نشانههای واضحی از حباب وجود دارد.
بازگشت از اصلاح قیمتی یعنی چه؟
ابتدا اجازه دهید به مفهوم اصلاح بپردازیم. طبق تعریف کلاسیک، اصلاحِ موج قیمتی عبارت است از، حرکتی که بخشی از روند غالب بازار را خنثی میکند. یعنی قیمت برخلاف موج اصلی حرکت میکند. انواع مختلفی از حرکات اصلاحی در بازار وجود دارد و شاید اکثر حرکات اصلاحی، حرکات مخالف روند نباشند. بهعنوانمثال، بازار خنثی یا بدون روند را در نظر بگیرید. در بازارهای بدون روند، حرکات قیمتی نوسانات زیادی دارند، که بیش از نیمی از آنها اصلاح بازار تلقی میشوند. نوع دیگری از اصلاح هم وجود دارد که به آن اصلاح در زمان گفته میشود، که در آن اصلاً تغییر قابلتوجهی در قیمتها روی نمیدهد، بلکه قیمت برای مدتی در یک محدوده باقی میماند. علاوه بر این، ازآنجاییکه ایده حرکات اصلی و حرکات فرعی، نقطه آغازین درک اصلاح هستند و همچنین بیشتر به تایم فریم انتخابی بستگی دارند، بهتر است که همواره از خود بپرسیم که چه کسی در بازار و بازگشتهای روندی در برابر کدام گروه مخالفت میکند.
به طبع همیشه بهتر است که دیدگاهها در این رابطه از سوی خود معاملهگر تعیین و بررسی شود. به همین دلیل اولین کار معاملهگر، حداقل یافتن مقاومت در نمودار است. اگر روند غالبی در تصویر تکنیکال نموداری دیده شود، هر اصلاح جزئی ارزش توجه کردن دارد. اما همواره مسئله مبهمی در اینجا وجود دارد که باید حل شود:
دقیقاً چه زمانی قیمتها بهاندازه کافی اصلاح میشوند، که میتوان بازگشت بازار از آن محدوده را پیشبینی کرد؟
در بحث اوجها و کفهای جَعلی، ما در مورد تکنیک های بازگشتی صحبت کردیم، که توصیه شد بعد از دوره آمادهسازی در کفهای قیمتی پیشبینیشده در اصلاح روندی، با شکست بازار وارد معامله شد. در ادامه جزئیات بیشتری از این رویکرد را بررسی میکنیم.
در تکنیک های معاملاتی جهت ورود در بازگشت از اصلاح روند، استراتژی مشهوری وجود دارد که میتوانیم در معاملات خود بهکارگیریم. رویکرد عمومی که بسیار هم محبوب است، محاسبه اندازه اصلاح بر اساس طولموج روند است. اگر طول حرکت ۱۰ واحد باشد، اکثر معاملهگران منتظر اصلاح چهار تا شش واحدی خواهند ماند. یعنی درصد اصلاحی که فعالین بازار آن را انتهای اصلاح و محدوده بازگشتی اصلاح میدانند، چهل، پنجاه و شصت درصد است. بهراحتی میتوان به ایراد این روش پی برد. با نبود معیاری خاص و معین، باید از حد ضرر نسبتاً بزرگی استفاده کرد، تا بتوان از اصلاحهای بزرگتر از پیشبینیها، جان سالم به دربرد. برای اینکه شک و تردید و عدم قطعیت روش اول را کاهش دهیم، از استراتژی دیگری استفاده میکنیم.
در این روش، منتظر رسیدن اصلاح قیمتی به ناحیه حمایت یا مقاومت میمانیم (در محدوده موج روندی). اگر نواحی حمایت یا مقاومت در اصلاح ۴۰ تا ۶۰ درصدی باشند، میتوان گفت که مطلوبترین محل برای بازگشت اصلاح قیمتی را یافتهایم. این روش را گاهی اوقات بهعنوان برخورد مجدد تکنیکال هم مینامند.
ازآنجاییکه اکثر موجهای قیمتی، نوعی از حرکات خنثی را در حرکات صعودی و نزولی نشان میدهند، اصلاح بازار به این سطوح از سوی اکثریت فعالین بازار پیشبینی میشود، که به همین دلیل احتمال جهش بزرگ از این سطوح بسیار بالاست.
