مصاحبه عضو محترم هیئت علمی دانشکده آقای دکتر شریفی در مورد وضعیت فعلی کشور در حوزه سنجش از دور
به گزارش خبرنگار علمی خبرگزاری تسنیم؛ بعد از تنزل جایگاه سازمان فضایی ایران در دولت قبل و قرار گرفتن این سازمان حساس و راهبردی زیر نظر وزارت ارتباطات، شاهد یک نوع توقف رشد فناوری و سکون معنادار صنعت فضایی کشورمان بودیم که موجبات ناامیدی و قهر دانشمندان و فعالان این صنعت را در پی داشته است.
مدل سرمایه‌گذاری و ارائه تسهیلات در این صنعت متفاوت‌تر از مدل‌های حمایتی معاونت علمی ریاست‌جمهوری و سایر ارگان‌های فناورمحور است لذا همتراز کردن این مجموعه با آن ساختارها، پاسخی جز درجا زدن نخواهد داشت، آنچه ضرورت دارد این است که متناسب با پارامترهای سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر صندوقی مستقل و چابک شکل گیرد که بتواند از این طرح‌ها حمایت کند و این موضوع نیازمند شکل‌گیری یک ساختار مستقل صف و ستاد است.
به همین بهانه، نشستی را با حضور دکتر “علیرضا شریفی” متخصص حوزه فضا و کارشناس سنجش از راه دور ماهواره‌ای در تسنیم برگزار کردیم و درباره مشکلات حوزه صنعت فضایی ایران به گفت‌و‌گو نشستیم؛ وی عضو هیئت علمی دانشگاه شهید رجایی تهران، دارای سابقه ۶ سال فعالیت در حوزه توسعه کسب‌وکارهای نوپا مبتنی بر تصاویر ماهواره‌ای از جمله کشاورزی دقیق و ۱۶ سال سابقه در حوزه صنعت ماهواره‌های سنجش از دور کشور است که در ادامه مشروح این گفت‌و‌گو را از طریق لینک زیر می توایند دنبال نمایید:
نیازهای یک استارت‌آپ برای بین‌المللی شدن و حضور در برابر سرمایهگذاران خارجی
بدون‌شک، حضور در بازارهای بین‌المللی عالی است. جذب سرمایهگذاران خارجی، از آن هم بهتر است. اما یک مشکل بزرگ وجود دارد! معرفی ایده به سرمایه‌گذار، در حالت معمول هم با پیچیدگی‌ها و چالش‌های خاصی همراه است، دیگر چه برسد که طرف مقابل، یک سرمایه‌گذار خارجی باشد. نظر به اهمیت مسئله، در وبینار دهم کاریز که در قالب کاریز تجربه برگزار گردید، دکتر «هادی حسین‌زاده»، به عنوان فردی که تجربه ارائه در مقابل سرمایهگذاران خارجی را دارد، تجارب خود در خصوص نیازهای یک استارت‌آپ برای بین‌المللی شدن و حضور در برابر سرمایهگذاران خارجی را بیان داشت.
دکتر حسین‌زاده، متولد مهر ۶۶ و ورودی سال ۸۴ رشته مهندسی مواد در دانشگاه تهران است. وی در سال ۸۹، برای ادامه تحصیل در مقاطع ارشد و دکتری، به دانشگاه واترلو کانادا رفت. در پارامترهای سرمایه‌گذاری این حین، ایده‌ای به ذهنش رسید و با یکی از دوستان ایرانیش، شروع به کار بر روی آن نمود. وی که تجربه تأسیس شرکت «NanoCnet» را در کارنامه خود دارد، چندین «Pitch» در برابر سرمایهگذاران خارجی داشته است. در این نوشتار، خلاصه‌ای از آنچه در وبینار دهم کاریز گذشته است، ارائه می‌گردد.
