کوین و توکن چیست؟

تفاوت بین کوین و توکن

معمولاً بسیاری از افراد کلمات “کوین” و “توکن” را به عنوان مترادف استفاده می‌کنند و تفاوت کوین و توکن را متوجه نشده اند. اما برخلاف تصور عموم، این‌ها کاملاً به دو مفهوم متفاوت اشاره دارند.

پس دلیل این اشتباه و تفاوت کوین و توکن چیست؟

در فضای نوظهور و رو به رشد کریپتوکارنسی‌ها، رواج اصطلاحات جدید منجر به سوءبرداشت‌های اشتباهی از این مفاهیم شده است. بنا به تعریف، ارز (کارنسی) یک وسیله مبادله، واحد شمارش و یا ذخیره کننده ارزش است. بیت کوین نیز تمامی این ویژگی‌ها را داراست، درنتیجه انتخاب نام “کریپتوکارنسی” برای آن توجیه دارد. اما پس از موفقیت بیت کوین، تمامی کوین‌ها و توکن‌هایی که به طور انبوه تولید شدند “کریپتوکارنسی” نام گرفتند با این‌وجود که بسیاری از آن‌ها ویژگی‌های لازم را نداشتند. بنابراین، تفاوت کوین و توکن چیست که به اشتباه مترادف هم به کاربرده شدند.

تفاوت کوین و توکن

کوین، پولی دیجیتال است که با استفاده از تکنیک‌های رمزگذاری ایجادشده و ارزش را در طول زمان ذخیره می‌کند. کوین درواقع یک معادل دیجیتالی پول است که بیت کوین مشهورترین نمونه آن است. بیت کوین، مبتنی بر تکنولوژی بلاک چین است (دفتر کلی عمومی که در آن‌همه تراکنش‌ها قابل رویت‌اند). در این زنجیره داده‌ها به طور جمعی ذخیره و بین شرکت‌کنندگان شبکه بلاک چین به اشتراک گذاشته می‌شوند. تکنولوژی بلاک چین، شفافیت را تضمین می‌کند و احتمال کلاهبرداری نیز را کاهش می‌دهد. برخی از کوین‌ها مبتنی بر پروتکل اصلی بیت کوین هستند مثل لایت کوین و برخی دیگر بر روی بلاک چین فعالیت می‌کنند مانند ارز ریپل و مونرو. توجه داشته باشید که کوین‌ها برای انجام کاری فراتر از عملکرد پول در نظر گرفته نشده‌اند. کوین‌ها دارای ویژگی‌های مشابهی با پول هستند:

و عرضه محدودی دارند

مشخصه‌های اصلی کوین‌ها عبارتند از:

به بلاک چین باز عمومی متصل‌اند: به هرکسی این امکان داده می‌شود که به شبکه بپیوندد و در آن شرکت کند.

قابلیت ارسال، دریافت و استخراج دارند.

از کوین‌ها در چه مواردی استفاده می‌شود؟

معمولاً از کوین‌های دیجیتالی به عنوان یک کوین و توکن چیست؟ پول واقعی استفاده می‌شود. نمونه‌ای از این کوین‌ها، همان ارز دیجیتال بیت کوین، لایت کوین و مونرو است. غالبا کوین‌ها، هدفی فراتر از کارکرد یک پول دیجیتالی ندارند. از موارد استفاده کوین‌ها می‌توان به چند مورد زیر اشاره کرد:

برای انتقال پول (می‌توانید با استفاده از کوین‌ها، ارزشی را دریافت و ارسال کنید)

به عنوان یک ذخیره کننده ارزش (می‌توان آن‌ها را ذخیره و بعداً با کالا یا ارزی دیگر مبادله کرد)

یک نوع “واحد” محسوب می‌شود (می‌توانید کالاها یا خدمات را براساس آن‌ها قیمت‌گذاری کنید)

برای مثال، می‌توان از بیت کوین برای پرداخت کالا و خدمات در سراسر اینترنت و بسیاری از مکان‌های دنیای واقعی نیز استفاده کرد. شما می‌توانید این ارز دیجیتال را برای مدت‌زمان طولانی ذخیره و بعداً آن را با چیز دیگری که ارزشش برابر است معاوضه کنید. به غیر از استفاده‌های پولی، بیت کوین هیچ کاربرد دیگری ندارد. اما کوین‌های دیجیتالی دیگری نیز وجود دارند که دارای ویژگی‌های بیشتری هستند. برای مثال:

اتریوم (ETH) برای انجام معاملات بر روی شبکه Ethereum استفاده می‌شود (به عنوان سوخت تراکنش‌ها). بر روی شبکه Ethereum می‌توان توکن ایجاد کرد، اما برای ارسال یک توکن همچنان به ارز دیجیتال اتریوم نیاز است که این‌ها هزینه‌های ماینینگ کوین و توکن چیست؟ را تامین می‌کنند (به کامپیوترهایی پرداخت می‌شوند که در شبکه اتریوم به تائید تراکنش‌ها مشغول‌اند).

در اختیار داشتن مقادیری از ارز دیجیتال دش (DASH) نیز به کاربران این امکان را می‌دهد تا در خصوص تصمیمات مهم شبکه Dash رای دهند.

اگر ایده‌ای برای به روزرسانی شبکه DASH مطرح شود، کسانی که به اندازه معین‌شده دش در اختیاردارند، می‌توانند روی دهند که آیا این به‌روزرسانی باید رخ دهد یا خیر. این حق روی به دارندگانش این امکان را می‌دهد تا در خصوص چگونگی تحقق این پروژه حرفی برای گفتن داشته باشند.

تفاوت کوین و توکن

توکن دارایی دیجیتالی است که می‌تواند به عنوان یک روش پرداخت (در یک پروژه خاص)، عملکردهایی مشابه با کوین‌ها را انجام دهد، اما تفاوت کوین و توکن اصلی در این است که کوین، این حق را نیز به دارنده می‌دهد که در شبکه مشارکت نماید. توکن‌ها معمولاً بر روی پلتفرم یک بلاک ‌چین دیگر ایجاد می‌شوند. توکن‌ها ممکن است بیانگر سهم یک شرکت باشند، برای کاربرد در یک اپلیکیشن یا پروژه‌ای خاص استفاده شوند و یا به عنوان دارایی‌های دیجیتال عمل کنند. به عنوان مثال، “بلیط یک کنسرت” یک توکن است که شما در یک‌زمان خاص و یک مکان خاص از آن استفاده می‌کنید. شما نمی‌توانید به رستوران بروید و صورتحساب خود را با بلیط کنسرت پرداخت کنید، این بلیط فقط در سالن کنسرت ارزش دارد. توکن‌های دیجیتالی مشابه هستند و از آن‌ها فقط در یک پروژه خاص استفاده می‌شود. ایجاد یک توکن آسان‌تر از ایجاد یک کوین است، چراکه نیازی به ایجاد کد جدید و یا تغییر کد موجود ندارد و شما فقط باید از یک الگوی استاندارد از پلتفرم‌هایی مانند Ethereum استفاده کنید که مبتنی بر بلاک چین است و به هر شخصی این امکان را می‌دهد تا در طی چند مرحله توکن ایجاد کند. Ethereum اولین پلتفرمی بود که روند ایجاد توکن را ساده‌تر کرد.

انواع توکن

توکن‌ها انواع مختلفی دارند که در این طبقه‌بندی گنجانده می‌شوند که شامل:

توکن‌های امنیتی

این نوع از توکن‌ها بیانگر یک دارایی مانند مشارکت در منابع فیزیکی، شرکت‌ها، جریان‌های درآمدی و یا حق دریافت سود سهام است به لحاظ عملکرد، این توکن‌ها شبیه به سهام، اوراق ‌قرضه یا مشتقات هستند.

توکن‌های کاربردی

این دسته از توکن‌ها، دسترسی به کالاها و خدمات یک پروژه خاص را فراهم می‌کند. همچنین می‌توان از آن‌ها به عنوان نوعی تخفیف یا دسترسی ویژه به کالا و خدمات یک پروژه استفاده کرد.

توکن‌های پرداختی (کریپتوکارنسی‌ها)

معمولاً توکن‌های این دسته، هیچ کارکرد یا ارتباطی با پروژه‌های توسعه‌ای دیگر ندارند. در حالت کلی، هدف کریپتوکارنسی‌ها ذخیره ی ارزشی است (مانند پول نقد و طلا) که از طریق آن امکان خرید، فروش و سایر تراکنش‌های مالی فراهم می‌شود. این ارزها قصد دارند تا کارکردی مانند دلار و یورو داشته باشند، با این تفاوت که تحت حمایت دولت و یا هیچ نهاد دیگری نباشند.