هر نوعی از اصلاح که به سطح قبلی حمایت یا مقاومت برسد (فرقی ندارد که سطح کلیدی جزئی یا اصلی باشد)، میتواند بهعنوان برخورد مجدد تکنیکال در نظر گرفته شود. به همین دلیل احتمال جهش قیمتی از آن محدوده وجود دارد. درصورتیکه معاملهگری به دنبال معامله بازگشت از اصلاح باشد، بهتر است که منتظر اتمام دوره آمادهسازی بماند و بعداً وارد بازار شود. مسلماً در چنین حالتی شانس موفقیت معامله هم بیشتر خواهد بود. اما ورود درست از محدوده بازگشتی و بدون ارزیابی حرکات قیمتی بازار، شاید موفقیتآمیز باشد، اما با ریسک بیشتری همراه خواهد بود.
روش محافظهکارانهای که در اینجا با جزئیات توضیح داده خواهد شد، بدینصورت است که نباید مستقیماً از محدوده اصلاح یا برخورد مجدد، اقدام به معامله کرد، بلکه ابتدا نحوه حرکات قیمتی را در محدوده محتمل بازگشتی بررسی میکنیم و بعداً تصمیم به معامله میگیریم.
این رویکرد مبتنی بر این اصل بنا شده که اکثر بازگشتهای اصلاحی بهسرعت و با دقت بالا روی نمیدهند. این مسئله علاوه بر اینکه فرصت بیشتری را برای ما فراهم میکند تا به ارزیابی شانس بازگشت از اصلاح بپردازیم، بلکه شرایط برای دوره آمادهسازی لازم برای چنین رویدادی را هم فراهم میکند و درعینحال دید بهتری هم از سطح دقیق شکست به ما میدهد.
مسلماً نباید چنین برداشت کرد که با اندکی بیشتر صبر کردن، به حد ضرر نخواهیم خورد یا بیش از موعد وارد بازار نخواهیم شد. اما اگر ما بخواهیم از بازگشتهای اصلاح موج روندی، با حد ضرر کوتاهی وارد معامله شویم، رویکرد کم ریسک تر و قطعاً بهتری را نسبت به معاملات کور کورانِ اتخاذ کردهایم. منظور از معاملات کور کورانِ، معاملاتی است که در آن به قیمتها اجازه تثبیت داده نمیشود. اجازه دهید با بررسی چند مثال این مفهوم را در عمل مطالعه کنیم.
اغلب بازگشت بازار از اصلاح، از سطوح کلیدی حمایت یا مقاومت شروع میشود. بهجای آنکه صریحاً از این سطوح به امید جهش وارد بازار شوید (در هر دونقطه e) بهتر است که به بازار اجازه داده دهید تا دوره آمادهسازی را کمی بیشتر ادامه دهد. در وضعیت اول و اصلاح d-e، مثالی از برخورد مجدد بازار به سطح b را داریم که این سطح نتیجه حرکات خنثی در موج صعودی a-d است. بهراحتی میتوان گفت که سطح b، نقش کلیدی در نمودار ایفا میکند، چونکه:
• بهعنوان جاذبهای برای اصلاح بعدی بازار عمل میکند؛ یعنی در ادامه حرکات بازار، این محدوده بازار را به سمت خود خواهد کشید.
• شرایطی را برای نبرد خریداران و فروشندگان جهت تعیین کف قطعی اصلاح ایجاد میکند، که در پی آن بازگشتی از اصلاح را در غالب دوره آمادهسازی به راه میاندازد (e-f).
همانطور که قبلاً اشاره شد، با منتظر ماندن برای تکمیل دوره آمادهسازی، احتمال این وجود دارد که فرصت سود بردن از بازگشتِ فوری بازار از اصلاح هم از دست برود.
درواقع چنین اتفاقی معمولاً روی میدهد. بااینحال، معاملهگران از نوسانات ناخواسته در امان میمانند. در کل، بااحتیاط عمل کردن، از رویکرد حریصانه بسیار بهتر است. در وضعیت اول، دوره آمادهسازی بین e و f بسیار رایج است و البته حرکات مطلوبی هم محسوب میشود. این دوره آمادهسازی در حمایت تکنیکال b شکلگرفته، درحالیکه دوره آمادهسازی را در زیر سطح f به راه انداخته است، درصورتیکه شکست صعودی باشد، احتمال وقوع پدیده همنوایی تشدید میشود.