تغییر سرمایهگذاران در گذر زمان
ده سال پیش، اگر می‌خواستیم یک سرمایه‌گذار را معرفی کنیم، از یک آدم خیلی پول‌دار اسم می‌بردیم که فقط کافی بود با یک ارائه جذاب، هیجان‌زده شده و پای قرارداد بیاید. ولی حالا شرایط متفاوت شده است. بازار سرمایه‌گذاری آنقدر گسترده است که شاید یک سرمایه‌گذار، به صورت میانگین ماهی ۱۰۰ ارائه را ببیند. سرمایه‌گذاری که در یک برنامه «Demo day» شرکت کند، روزانه شاهد ۴۰ تا ۵۰ ارائه است و همین مسئله، باعث شده که سرمایهگذاران هم کم‌کم آموزش ببینند و آن آدم‌های پولداری که به راحتی هیجان‌زده می‌شدند، نباشند. آنها قوی‌تر شده‌اند، راه‌و‌چاه را فهمیده‌اند و اغنا کردن آنها سخت‌تر شده است. در چنین شرایطی، بسیار مهم است که بدانیم از نگاه سرمایه‌گذار، چه چیزی مهم است و چطور به مسائل مختلف نگاه می‌کند. لازم است بدانیم که برای صحبت کردن با یک سرمایه‌گذار و جذب سرمایه‌های بین‌المللی، چه مشکلات و چالش‌هایی در پیش رو داریم.
باید توجه داشته باشیم که نگاه سرمایه‌گذار و زاویه دید آن نسبت به نیازمندی‌های موجود برای یک استارت‌آپ موفق، نسبت به چیزی که ما فکر می‌کنیم کمی متفاوت است. در این راستا، به چند آیتم بسیار مهم از دید سرمایهگذاران می‌پردازیم.
پازل تیم
یکی از مهمترین چیزهایی که برای سرمایه‌گذار به عنوان یک دغدغه مطرح است، افرادی است که تیم استارت‌آپی را تشکیل می‌دهند. از نگاه سرمایه‌گذار، باید پازل تیم تکمیل باشد؛ افراد تیم برای یک کسب‌وکار مناسب بوده و تیم را تکمیل کنند. در واقع، لازم است که در کنار بخش فنی، بخش‌های دیگری همچون مدیریت و مالی هم در تیم وجود داشته باشد. یک تیم مناسب، متشکل از آدم‌هایی با شخصیت‌ها و نقش‌های متفاوت است که هر کدام از آنها، در نقش خود به خوبی از پس مسئولیت‌ها بر می‌آیند.
یک سوالی که به صورت متداول توسط سرمایهگذاران مطرح می‌شود، این است که وقتی همه اعضای تیم شما فنی هستند، برای مسائلی همچون مدیریت شرکت چه برنامه‌ای دارید. درست است که در گام‌های اولیه نمی‌توانیم آدم‌های متعددی را در تیم کاری داشته باشیم، اما آنچه برای سرمایهگذاران مهم است، این است که بدانند شما به همه نقش‌های لازم در استارت‌آپ فکر کرده‌اید، اینکه بدانید تیم شما چه چیزهایی دارد، چه نقص‌هایی دارد، برای این پوشش این نقص‌ها چه کارهایی باید انجام دهید و در نهایت، می‌خواهید به چه نقطه‌ای برسید.
واقعیت این است که سرمایه‌گذار ترجیح می‌دهد روی کسی سرمایه‌گذاری کند که زندگیش را روی ایده بگذارد. به پارامترهای سرمایه‌گذاری همین دلیل، سن‌وسال ، یکی از پارامترهای مهم برای سرمایهگذاران است. آنها به این فکر می‌کنند فردی که درگیر خانواده و بچه‌ها است، شاید وقت زیادی برای استارت‌آپ نداشته باشد.
نکته دیگری که از نگاه سرمایهگذاران در خصوص تیم مطرح است، توافق‌های اولیه بابت سهام و سهم هر یک از شرکا و اساسنامه شرکت است. در واقع، سرمایه‌گذار می‌خواهد بداند که مدارک شرکت تکمیل شده و سهام هر یک از طرفین، تعیین تکلیف شده است و اینگونه نیست که تنها سه یا چهار دوست در کنار هم قرار گرفته و بدون حساب‌و‌کتاب، یک کار جدید را شروع کرده باشند.
اندازه بازار
بازار در زمره مهمترین پارامترهایی است که باید در ارائه به آن پرداخته شود. باید این مسئله را به‌خوبی به سرمایه‌گذار منتقل کنید که به صورت کامل، به بازار اشراف دارید، رقبا را شناخته‌اید و در موردشان اطلاعات کافی به دست آورده‌اید.