نتیجه گیری

در تفاوت کوین و توکن باید گفت که کوین‌ها، ارزهایی هستند که می‌توانند برای خرید و فروش مورد استفاده قرار گیرند و فقط شیوه‌ای از پرداخت هستند. درحالی که، توکن‌ها می‌توانند بیانگر سهم یک شرکت باشند، دسترسی به محصول یا خدمتی خاص و بسیاری از کارکردهای دیگر را فراهم کنند. شما می‌توانید یک توکن را با یک کوین خریداری کنید، اما برعکس آن امکان پذیر نیست. کوین‌ها به طور مستقل عمل می‌کنند، در حالی که توکن ها تنها برای یک پروژه خاص کاربرد دارند.

چه تفاوتی بین کوین و توکن وجود دارد؟

بیایید اول ببینیم کوین Coin و توکن Token چیست و چه ویژگی‌هایی دارند؟ خودتان را برای یک کنجکاوی آماده کنید. قبل از ورود به این بحث، اگر نیاز به اطلاعات بیشتری در مورد رمزارزها دارید، مقاله «ارز دیجیتال چیست» را مطالعه کنید.

کوین Coin یا سکه ارز دیجیتال چیست؟

کوین Coin معادل با پول‌ دیجیتالی است که به کمک تکنیک‌های رمزنگاری، ساخته شده و با هدف ذخیره ارزش در دنیای ارز دیجیتال استفاده می‌شود.

این سکه‌ها می‌توانند از یک شخص به شخص دیگر منتقل شوند، اما خبری از جابه‌جایی فیزیکی نیست! تمام کوین‌ها به‌عنوان داده‌های دیجیتالی در یک پایگاه اطلاعات جهانی مخصوص به خودشان که به بلاکچین معروف است، وجود دارند.

بیت کوین را در نظر بگیرید که دارای یک بلاکچین اختصاصی است و فقط از الگوریتم مخصوص به خود پیروی می‌کند، به‌طور مشابه اتر در شبکه اتریوم و NEO در بلاکچین NEO قابل استفاده است. با توجه به این موضوع نتیجه می‌گیریم که سکه ارز دیجیتال (کوین) یک دارایی بومی برای شبکه بلاکچین مخصوص خودش است.

کوین چه ویژگی اساسی دارد؟

بنابر آنچه در بالا خوانید، ۲ ویژگی اساسی برای کوین‌ها وجود دارد:

1. همه آن‌ها در شبکه بلاکچین مستقل خودشان وجود دارند
2. قابلیت ارسال، دریافت و استخراج شدن دارند

کوین‌ها ویژگی‌های مشابهی با پول واقعی دارند و در واقع با همین هدف ساخته شده‌اند. برای مثال، هردوی آن‌ها قابل تعویض، قابل تقسیم، قابل حمل هستند و عرضه محدودی دارند.

کاربردهای کوین

کاربرد کوین یا همان سکه ارز دیجیتال بسیار ساده است، آن‌ها به‌عنوان پول واقعی استفاده می‌شوند و بس! شما می‌توانید از کوین به‌عنوان سرمایه‌گذاری و خرید و فروش یک نوع ارز استفاده کنید، آن‌ها را ذخیره کرده و در ازای چیزهای با ارزش‌تر تعویض کنید یا از آن‌ها به عنوان یک واحد حساب برای قیمت‌گذاری کالاها و خدمات بهره ببرید.

برای مثال، افرادی که بیت‌کوین دارند، می‌توانند به‌جای پول واقعی از این ارز دیجیتال برای پرداخت برخی خدمات و کالاها در اینترنت و مکان‌های دیگر استفاده کنند. هم‌چنین، می‌توان این کوین‌ها را بدون این که هیچ اتفاقی برای‌شان بیوفتد، در طولانی مدت ذخیره کرد، یا کارهای مرتبط با پرداخت انجام داد، اما از کوین‌ها انتظاری فراتر از این نداشته باشید!