در اینجا بایستی اشاره شود که ورود به بازار از سطوح بالایی f، لزوماً در مقایسه با محل ورود e نامطلوب نیست.
اول از همه، دوره آمادهسازی زیر f، تأییدی از احتمال بازگشت است که این خود یک امتیاز محسوب میشود؛ اما در اینجا مسئله دیگری هم وجود دارد که بایستی در نظر گرفته شود. مسئلهای که بر هر دو سمت بازار تأثیر میگذارد. این مسئله مربوط به سطح حد ضرر و حد سود نسبت به محل ورود به معامله است. فرض کنید که در هر دو جهش e و شکست به بالای f، حد ضرر در زیر کف مشخص و قبلی بازار قرارگرفته باشد. در این حالت نکات جالبتوجهی وجود دارند که میتوان به آنها اشاره کرد.
با ورود به معامله از بالای سطح f، آخرین کف قیمتی قابلتوجه نسبت به نقطه ورود، در سطح b قرار دارد که درنتیجه میتوان حد ضرری را اندکی پایینتر از آن تعیین کرد.
با معامله در e، حد ضرر میتواند در اولین کف قیمتی در سمت چپ نقطه ورود قرار گیرد (در زیر نقطه c). اجازه دهید فرض کنیم که هر دو معاملهگر حد سود را در اوج d قرار دادهاند. درصورتیکه بازار به این حد سود برسد، معاملهگران حریص که از نقطه پایینتری وارد معاملهشدهاند، به سود بیشتری دستیافتهاند، اما لزوماً از نسبت سود به زیان بهتری برخوردار نبودهاند. برای ارزیابی این مسئله، باید نسبت ریسک و سود را در نظر بگیریم. برای مثال، اگر حد ضرر برابر ۱۶ پیپ بازگشتهای روندی باشد و حد سود در فاصله ۳۲ پیپی از نقطهی ورود قرار گیرد، آنگاه نسبت ریسک به سود برابر ۱:۲ خواهد بود.
معاملهگر محافظهکار هم که از سطوح بالاتری وارد معاملهشده، میتواند نسبت ریسک به سود مشابهی داشته باشد. فاصله f بازگشتهای روندی تا هدف d تقریباً ۲۴ پیپ خواهد بود، اما حد ضرر زیر b هم فاصله اندکی خواهد داشت درصورتیکه حد ضرر ۱۲ پیپ باشد، آنگاه نسبت ریسک به سود این معامله هم برابر ۱:۲ خواهد بود.
حتی اگر از رویکرد محتاطانه هم استفاده شود، بازهم این چالش وجود دارد که آیا پیش از موعد وارد معاملهشدهایم، یا هنوز به موعد مقرر برای ورود به معامله باقیمانده است. با صبر کردن، بازار مهربانتر نخواهد شد و نقطه ورود به معامله خوبی را برای ما فراهم نخواهد کرد. در اینجا نکتهای بین مقایسه کردن دو رویکرد حریصانه و محتاطانه وجود دارد؛ که نسبت به وضعیت موجود میتواند تعیینکننده باشد. اگر دوره آمادهسازی قبل از شکست کوتاه باشد، میتوان گفت که نقطهی ورود به معامله بیشتر حریصانه است.
وضعیت ۲ بهخوبی هدف ما از منتظر ماندن برای دوره آمادهسازی را نشان میدهد. روند نزولی a-d درواقع تصویر معکوسی از روند صعودی وضعیت اول است، اما این بار، بازگشت از اصلاح رویکرد متفاوتی داشته است. سطح b دوباره خود را بهعنوان محتملترین سطح برای بازگشت نشان میدهد (اصلاح ۵۰ یا ۶۰ درصدی در محدوده حمایت قبلی که حال به مقاومت تبدیلشده است)، اما فروش حریصانه از نقطه e، فروشنده را در برابر مشکل جدی، قبل از برگشت اصلی قرار خواهد داد.