برای یک سرمایه‌گذار، اندازه بازاری که شما می‌خواهید به آن ورود نمایید و از سرمایه‌گذار می‌خواهید که پولش را در آنجا وارد کند، اهمیت بسیار زیادی دارد. به‌عنوان مثال، اگر یک بازار ۱۰۰ میلیون دلاری را هدف قرار داده‌اید و در فکر جذب سرمایه دو میلیون دلاری هستید و پیش‌بینی می‌کنید که در نهایت بتوانید ۲۰ درصد از این بازار را به دست آورید، شاید سرمایه‌گذار با خودش بگوید برای چه باید پولم را وارد این کار کنم؟ آیا اصلاً به این بازار احتمالی می‌رسد؟ اما در طرف مقابل، اگر یک بازار بسیار بزرگ‌تر، به‌عنوان مثال یک پارامترهای سرمایه‌گذاری بازار ۱۰ میلیارد دلاری را هدف گرفته باشید و نیاز به یک سرمایه ۵ تا ۱۰ میلیون دلاری دارید و ادعا کنید که یک درصد بازار را می‌توانید به دست آورید و این حجم بازار تا ۵ درصد هم قابل افزایش است، سرمایه‌گذار به این فکر می‌کند که در حداقل شرایط، بازاری بالغ بر ۱۰۰ میلیون دلار خواهد داشت.
اندازه بازار، پارامتر بسیار مهمی برای سرمایهگذاران خطرپذیر است. فرشتگان کسب‌وکار، کمتر در نقطه اولیه به اندازه بازار فکر می‌کنند، ولی این آیتم برای سرمایهگذاران خطرپذیر بسیار مهم است. در خصوص مطالعه بازار، دسترسی به گزارش‌های بازار از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. برخی انکوباتورها به صورت رایگان این گزارش‌ها را در اختیار شرکت‌های زیرمجموعه خودشان قرار می‌دهند. اما اگر این دسترسی وجود نداشته باشد، باید با جستجو در اینترنت، حداقل از خلاصه‌های این گزارش‌ها استفاده کرد.
چالشی که گاهاً در خصوص اندازه بازار پیش می‌آید، این است که برخی از فناوری‌ها مانند «VR» و «AR»، با استقبال بسیار زیادی روبرو شده و استارت‌آپ‌های زیادی به این حوزه‌ها ورود می‌کنند. سرمایهگذاران پارامترهای سرمایه‌گذاری در این گونه فناوری‌ها، با تعداد زیادی استارت‌آپ روبرو هستند و انتخاب گزینه مناسب، برایشان سخت می‌شود.
مالکیت فکری
برای سرمایهگذاران اهمیت دارد که بداند شما چه چیز نو و جدیدی برای ارائه کردن دارید. برای آنها مهم است که بدانند آیا چیزی که برای آن ادعا می‌کنید، واقعاً دارایی فکری شما هست؟ آیا می‌توانید دارایی‌های فکری جدیدی تولید کنید و یا این نقطه آغاز، آخر داستان است. البته نیازی به ثبت پتنت‌های معمول نیست. در نقاط اولیه، شاید سرمایه‌گذار با یک درخواست ثبت اختراع موقت هم راضی شود. مهم این است که شما استراتژی حفاظت از ایده‌هایتان را به صورت مشخص در سر داشته باشید. باید توجه کنید که در هر مرحله از جذب سرمایه، به تناسب شرایط، به حدی از حفاظت برای دارایی‌های فکری نیاز دارید.
مزیت رقابتی
یکی از اطلاعاتی که سرمایه‌گذار در ارائه منتظر دریافت از سمت شما می‌باشد، مزیت شما در بازار است. اینکه شما چطور می‌خواهید با رقبای موجود رقابت کنید. آیا رقبا را به خوبی شناخته‌اید و می‌توانید تشابه‌ها و تفاوت‌های خودتان را به خوبی مطرح کنید؟ البته باید این نکته را در نظر گرفت که تعداد موارد مزیت رقابتی، باید محدود باشد. اینکه تعداد زیادی از آیتم‌ها را به عنوان مزیت رقابتی خود معرفی کنید، بدین معنا خواهد بود که خودتان هم نمی‌دانید که می‌خواهید چه کار کنید.
جریان درآمد
در خصوص کسب درآمد، سرمایه‌گذار نیاز دارد که کانال‌های فروش و روش‌های شما برای فروش را بداند. آیا به دنبال اعطای مجوز بهره‌برداری هستید یا می‌خواهید محصول نهایی تولید نموده و به فروش برسانید. چشم انداز شما چیست و چطور می‌خواهید افزایش مقیاس داشته باشید.