همان‌طور که گفتیم، وظیفه اصلی کوین استفاده از آن به عنوان پول است، اما در بین ارزهای دیجیتال استثناهایی در این زمینه وجود دارند. برای نمونه، اتر را در نظر بگیرید که علاوه‌بر کاربردهایش به عنوان یک کوین معمولی، از آن برای تامین سوخت تراکنش‌ها در شبکه اتریوم هم استفاده می‌شود.

توکن Token چیست؟

توکن Token دارایی دیجیتالی شامل ارز، حواله و… است که می‌توان از آن به عنوان یک روش پرداخت در داخل اکوسیستم یک پروژه معین استفاده کرد. در واقع، توکن‌ها در بلاکچین‌های موجود ساخته می‌شوند و دارای یک بستر اختصاصی نیستند.

امروزه، توکن‌های بسیاری بر بستر کوین‌های مختلف به‌وجود آمده‌اند که معروف‌ترین آن‌ها توکن اتریوم است که با نام ERC-20 شناخته می‌شود. همان‌طور که می‌دانید، اتریوم برمبنای قراردادهای هوشمند در بلاکچین ساخته شده است، به این معنا که برای داشتن این ارز دیجیتال لزومی برای تهیه یک بلاکچین اختصاصی نیست. این خاصیت اتریوم، منجر به ایجاد اولین توکن‌ها در این شبکه شد.

معمولا این دارایی‌های دیجیتالی برای استفاده در یک برنامه غیرمتمرکز ساخته می‌شوند، اما طراحی و ساخت آن‌ها می‌تواند اهداف مختلفی داشته باشد. فرض کنید شما می‌خواهید از طریق قرارداد هوشمند خانه خود را به فروش برسانید، در این صورت که نمی‌توان خانه را به طور فیزیکی در این قرارداد گذاشت! درعوض می‌توانید از توکن استفاده کنید تا نمایانگر خانه شما باشد.

انواع توکن Token

باتوجه به کاربرد و نحوه عملکرد، توکن‌ها به گروه‌های مختلف تقسیم‌بندی می‌شوند که با هم مرورشان می‌کنیم.

توکن‌های کاربردی Utility Tokens

توکن‌های کاربردی، برای انجام هدفی خاص در بستری که متناسب با آن ساخته شده‌اند، مورد استفاده قرار می‌گیرند. یکی از رایج‌ترین کاربردهای این توکن‌ها، استفاده از آن‌ها به عنوان یک روش پرداخت برای خرید درون یک پلتفرم است. برای مثال، توکن MEP برای پرداخت خدمات بهداشتی و درمانی در پلتفرم Mediapedia کاربرد دارد.

توکن‌های امنیتی Securities tokens

توکن‌های امنیتی که به آن‌ها توکن بهادار هم می‌گویند، درست مانند اوراق بهادار سنتی عمل می‌کنند! این توکن‌ها دارایی یا سهامی از یک شرکت یا پروژه هستند که پس از پایان عرضه اولیه به خریدار داده می‌شوند. افراد می‌توانند با خرید این سهام، یک حقوق مشخص به‌اضافه اشتراک در سهام شرکت به دست آورند.

ویژگی متفاوت توکن‌های امنیتی این است که توسط قوانین خاص فدرال و قوانین تجارت سهام محدود می‎شوند. هم‌چنین، از ‌این توکن‌ها می‌توان در بستری بیرون از پلتفرمی که مخصوص آن ساخته شده‌اند هم استفاده کرد. ارزش این توکن‌ها مانند هر سهام دیگری وابسته به عملکرد شرکت مربوط است و با کاهش یا افزایش ارزش آن تغییر پیدا می‌کند.

توکن‌های جایزه Reward tokens

همان‌طور که از نام‌شان پیداست، توکن‌های جایزه کوین و توکن چیست؟ را می‌توان نوعی امتیاز وفاداری در نظر گرفت که برای تقدیر و تشکر به افراد تعلق می‌گیرد. این توکن‌ بر روی یک بلاکچین‌ خاص طراحی می‌شود و لزوما دارای ارزش واقعی مشابه با توکن‌های استاندارد نیست.