در این وضعیت توجه کنید که قیمتها دوباره قبل از بازگشت، به این سطح برخورد کردهاند، اما این بار بازار بهجای اینکه از سطح حمایت قبلی برای جهش استفاده کند (b)، تصمیم گرفته که سطح مقاومت قبلی را برای برگشت انتخاب نماید (f با c انطباق دارد). هردوی e و f برخورد مجدد تکنیکال معتبری محسوب میشوند و بهطور یکسان از شانس رخداد یکسانی برخوردارند.
اما ازآنجاییکه بیش از روی دادن بازگشت، نمیدانیم که بازار کدام مسیر را انتخاب خواهد کرد، بهتر است که از معامله خودداری شود تا وضعیت بازار بیشتر از این شفافتر شود. نهتنها بازار همواره این اطلاعات مفید و اضافی را در اختیار معاملهگر قرار خواهد داد، بلکه گاهی باعث خواهد شد که صبر را بهعنوان عاملی ضروری و حیاتی در معاملات در نظر بگیرد.
در وضعیت دوم و از دید رویکرد محافظهکارانه، ورود به معامله از زیر g و حد ضرر کوتاه در بالای f، مسلماً فروشنده را در وضعیت بهتری قرار میدهد.
بازگشت خوشبینیها به بازار طلا
به گزارش اقتصادنیوز ، این پیشبینیها در حالی رخ می دهد که قیمت طلا این هفته را با افزایش 2 درصدی نقطه مقاومت بحرانی به پایان رساند. هر اونس طلا در ماه دسامبر با قیمت 1783.30 دلار معامله شد.
دانیل پاویلونیس، کارگزار ارشد کالا در RJO Futures، در این باره تاکید کرد که او روندی صعودی را برای طلا در کوتاه مدت پیشبینی میکند.
پاویلونیس در این باره تصریح کرد: «فدرال رزرو نشان می دهد که قرار نیست به اندازه گذشته در مورد نرخ بهره تهاجمی رفتار کند. با این حال به نظر میرسدطلا در حال حاضر دوباره مورد توجه سرمایهگذاران قرار گرفته باشد.»
این هفته 16 تحلیلگر وال استریت در نظرسنجی طلای کیتکو نیوز شرکت کردند. در این نظرسنجی 11 تحلیلگر یا 69 درصد به بازار طلا در هفته آتی خوشبین بودند. در مقابل سه تحلیلگر یا 19 درصد بازار را منفی و دو تحلیلگر این بازار را کمنوسان ارزیابی کردند.
در نظرسنجی آنلاین خرده فروشها نیز1543 نفر شرکت کردند. از این تعداد 961 نفر معادل 62 درصد روند آتی بازار را صعودی،. 334 نفر دیگر معادل با 22 درصد این روند را نزولی و 248 شرکتکننده معادل 16 درصد نیز بازار کمنوسانی را برای هفته آتی پیشبینیکردند.
بازگشت اعتماد به بورس / آغاز روندی جدید در بازار سرمایه
بر اساس توافق سیاسی بعمل آمده میان ایران و گروه1+5 انتظار می رود که بازار سرمایه از ابتدای معاملات روز جاری از یک روندی صعودی قابل قبول حداقل تا اواسط هفته برخوردار گردد.
یک کارشناس بازار سهام در گفتگو با خبرنگار بورس نیوز ضمن تشکر از وزیر محترم خارجه کشورمان و همچنین هیات همراه ایشان به منظور تلاش های بی وقفه در به ثمر رساندن این رویکرد تاریخی اظهار داشت: براساس بیانیه منتشر شده میان ایران و گروه 5+ 1 انتظار میرود بازار سرمایه با توجه به افت شاخص بورس و همچنین رسیدن قیمت اکثر سهام شرکتهای بورسی به حداقل ارزش خود، اکنون با حصول توافق سیاسی تا حدودی انتظارات سهامداران محقق شده و قطعا رشد قیمتی را در چند روز اول معاملات بازار سهام شاهد خواهیم بود بطوریکه می توان گفت روندی جدید در بازار سرمایه شکل گرفته است.
محمد طوطیان به صحبتهای اخیر وزیراقتصاد مبنی بر عرضه سهام شرکت های بورسی به منظور ایجاد تعادل در بازار سرمایه اشاره کرد و افزود: در شرایط کنونی، فعالین بازار سرمایه بایستی با روشی تحلیلی و دوری از رفتارهای هیجانی اقدام به سرمایه گذاری در سهام شرکت های بورسی نمایند.