استراتژی خروج
استراتژی خروج، از دیگر آیتم‌هایی است که برای سرمایهگذاران بسیار مهم است و بالعکس فناوران عمدتاً توجه کافی به آن ندارند. سرمایه‌گذار می‌خواهد بداند که سرمایه‌اش را چطور و چه‌زمانی میتواند خارج کند. سرمایه‌گذار می‌خواهد بداند که آخرش چه می‌شود. آیا قضیه با اعطای مجوز بهره‌برداری تمام می‌شود، کارخانه تولید محصول احداث می‌شود، کارخانه به یک شرکت بزرگ‌تر واگذار می‌شود و یا یک همکاری مشترک با شرکت دیگر شکل می‌گیرد؟ بسته به مدل فکری شما و برنامه‌ای که برای استارت‌آپتان دارید، باید به دنبال سرمایه‌گذار های مختلفی باشید. برخی فقط تمایل دارند که با فناوری یا استارت‌آپ را به یک شرکت بزرگ‌تر بفروشند و برخی دیگر ترجیح می‌دهند که خودشان تولید محصول کنند.
سرمایه گذاری پارامترهای سرمایه‌گذاری شرکت ارتباط سبز فردا در لندو
سرمایه گذاری شرکت ها زیر چنبره شرکت اعتبارسنجی و رتبه بندی اعتباری
سرمایه گذاری کردن شرکت ها مستلزم نیاز به تسهیلات بانکی می باشد که شرکت های مختلف می توانند از بانک ها این تسهیلات را دریافت نمایند. اما شرکت ها نیز در زیر چنبره شرکت اعتبارسنجی به مانند افراد عادی می بایست رتبه اعتباری یا نمره اعتباری خود را بگیرند یا به اصطلاح رتبه بندی شوند تا با استناد به رتبه بندی شرکت ها پس از استعلام بدهی بانکی بتوان این تسهیلات را به آن ها داد. سامانه اعتبارسنجی آیس در زمینه اعتبار سنجی شرکت ها پارامترهای خاصی را مد نظر قرار داده است تا بانک ها بتوانند پس از استعلام معوقات بانکی با کد ملی به آن ها وام هایی را بدهند تا با بهره گیری از مبالغ موجود در آن ها شرکت های مختلف بتوانند رو به سرمایه گذاری آورند تا به سودها قابل توجهی دست یابند. بنابراین رتبه بندی اعتباری یا امتیاز اعتباری شرکت ها در دریافت وام های بانکی بسیار حائز اهمیت می باشد. به همین دلیل مدیر عامل های این شرکت ها به منظور توسعه و رونق کسب و کارهای خود تا حد امکان سعی بر آن خواهند داشت تا خود را در بین رتبه بندی های اعتباری قابل توجهی قرار دهند تا بتوانند مشمول تسهیلات بانکی واقع گردند.( برای دریافت رتبه اعتباری شرکت میتونی به راحتی اقدام کنی )
سرمایه گذاری شرکت ها با توجه به اعتبارسنجی آن ها
سرمایه گذاری شرکت ارتباط سبز فردا در ایران رنتر
یکی از شرکت هایی که با توجه به اعتبارسنجی چک و استعلام بانکی از تسهیلات بانکی بهره مند شوند، شرکت ارتباط سبز فردا می باشد که این شرکت در ایران رنتر سرمایه گذاری خود را صورت بخشیده است. بنابراین با توجه به اینکه شرکت ها می توانند برای سرمایه گذاری از وام ها و تسهیلات بانکی مختلفی بهره مند شوند تا مبالغ دریافتی خود را در قالب سرمایه گذاری مورد استفاده قرار دهند، می توان گفت که شرکت ارتباط سبز فردا نیز با رتبه بندی اعتباری خود و شایان توجه از شرکت اعتبارسنجی توانسته است که شرایط لازم را برای دریافت وام ها و تسهیلات بانکی برای خود فراهم نموده باشند تا این سرمایه گذاری ها را در ایران رنتر مورد بهره برداری قرار دهند تا از این طریق بتوانند دست به سودآوری بزنند. پس می توان گفت هر چقدر شرکت های تولیدی بتوانند نسبت به انجام تکالیف خویش و بازپرداخت بدهی های خویش به بانک های مختلف عملکردی بهتر و مطلوب تری را از خود به جای بگذارند، می توانند بیشتر از تسهیلات بانکی بهره مند شده و سرمایه های خود را بیشتر در جاهای مختلفی به کار ببرند تا بتوانند سودآوری بیشتری را برای شرکت خود به ارمغان آورند.