توکن‌های دارایی Asset tokens

به توکن‌هایی که توسط دارایی‌های واقعی مانند طلا، املاک و اوراق قرضه پشتیبانی می‌شوند، توکن‌های دارایی می‌گویند. از این توکن‌ها برای خرید و فروش اموالی که پوشش می‌دهند، استفاده می‌شود که نشان‌دهنده ارزش واقعی آن‌ها هستند. استفاده از این نوع توکن‌ها باعث بهبود خرید و فروش‌های فیزیکی در بازار ارز دیجیتال شده است.

توکن‌های ارزی Currency tokens

توکن‌های ارزی مانند رمزارزهای واقعی هستند و برای همان هدف، یعنی پرداخت خریدها، مورد استفاده قرار می‌گیرند. برای مثال، ارز دیجیتال بیت کوین برای خرید و فروش در بازارهایی که پذیرای آن هستند، استفاده می‌شود. اما توکن‌های ارزی علاوه‌بر این ویژگی، قابلیت معامله با رمزارزهای دیگر و ارزهای فیات را دارند و می‌توان از طریق کیف پول، آن‌ها را به سایر کاربران ارسال کرد.

توکن های غیرقابل معاوضه NFT tokens

توکن غیرقابل معاوضه نوعی توکن است، که در آن توکن‌ها ارزش برابری ندارند و هر توکن امضای دیجیتالی خاص خود را دارد، بنابراین نمی‌توان توکن‌ها را با هم معاوضه کرد. بر خلاف این نوع توکن‌ها، در ارزهای دیجیتال ارزش هر واحد از آن‌ها برابر است، مثلاً ارزش همه بیت کوین‌ها برابر است و شما می‌توانید هر بیت کوین را با بیت‌کوین دیگر معاوضه کنید. از این توکن‌ها برای خرید و فروش آثار هنری و فرهنگی که دارای حق کپی‌رایت هستند، استفاده کرد.

توکن‌ها چگونه ساخته می‌شوند؟

ساخت توکن بر روی هر پلتفرمی که از قراردادهای هوشمند و زبان‌های برنامه‌نویسی سطح بالا استفاده کند، قابل اجراست. به‌طوری که در کمتر از یک ساعت و با هزینه بسیار کم می‌توان یک واحد از آن را تولید کرد، اما توجه داشته باشید که ساخت آن لزوما به‌معنای باارزش بودنش نیست!

برای این کار، توسعه‌دهندگان با استفاده از زبان‌ برنامه‌نویسی مخصوص و با توجه به استانداردهایی که شبکه بلاکچین مورد نظر تعیین می‌کند، قرارداد هوشمند ایجاد کرده و در کوین و توکن چیست؟ شبکه پیاده‌سازی می‌کنند. زمانی که توسعه‌دهندگان درحال ساخت توکن هستند، می‌توانند تصمیم بگیرند که چه تعداد واحد از آن‌ها تولید شود و بعد از ساخت، به چه آدرس‌هایی ارسال شوند.

درهمین هنگام مرحله پیش‌فروش یا همان عرضه اولیه، در بستری که توکن‌ها در آن ایجاد شده‌اند، برگزار می‌شود. با این روش، توکن‌ها قبل از راه‌اندازی، در ازای پول ملی یا ارزهای دیجیتال به فروش می‌روند. بعد از تولید توکن‌ها،‌ این توکن‌ها ویژگی‌هایی که برای آن طراحی شده‌اند را در بستر مورد نظر فعال می‌کنند.

مزیت‌های استفاده از توکن چیست؟

دقت داشته باشید که برای توسعه توکن هیچ ضرورتی به ایجاد یک بلاکچین اختصاصی نیست. این موضوع برای صرفه‌جویی در وقت توسعه‌دهندگان بسیار مفید است. همچنین، توسعه‌دهندگان می‌توانند با استفاده از این روش، علاوه بر ویژگی‌های رمزارزها، از امنیت شبکه بلاکچین بومی هم بهره ببرند.

البته در استفاده از توکن فقط زمان نیست که صرفه‌جویی می‌شود؛ این روش در صرفه‌جویی در منابع و سرمایه افراد هم تاثیرگذار است، چراکه بعد از ایجاد بلاکچین باید هزینه‌ای برای تعیین استخراج‌کننده‌ها صرف شود تا معاملات درون شبکه را تایید کنند.