وی در ادامه خاطر نشان کرد: در حال حاضر، گروه بانکی، صنعت خودرو، بیمه و حمل ونقل از اولویت های برتر سرمایه گذاری با بازدهی قابل مطلوب به شمار میروند.
طوطیان در خصوص آینده بازار سرمایه بعد از توافق جامع گفت: افزایش میزان صادرات فراورده های نفتی و همچنین کاهش نرخ سود سپرده های بانکی و ورود سرمایه گذاران خارجی به اقتصاد کشور ،می تواند محرک تدام رشد بازار سهام در سال 94 و 95 تلقی گردد.
شایان ذکر است: محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران و فدریکا موگرینی رییس سیاست خارجی اتحادیه اروپا پنج شنبه شب در یک کنفرانس خبری که با حضور تمامی اعضای گروه 1+5 در دانشگاه پلی تکنیک لوزان برگزار شد، بیانیه مشترک مطبوعاتی را به زبان انگلیسی و فارسی ارایه کردند که این امرحصول تفاهم سیاسی را در بازگشتهای روندی پی داشت.
قصد شروع سرمایهگذاری در بورس را دارید؟ اولین قدم این است که افتتاح حساب رایگان را در یکی از کارگزاریها انجام دهید:
برای سرمایهگذاری و معامله موفق، نیاز به آموزش دارید. خدمات آموزشی زیر از طریق کارگزاری آگاه ارائه میشود:
قیمت بیت کوین چه روندی خواهد داشت؛ ۵ عامل مهم در مورد BTC
به گزارش میهن بلاکچین و به نقل از کوین تلگراف، بیت کوین هفته جدید را با حرکت به سمت رکورد قیمت شروع کرده است. هفته گذشته که شاهد عدم نوسان قیمت بیت کوین بودیم به پایان رسید و قیمت این رمزارز به ۶۶,۰۰۰ دلار برگشت. روند هفتههای اخیر بیت کوین کاملا آشنا بوده است و اکنون بار دیگر توجهات به سمت پیامدها و روند صعودی معطوف است.
با توجه به اینکه وال استریت هنوز شروع به کار نکرده است، هنوز مشخص نیست که هفته سوم روند صعودی ماه نوامبر به چه صورت است. هدف تعیین شده قیمت بیت کوین تا پایان ماه، ۱۰۰,۰۰۰ دلار است. اکنون بیت کوین در مسیر دستیابی به این هدف قرار دارد. آیا بیت کوین میتواند به این هدف قیمت دست یابد؟ در ادامه، به بررسی ۵ عاملی میپردازیم که میتواند مسیر قیمت بیت کوین طی روزهای آتی را شکل دهد.
پایان هفته فرصتی برای خرسها نگذاشته است
برای کسانی که نگران قیمت بیت کوین در پایان هفته هستند جای نگرانی نیست، زیرا بیت کوین، معاملهگران را ناامید نمیکند.
پس از گذشت اکثر روزهای هفته که نوسانی را در آن شاهد نبودیم، قیمت بیت کوین به رکورد هفتگی جدید افزایش یافت و به ۶۵,۵۰۰ دلار رسید.
افزایش ۱۰۰۰ دلاری قیمت بیت کوین در ساعت پایانی هفته گذشته صورت گرفت و این موضوع را در هفتههای اخیر مرتبا شاهد بودیم. در نتیجه، قیمت پایانی هفته بیت کوین در سطح بالاتر از روند چند ماه اخیر قرار گرفته است.
به عقیده TechDev تحلیلگر معروف، این موضوع پیامد قابل توجه دیگری داشته است که به موجب آن، قیمت بیت کوین به بالاتر از سطح فیبوناچی اصلاحی ۱.۶۱۸ رسیده است و در نتیجه، روند صعودی سال ۲۰۱۳ و ۲۰۱۷ را تکرار میکند.
وی در این خصوص گفت:
آیا آماده روزهای آتی هستید؟ شخصا معتقدم این بار نیز شرایط متفاوت نیست.