پارامترهای مختلف شرکت اعتبار سنجی برای رتبه بندی شرکت ها
شرکت های مختلف برای اینکه در رتبه بندی شرکت ها از سایر شرکت ها عقب نمانند، می بایست پارامترهای مختلفی را رعایت کنند تا به این ترتیب بتوانند با نمره یا امتیاز اعتباری مناسب پس از استعلام معوقات از بانک مرکزی مشمول تسهیلات بانکی مختلفی شوند و بتوانند با سرمایه گذاری های خود برای کارکنان شرکت خویش سودآوری بیشتری را به دست آورند. شرکت اعتبارسنجی با در نظر گرفتن تمامی پارامترهای گوناگون و مختلف تک تک شرکت ها را به صورت کاملا دقیق و ریزبینانه مورد ارزیابی و سنجش یا همان اعتبار سنجی قرار می دهد.
کم ارزشگذاری و بیش ارزشگذاری استارتاپ‌ها
کم ارزشگذاری [۱] برخلاف تصور غلطی که برخی از سرمایهگذاران آن را جذاب و بعنوان موفقیت در انجام معاملات سهام استارتاپ‌ها می‌دانند، برای هیچکدام از طرفین (استارتاپ و سرمایه‌گذار) مفید نیست. کم ارزشگذاری بطور بدیهی برای موسسین استارتاپ جذاب نخواهد بود. چرا که ایشان در مقام فروشنده و با در نظرگرفتن فلسفه عقلانیت اقتصادی [۲] علاقه‌ای به فروش ارزان سهام خود ندارند.
منبع عکس
دلایل کمارزشگذاری استارتاپ‌ها
۱- رقابت نابرابر و عدم تعادل عرضه و تقاضا
در یک اکوسیستم استارتاپی و در شرایطی که سرمایهگذاران جسور کافی برای عرضه سرمایه وجود نداشته باشد، تیم‌های استارتاپی مجبور خواهند شد برای دسترسی به منابع مال محدود موجود در اکوسیستم، تن به کمارزشگذاری بدهند. در واقع در نبود سرمایهگذاران جسور متعدد در یک اکوسیستم، قدرت چانه‌زنی صاحبین سرمایه افزایش خواهد یافت.
۲- نبود دانش کافی در موسسین
در صورتی که موسسین استارتاپ دانش کافی در خصوص ارزشگذاری استارتاپ‌ها نداشته باشند، ممکن است در تله کمارزشگذاری سرمایه‌گذار بی‍افتند. پارامترهای تاثیرگذار در ارزش یک استارتاپ در برخی روش‌های ارزشگذاری بقدری زیاد است که در صورت عدم آشنایی موسسین استارتاپ با این موضوعات، سرمایه‌گذار قادر خواهد بود با دستکاری این پارامترها موسسین را در خصوص کمارزشگذاری استارتاپ قانع کنند.
۳- دیدگاه سنتی سرمایه‌گذار
معمولاً سرمایهگذاران سنتی که پیش‌تر تجربه سرمایه‌گذاری در استارتاپ‌ها را نداشته‌اند، در قبول ارزش‌گذاری‌های استارتاپ‌ها دچار مشکل و تردید می‌شوند. سرمایهگذاران سنتی معمولا درک کافی از ارزش تیم، ارزش دارایی‌های نامشهود و ارزش محصول استارتاپ‌ها نداشته و این موضوع موجب می‌شود تا ایشان با استارتاپ‌ها رفتاری مشابه با کسب‌وکارهای سنتی و دارایی‌محور داشته باشند و ارزش پایینی را برای استارتاپ‌ها متصور باشند. پس از تشریح دلایل کمارزشگذاری استارتاپ‌ها، آنچه که نیاز به شرح و بسط بیشتر دارد، اشاره به دلایلی است که لازم است سرمایهگذاران در عقاید خود در خصوص فواید کمارزشگذاری بازنگری کنند:
- کمارزشگذاری برای یک استارتاپ ناسالم است؛ زیرا موجب کمبود بودجه شده و تمام شدن بودجه در نیمه راه نیز مانع رشد برنامه‌ها می‌گردد.