بدون شک، برای داشتن یک شبکه قوی باید ماینرهای بسیاری مشغول به‌کار باشند، درنتیجه، این روند بسیار طولانی‌تر و گران‌تر خواهد بود. باتوجه به این موضوع، بیش‌تر پروژه‌های ابتدایی در دنیای بلاکچین که بودجه کمی دارند، کار خود را با استفاده از توکن شروع می‌کنند.

شباهت‌ها و تفاوت‌های کوین Coin و توکن Token

با توجه به تعاریف کوین Coin توکن Token می‌توان گفت که هر واحد ارزی بر روی یک شبکه، توکن در نظر گرفته می‌شود. این توکن‌ها بعد از این که به حد کافی توسعه پیدا کردند، می‌توانند بلاکچین مستقل خود را راه‌اندازی کرده و به کوین تبدیل شوند.

از شباهت‌های بین کوین Coin توکن Token می‌توان به این موضوع اشاره کرد که هر دو برای افراد امکان پرداخت ایجاد می‌کنند، درحالی‌که توکن‌ها علاوه بر این قابلیت، ویژگی‌های دیگری هم ارائه می‌دهند. ارزش توکن معمولا براساس میزان مفید بودن آن و ویژگی‌هایی که ارائه می‌دهد، سنجیده می‌شود. به‌طوری که هرچه کاربرد توکن بیشتر باشد، بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد.

اما مهم‌ترین تفاوت‌های کوین Coin توکن Token از این قرار است:

• سکه ارز دیجیتال (کوین) شبکه بلاکچین اختصاصی دارد،‌ درحالی‌که توکن براساس شبکه‌های بلاکچینی‌ که قبلا به ‎وجود آمده‌اند، برای یک کاربردهایی خاص ایجاد می‌شود. برای مثال، تتر یک توکن است که در شبکه اتریوم و شبکه‌های بلاکچین مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد،‌ اما بیت کوین، یک کوین است که تنها در شبکه مستقل خودش دیده می‌شود. تتر یک ارز دیجیتال با قیمتی بسیار نزدیک به 1 دلار است (دیدن قیمت لحظه ای تتر) که توسط دلار آمریکا پشتیبانی می شود و کاربرد آن جایگزینی با دلار در دنیای رمزارز است.
• سکه ارز دیجیتال فقط برای پروسه‌های پرداخت استفاده می‌شود،‌ اما توکن کاربرد متعددی دارد.
• ساخت کوین بسیار دشوارتر از ساخت توکن است.
• اغلب کوین‌ها از طریق فرایند استخراج توزیع می‌شوند،‌ این موضوع برای توکن‌ها از طریق روش ICO انجام می‌گیرد.
• کوین‌ها می‌توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند، درحالی‌که توکن‌ها فقط در کیف پول‌های بلاکچین میزبان ذخیره می‌شوند.

جمع‌بندی

اکنون که دو مفهوم کوین و توکن را به‌خوبی شرح دادیم و تفاوت‌های آن‌ها را بررسی کردیم، برای ما بنویسید که آیا رمزارز مورد علاقه کوین و توکن چیست؟ شما جزو گروه کوین‌هاست یا توکن‌ها؟ به هر حال، تشخیص تفاوت بین این دو مفهوم می‌تواند کمی چالش‌برانگیز باشد. اما برای یافتن جواب خود می‌توانید به سایت رسمی رمزارز مورد نظر رجوع کنید تا از ماهیت اصلی آن مطمئن شوید.

تفاوت کوین و توکن و هر آن چه باید دانست

برای موفقیت در دنیای ارز دیجیتال قبل از هر چیز باید شناخت درستی از مفاهیمی مانند کوین و توکن چیست؟ تفاوت توکن و کوین داشته باشید. چرا که با وجود تفاوت که میان آن دو هنوز هم برخی از افراد این دو مفهوم را به جای یکدیگر به کار می‌برند.

حتما در خاطر دارید که در سال 2008 بحران اقتصادی شدیدی گریبان گیر بسیاری از قدرت های اقتصادی جهان شد. بیشتر بخوانید

بازار ارزهای دیجیتال پر از فراز و نشیب می باشد. پیش بینی سیر صعودی یا نزولی ارز های این بازار بیشتر بخوانید

تفاوت توکن و کوین

کوین و توکن هر دو از مفاهیم اصلی هستند که در دنیای ارز رمزنگاری شده به عنوان واحدی از بلاکچین بهره می‌برند. با وجود تمام شباهت‌هایی که این دو با یکدیگر دارند، نمی توان از تفاوت‌های اصلیشان چشم پوشی کرد.