در حال حاضر، قیمت بیت کوین اندکی کمتر از ۶۶,۰۰۰ دلار است و طی شب گذشته به مدت اندکی به این کانال وارد شد.
سایر افراد اذعان داشتهاند که اجرای سافت فورک تپروت هنوز به طور کامل تاثیرگذار نبوده است. طبق گزارش کوین تلگراف، پس از بهروزرسانی بزرگ و مهم نظیر سگویت در سال ۲۰۱۷ نیز شاهد افزایش قیمت بودهایم.
چارلز ادواردز مدیرعامل شرکت سرمایهگذاری Capirole در این خصوص گفت:
بهروزرسانی مهم تپروت هنوز بر بازار تاثیرگذار نبوده است.
هنوز احتمال افزایش قیمت بیت کوین به ۱۳۵,۰۰۰ دلار وجود دارد
تحلیلگر معروف PlanB در خصوص بدترین سناریوی پایان ماه جاری همچنان بر روی موضع خود تاکید میکند.
این تحلیلگر برای سومین ماه متوالی پیشبینی قیمت ماهانه بیت کوین را اصلاح کرده است و اکنون گفت که قیمت این رمزارز تا ۱ دسامبر به ۹۸,۰۰۰ دلار و تا ۱ ژانویه ۲۰۲۲ به ۱۳۵,۰۰۰ دلار میرسد.
در این بین، فقط PlanB نیست که چنین نظری در خصوص قیمت بیت کوین دارد. طبق گزارش کوین تلگراف، منابع مختلف در انتظار افزایش قیمت بیت کوین به ۸۵,۰۰۰ دلار طی هفتههای آتی هستند.
در نگاه کلی و با توجه به مدل انباشت به جریان PlanB و پیشبینی سایر افراد، مشخص میشود که حتی قبل از سال ۲۰۱۳ نیز این چرخه افزایش قیمت بیت کوین واقعا وجود دارد.
هفته گذشته یکی از منابع پیشبینی کرده بود که قیمت بیت کوین در ماه ژانویه سال آتی به ۲۵۰,۰۰۰ دلار میرسد و پیشبینی مدل انباشت به جریان درست از آب درنمیآید.
توزیع بازار صعودی آغاز شده است
آیا پایان چرخه بازار صعودی بیت کوین آغاز بازگشتهای روندی شده است؟
با توجه به اقدامات دارندگان بلندمدت (هودلرها) به نظر میرسد که بیت کوین به بخش پایانی و پرنوسانترین روند صعودی خود وارد شده است.
ویلیام کلمنت (William Clemente) با اشاره به اطلاعات گلسنود گفته است که سرمایهگذاران بلندمدت از انباشت بیت کوین دست کشیدهاند و اکنون به فروش آن میپردازند.
فروش در بالاترین سطح قیمت که یکی از مشخصههای اوج روند صعودی است بیانگر کاهش موجودی دارندگان بلندمدت از ماه آوریل است که قیمت بیت کوین در آن زمان به ۶۴,بازگشتهای روندی ۹۰۰ دلار رسیده بود.
کلمنت در این خصوص گفت:
دارندگان بلندمدت در کف قیمت بیت کوین میخرند و در روند قوی و اوج قیمت، آن را میفروشند. ما اولین نشانههای کاهش موجودی دارندگان بلندمدت طی ۶ ماه اخیر را شاهد بودیم. این موضوع بیانگر آن است که توزیع بازار صعودی آغاز شده است.
تغییرات موجودی دارندگان بلندمدت بیت کوین
آخرین بار در سه ماهه چهارم سال ۲۰۲۰، دارندگان بلندمدت در روند صعودی چشمگیر بیت کوین به فروش دارایی خود پرداختند و طی آن، توزیع بازار به اوج خود رسید و سپس قبل از رسیدن قیمت به ۶۴,۹۰۰ دلار، کاهش یافت.
بازگشت هشریت به اوج خود
یکی از معیارهای شبکه بیت کوین که در هفته جاری به اوج خود رسید، هشریت شبکه بود.
پس از بازیابی سریع از سقوط شدید پنج ماه قبل، اکنون این معیار فاندامنتال اصلی شبکه در سطح اواخر ماه آوریل الی اوایل ماه می قرار دارد.