- کم ارزشگذاری باعث خواهد شد که بنیانگذاران و کارکنان انگیزه‌های خود را برای ادامه استارتاپ خود از دست بدهند چرا که با کم ارزش گذاری، بنیان گذاران مجبورند سهام زیادی را در ازای پولی که میخواهند، واگذار کنند و طی مرحلههای سرمایه گذاری بعدی سهام آنها رقیق تر خواهد شد و در نهایت سهام زیادی نخواهند داشت که به آنها انگیزه ادامه کار بدهد.
- کم ارزشگذاری برای سرمایه گذار هم میتواند خطرناک باشد، چرا که در دورهای بعدی سرمایه گذاری، سرمایه گذاران جدید با فهمیدن کم ارزشگذاری دور قبل و با توجه به سهام کم بنیانگذاران، آینده استارتاپ را بد قلمداد خواهند کرد و از سرمایه‌گذاری دوری می‌کنند! بنابراین بدون افزایش سرمایه جدید، در حقیقت کسب و کار شکست می‌خورد.
منبع عکس
بیش‌ارزش‌گذاری [۳] در مقابل کمارزشگذاری
ارزشگذاری صحیح استارتاپ‌ها می‌بایست بر اساس اعداد و ارقام تحقیق شده، پیش‌فرض‌ها و انتظارات مناسب باشد و از آنجایی که استارتاپ‌ها یا سابقه عملکرد مالی ندارند، یا این سابقه خیلی قابل اتکا و توجه نمی باشد تا بر مبنای آن ارزیابی صورت بگیرد؛ همواره این ریسک وجود خواهد داشت که ارزش واقعی استارتاپ خیلی بالاتر یا خیلی پایین‌تر از آن چیزی باشد که توسط ارزش‌گذار گزارش گردیده است. چنین اشتباهی در تعیین ارزش استارتاپ ریسک‌هایی ایجاد می‌کند که ممکن است بنیانگذاران و سرمایهگذاران را به چالش‌هایی جدی بکشاند که در ادامه به تشریح آنها پرداخته خواهد شد.
بیش ارزش گذاری استارتاپ‌ها
بیش‌ارزش‌گذاری استارتاپ‌ها برخلاف تصور غلطی که ممکن است موسسین استارتاپ‌ها آن را بعنوان موفقیت در مذاکرات جذب سرمایه تلقی کنند، نه برای موسسین و نه برای سرمایهگذاران مفید نیست. در این بخش علاوه بر اشاره به دلایل بیش‌ارزش‌گذاری استارتاپ‌ها، معایب این موضوع تشریح می‌شود.
دلایل بیش‌ارزش‌گذاری استارتاپ‌ها
۱- نیاز به جذب سرمایه بالا
وقتی استارتاپ در شرایطی است که جریان نقدی خالص منفی دارد، برای به دست آوردن سهم بازار و بازاریابی و مدیریت کمپین‌های خود (که معمولا باعث ایجاد جریان نقدی منفی‌تر می‌شود) نیازمند جریان ثابت پول هستند و تا زمانی که این جریان نقدی منفی، مثبت نشده است، باید سرمایه جذب کنند که این امر تنها با افزودن سرمایه گذاران بیشتر بدست می‌آید. با افزایش تعداد راندهای سرمایه‌گذاری، به مرور سهام بیشتری از تملک موسسین خارج و به تملک سرمایهگذاران در خواهد آمد. در چنین شرایطی بصورت غریزی و طبیعی موسسین تمایل دارند میزان سهامی که باید به سرمایهگذاران منتقل کنند را کنترل کنند؛ میزان سهام اختصاص داده شده به سرمایه‌گذار در یک راند سرمایه‌گذاری با میزان سرمایه تزریقی سرمایه‌گذار رابطه مستقیم و با ارزشگذاری استارتاپ رابطه معکوس دارد.
موسسین برای دستیابی به اهداف رشد خود نمی‌توانند سرمایه مورد نیاز خود از سرمایه‌گذار را خیلی محدود کنند، بنابراین، به ناچار سعی دارند با بالا نشان دادن ارزشگذاری استارتاپ خود، سهم کمتری به سرمایه‌گذار اختصاص دهند. همین امر باعث می شود تا استارتاپ‌ها در هنگام جذب سرمایه ارزشگذاری را بالا و بالاتر ببرند تا در ازای واگذاری سهام کمتر، سرمایه بیشتری جذب کنند!