اولین تفاوت توکن و کوین را می‌توان نحوه عملکردشان بر اساس بلاکچین در نظر گرفت. به طور کلی کوین از یک بلاکیچن اختصاصی برای انجام تراکنش‌های مالی‌اش استفاده می‌کند در حالی که توکن از یک بلاکچین میزبان که از قبل وجود داشته است، استفاده می‌نماید.

همانطور که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید، لایت کوین، اتریوم و بیت کوین هر یک بلاکچین اختصاصی خود را دارند و کوین حساب می‌شوند. اما TRX و FUN و POE هریک از بستر کامل بلاک چین اتریوم استفاده می‌کنند و توکن محسوب می‌شوند.

کوین رمزنگاری شده

اگر بخواهیم خیلی ساده تعریفی از کوین رمزنگاری شده ارائه دهیم باید بگوییم:

“ به ارز دیجیتالی که بر اساس پروتکل‌های رمزنگاری شده به عنوان یکی از روش های پرداخت ارزی استفاده می‌شود، کوین رمزنگاری شده می گویند.”

بنابراین شما می‌توانید از هر کوین که بر اساس بلاکچینی خود فعالیت می‌کند برای سرمایه گذاری و پرداخت در سایت های خارجی مانند مایکروسافت و آمازون استفاده کنید.

بیت کوین یکی از معروف ترین کوین‌هایی است که با وجود تمام نوساناتی که داشته است هنوز هم به عنوان یکی از بهترین ها در نظر گرفته می‌شود. جالب است بدانید که حمله هکری که اخیرا به یکی از سرویس های مبادله ارز دیجیتال شد، تاثیری در ارزش این کوین نداشت. چرا که به نظر می‌رسد افرادی که در این حوزه در حال فعالیت هستند تنها توجهشان را به نقاط قوت این ارز جلب کرده‌اند.

جالب است بدانید که در حال حاضر چیزی حدود ۱۰۰۰ کوین در سراسر جهان وجود دارد که در دسته آلت کوین و فورک بیت کوین و کوین مستقل قرار داده می شوند. کوین‌های مستقل هر کوینی هستند که به بلاک چین بیت کوین ربطی ندارند. فورک‌ها دسته‌ای از کوین‌ها هستند که یک انشعاب از بلاک چین بیت کوین ایجاد کرده‌اند مانند بیت کوین کش که بسیار محبوب است و آلت کوین‌ها بلاکچینشان از پروتکل‌های متن باز بیت کوین شبیه سازی شده‌اند.

ارتباط آلت کوین و بیت کوین
از طرف دیگر، بسیاری از آلت کوین هایی که اکنون در بازار وجود دارند، نوعی از کوین هستند که با استفاده از پروتکل‌های متن باز بیت کوین شبیه سازی شده‌اند. مانند لایت کوین (LTC)، داگ کوین (DOGE) و نیم کوین (NMC).

با این وجود، سکه‌های بسیاری نیز از پروتکل های بیت کوین استفاده نکرده‌اند که برخی از مهمترینشان عبارت هستند از: اتریوم (ETH)، ریپل (XRP) و کاردانو (ADA).

پرطرفدارترین کوین ها

برخی از پر طرفدار ترین کوین های موجود عبارت هستند از:

• بیت کوین (BTC)
• اتریم (ETH)
• ریپل (XRP)
• بیت کوین کش (BCH)
• کاردانو (ADA)
• لیتوکین (LTC)
• نئو (NEO)
• استلار (XLM)
• IOTA (MIOTA)

شما می‌توانید این ارزها را در سایت Coinmarketcap مشاهده کنید.

توکن رمزنگاری

توکن رمزنگاری شده به عنوان نمادی از دارایی دیجیتال شما در نظر گرفته می‌شود (مانند سهام یک شرکت یا ارز درون شبکه‌ای یک سایت) که برای تمام پرداخت‌های ارزی در یک سایت مورد استفاده قرار گرفته و قابلیت فروش هم دارند. همان طور که گفته شد مهمترین نکته در رابطه با این نوع دارایی دیجیتال این است که از بلاکچین اختصاصی خود استفاده نکرده و از یک بلاکچین میزبان مانند اتریوم استفاده می‌کنند.