طبق اطلاعات MiningPoolStats که یکی از منابع نظارت بر شبکه بیت کوین است، اعلام کرده که هشریت شبکه تقریبا ۱۶۸ اگزاهش بر ثانیه است.
نمودار هش ریت بیت کوین
نمودار فوق که توسط MiningPoolStats منتشر شده، افزایش هشریت پس از مهاجرت ماینرها از کشور چین را نشان میدهد.
اگرچه هشریت را نمیتوان به طور دقیق محاسبه کرد و بر اساس تخمینها است، اما این معیار اکنون در آستانه ورود به محدودهای است که به مدت تقریبا ۶ ماه، به آن دست نیافته بود.
طبق گزارش کوین تلگراف، سختی شبکه که مهمترین اندیکاتور قدرت شبکه بیت کوین است نیز به اوج خود بازگشته است. روز یکشنبه، سختی شبکه ۴.۷ درصد افزایش یافت و نهمین افزایش سختی متوالی را ثبت کرد.
نشانههایی از وجود حباب در بازار
به غیر از بیت کوین، بازارهای سنتی نیز عملکرد قابل توجهی نداشتند.
راگورام راجان (Raghuram Rajan) رییس سابق بانک رزرو هند، در کنفرانس هفته گذشته در خصوص رشد شدید بازار بورس هند هشدار داد.
وی در خصوص سبد داراییهای آمریکایی نومورا ولف (Nomura-Wolfe) گفت:
نشانههای واضحی از حباب وجود دارد.
آپشنها نیز همانند بیت کوین در دوره رشد سریع قیمت، با حجم معاملات چشمگیری مواجه شدهاند.
فایننشال تایمز به نقل از اریک نوتزن (Erik Knutzen) مدیر ارشد سرمایهگذاری شرکت Nueberger Berman نوشت:
همه چیز دیوانهوار به نظر میرسد. همه جا نشانههایی از حضور حباب در بازار وجود دارد. این صحبت کلیشهای است، اما واقعا در آبهای کشف نشده و شرایط بی سابقهای قرار داریم.
اگرچه در ماه نوامبر شاهد عملکرد بسیار خوبی از جانب بازارهای رمز ارز و بازارهای سنتی بودیم، اما این روند دائما صعودی بازار بورس بسیار مشکوک است.
برای کاربران و سرمایهگذاران بیت کوین، این مسأله حول ارتباط کلی بازار سنتی و بازار رمز ارز میچرخد. هرچند در ماههای اخیر شاهد فاصله گرفتن این دو بازار از یکدیگر بودیم، اما بیت کوین همچنان تحت تاثیر تغییر ناگهانی احساسات در بازارهای دیگر است.
یکی از این نمونهها شرکت تسلا است که هفته گذشته و با فروش ۱۰ درصدی سهام توسط ایلان ماسک، بر بیت کوین تاثیرگذار بوده است.
بازگشت سریالهای خارجی به صداوسیما
از یکشنبهشب و با آغاز پخش مجموعه «باب المراد» از شبکه یک، اتفاق جالبی در تلویزیون به وقوع پیوست و در حالی که برای سالها، پخش سریالهای خارجی در تلویزیون بسیار محدود شده بود، شمار سریالهای جدید خارجی از سریالهای جدید ایرانی بیشتر شد. در حالی که شبکه پنج به تازگی پخش سریال کرهای «ارثیه» را آغاز کرده و شبکه چهار نیز «زیردریایی» محصول آلمان را روی آنتن برده است، سریال «باب المراد» محصول مشترک 6 کشور ایران، لبنان، عراق، کویت، بحرین و سوریه نیز که البته به زبان عربی و با حضور اندک عوامل ایرانی ساخته شده، روی آنتن شبکه یک سیما رفته است. این در حالی است که تنها سریال جدید ایرانی روی آنتن، مجموعه شبانه شبکه سه با عنوان «بینشان» است که با انتقادات فراوانی نیز مواجه شده است. به مناسبت این اتفاق جالب توجه که برای اولین بار در نزدیک به یک دهه اخیر رخ داد، نگاهی داریم به روندی که تلویزیون کشورمان در سالهای اخیر در عرصه پخش سریالهای خارجی طی کرد.