۲- بازارهای عمومیِ [۴] صعودی
بخشی از روش‌های ارزشگذاری وابسته به وضعیت بازارهای عمومی (بازار سهام) است چرا که برخی از پارامترهای مورد نیاز در ارزشگذاری استارتاپ‌ها از داده‌ها و روندهای بازارهای عمومی استخراج می‌شود. بنابراین، بدیهی است رشد قابل توجه قیمت سهام در بازارهای عمومی، میتواند روی ارزشگذاری استارتاپ‌ها نیز تاثیر گذاشته و موجب بیش‌ارزش‌گذاری شود. بعنوان مثال، در پارامترهای سرمایه‌گذاری ابتدای سال ۲۰۱۶ شاخص NASDAQ [5] به بالاترین میزان خود در تاریخ رسید. سهام شرکت هایی چون Apple ، Alphabet ، Facebook و Amazon رشد قابل توجهی کردند. در کنار این موضوع، قرار بود سهام شرکت Snapchat در یک سوم ابتدایی سال ۲۰۱۷ نیز برای ورود به بازار، عرضه شود. شرایط آن دوره از بازار سهام امریکا امیدوارکننده به نظر می‌رسید و به همین ترتیب روند صعودی بر جو سرمایه‌گذاری بر بازار سهام حکم فرما بود و بالطبع این موضوع باعث شد بازار ارزش گذاری استارتاپ‌ها نیز داغ شود و بیش ارزشگذاری صورت بگیرد.
۳- رقابت نابرابر و عدم تعادل عرضه و تقاضا
در یک اکوسیستم استارتاپی، تعداد سرمایهگذاران و تعداد تیم‌های استارتاپ‌ها تاثیر مهمی در به تعادل رسیدن اکوسیستم دارند. اگر تعداد سرمایهگذاران و حجم سرمایه در اختیارشان در مقایسه با تعداد تیم‌ها و ایده‌های قوی و مناسب زیاد باشد، در این شرایط با بیش‌ارزش‌گذاری روبرو خواهیم بود. در چنین شرایطی سرمایهگذاران وارد رقابت در شکار اندک استارتاپ‌های مناسب اکوسیستم شده و همین رقابت موجبات بروز بیش‌ارزش‌گذاری را ایجاد می‌کند.
بنا به دلایل فوق استارتاپ‌های دنیا ممکن است دچار بیش‌ارزش‌گذاری می‌شوند. مهمترین ریسکی که در اثر این اتفاق پیش روی بنیانگذاران و سرمایهگذاران استارتاپ قرار خواهد گرفت، ریسک سقوط ارزش استارتاپ در مراحل بالاتر است.
پارامترهای سرمایه‌گذاری
با توجه به تغییرات مستمر و پیچیدگی روزافزون کسب و کارها، تأمین منابع مالی با هدف بهره مندی از فرصت های پیش رو و بهبود وضعیت رقابتی، به امری اجتناب ناپذیر برای شرکت ها بدل شده است. نکته حائز اهمیت، امکان طرح ریزی برنامه تأمین مالی متناسب با نیاز خاص هر کسب و کار، با در نظر گرفتن تمامی پارامترهای اثرگذار چون افق سرمایه گذاری، نرخ تأمین مالی اقتصادی، ابزارهای قابل استفاده و مباحث حاکمیتی و استراتژیک می باشد.
تأمین مالی فرآیندی است که در آن شرکت برای فراهم کردن منابع مالی مورد نیاز برای شرکت یا پروژه با استفاده از ابزارهای تأمین مالی اقدام به جمع‌آوری منابع مالی می‌نمایند و هر شرکت بسته به نیاز خود باید منابع تأمین مالی مناسبی را انتخاب نمایند.
برای تعیین بهترین منبع جذب سرمایه برای یک کسب و کار، ابتدا باید ویژگی و شرایط آن را شناخت، سپس ویژگی‌های منابع مختلف تأمین مالی را مورد بررسی قرار داد و سپس با تطبیق نیازها با منابع، بهترین منبع را برای هریک از شرایط گوناگون مشخص کرد.
شرکت مشاوران سنجش طرح سپهر به‌عنوان مشاور تأمین مالی، با توجه به ویژگی‌های پروژه و شرکت و همچنین قابلیت‌های ابزارهای تأمین مالی در کشور، پیشنهاد شیوه تأمین مالی مناسب را ارائه می نماید.
دیدگاه شما