پس از نخستین موج ورود سریالهای کرهای به تلویزیون و فروکش کردن آن، برای نزدیک به یک دهه تصمیمگیران صداوسیما علاقه چندانی به پخش سریالهای خارجی نشان ندادند. در طول دهه 90 به ویژه از سالهای 93 و 94 به این سو، تنها موارد انگشت شماری چون «خانه پوشالی» و «فرار از زندان» بود که آن هم چند سال پس از پخش اصلی و در حالی که بسیاری از فیلم بینها این مجموعه را دیده بودند، به آنتن تلویزیون رسید. برای چندین سال، از محصولات تلویزیونی کره جنوبی هیچ خبری نبود و این سریالها اگر چه در میان نسل جوان به سرعت محبوب شدند، اما راهی به تلویزیون پیدا نکردند.
با این حال روندی که در بند قبل ذکر شد، در یکی دو سال اخیر به تدریج تغییر کرده است. بر اساس سیاستهایی که مدیران تلویزیون در سالهای اخیر اجرا کردهاند و به نظر چندان ارتباطی به دوره تازه ریاست صداوسیما هم ندارد، شبکه 5 که بیننده بسیار پایینتری نسبت به شبکههای یک تا 3 دارد و باکس سریال آن نیز در میان مخاطبان جای خود را باز نکرده است، تلاش کرده تا با سریالهای خارجی، شرایط بهتری بیابد. در کنار آن، شبکه 4 سیما نیز که اساساً تولید سریال ندارد و گاه به بازپخش سریالهای خاص میپردازد در یکی دو سال اخیر، شماری از سریالهای خارجی را روی آنتن برده است که البته چه در دوره مدیریت مسعود معینیپور و چه در دوره شاهمرادی مدیر جدید، رویکردی سیاسی دارد و سریالهایی را روی آنتن میبرد که سویههای ضداستکباری داشته باشند.
شبکه 5 با مجموعه اسپانیایی «سرقت پول» محصول نتفلیکس خودی نشان داد و بعد با دو سریال کرهای «ذهن زیبا» و «فرمانروای نقابدار»، سریال هلندی «وقتی آببندها میشکنند»، سریال «باج» محصول مشترک کانادا، فرانسه، آلمان و آمریکا و حتی به تازگی سریال هندی «اختلاس 1992» ادامه داد. نکته مهم این که همه این سریالها محصول هفت سال اخیرهستند و شبکه 5 دست روی سریالهای جدید میگذارد. در مقابل شبکه 4 سیما سریالهای انگلیسی «آغاز» و «بینوایان»، سریال بازگشتهای روندی برزیلی «مکانیسم» محصول نتفلیکس، سریال آمریکایی «زیرزمینی» و محصولات دیگری از ایتالیا، نروژ و. را روی آنتن برده که مضمون اغلب آنها وجود نژادپرستی، فساد اداری و. در کشورهای غربی است. در کنار این دو شبکه، شبکه تماشا نیز هر از گاهی یک سریال خارجی روی آنتن میبرد که به دلیل پراکنده بودن این آثار، نمیتوان آن را جریانی چندان مستقل دانست. با حضور «باب المراد» روی آنتن شبکه یک، پس از مدتها شبکه ملی نیز سریالی خارجی روی آنتن خواهد برد.
پخش مجموعههای خارجی از تلویزیون فی نفسه اتفاق خوبی است و خصوصا با ضعف مفرط تولیدات داخلی، میتواند محصولات جذاب روی آنتن را بیشتر کند و بر افزایش سطح سلیقه مخاطب تلویزیون تأثیر بگذارد. به همین علت به عقیده بسیاری از کارشناسان، به این رویه به عنوان رخدادی مثبت مینگرند. با این حال باید در نظر داشت که پخش سریالهای خارجی، در بلندمدت به تکیه محض بر این تولیدات و در نتیجه حذف تولیدات داخلی منجر نشود. ازاین رو نباید به صرف کیفیت بالاتر، حجم سریالهای خارجی را به شکلی بیرویه افزایش داد. بهترین شکل ماجرا، آن است که سازمان صداوسیما همزمان با بالا رفتن سطح سلیقه مخاطبان، کیفیت تولیدات را نیز افزایش دهد؛ به حدی که محصولات داخلی قابل رقابت با خارجیها باشند.
دیدگاه شما