لازم به ذکر است که بر خلاف تصور بسیاری از افراد این نوع دارای دیجیتال قابلیت‌های بیشتری در اختیار صاحبانشان به نسبت کوین قرار می‌دهند. به عنوان مثال اگر شما می‌خواهید در رابطه با میزان درآمد یک رویداد گیم نظر داده و سکه درون بازی انتقال دهید، حتما باید از توکن مخصوص بازی استفاده نمایید.

توکن ها معمولا از طریق یک پلترفم عمومی به نام ارائه سکه‌های اولیه (ICOs) در اختیار افراد قرار داده می‌شوند. برخی از معروف ترین توکن های رمزنگاری شده عبارت هستند از: EOS ، TRX، OmiseGo که از بلاکچین اتریوم برای انجام تراکنش های مالی استفاده می‌کنند.

پرطرفدارترین توکن های موجود

برخی از پر طرفدار ترین توکن های موجود عبارت هستند از:

• EOS (پلترفم اتریوم)
• TRON (پلترفم اتریوم)
• تتر (USDT) (پلترفم Omni)
• VeChain (پلترفم اتریوم)
• ICON (پلترفم اتریوم)
• Populous (پلترفم اتریوم)
• OmiseGo (پلترفم اتریوم)
• سکه Binance (پلترفم اتریوم)

حالا که متوجه شدید تفاوت کوین و توکن در چیست، می‌توانید برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال معتبر از مجموعه اول پرداخت استفاده نمایید. پیشنهاد می‌شود مقاله «آموزش معامله ارز دیجیتال» را هم مطالعه فرمایید. اگر هم به دنبال کیف پول‌های سخت افزاری هستید، اول پرداخت خدمات فروش کیف پول لجر (LEDGER) و کیف پول ترزور (TREZOR) را هم به مشتریان خود عرضه می‌دارد.

تفاوت کوین (coin) با توکن (token) چیست؟

در این مطلب قرار است به موضوعی بپردازیم، که احتمالا افرادی را که تازه با دنیای ارزهای دیجیتال آشنا شده‌اند، کمی گیج ‌کند. این موضوع تفاوت کوین و توکن است. گاهی‌اوقات افراد از اصطلاح «کوین» (Coin) برای اشاره به آنچه دیگران «توکن» (Token) می‌نامند و از اصطلاح توکن، برای اشاره به چیزی که دیگران آن را کوین می‌دانند، استفاده می‌کنند. برخی نیز برای همه دارایی‌های دیجیتالی از هر دو نام استفاده می‌کنند.

اما تفاوت‌های زیادی بین کوین‌‌ها و توکن‌ها وجود دارد، بنابراین اینکه بدانیم آن‌ها واقعاً چه هستند، بسیار مهم است. در پایان این مطلب، شما می‌توانید تشخیص دهید، که یک دارایی دیجیتالی یک کوین است و یا یک توکن.

در ابتدا بررسی می‌کنیم که، چرا در مورد این دو اصطلاح سردرگمی وجود دارد، سپس مهم‌ترین ویژگی‌های‌شان را شرح می‌دهیم. در پایان مشهورترین توکن‌ها و کوین‌ها را معرفی می‌کنیم و با نحوه استفاده از آن‌ها آشنا می‌شویم. با دیدکس همراه باشید.

کوین چیست؟

کوین، یک دارایی دیجیتالی است، که بلاک چین مخصوص خودش را دارد و بومی (Native) زنجیره خودش است. مانند «لایت کوین» (Litecoin) و «اتر» (Ether).

برای اینکه این مطلب را کمی واضح تر بیان کنیم، به عبارت‌های زیر توجه کنید:

• «بیت کوین» (Bitcoin) در بلاک چین بیت کوین اجرا می‌شود و کار می‌کند.
• «اتر» در بلاک چین «اتریوم» (Ethereum)، اجرا می‌شود و کار می‌کند.
• «نئو» (NEO)، در بلاک‌چین «نئو» اجرا می‌شود و کار می‌کند.

معاملات کوین‌های دیجیتال را می‌توان از یک شخص به شخص دیگر انجام داد. از لحاظ فیزیکی، هیچ سکه‌ای هنگام ارسال و دریافت کوین، جابه‌جا نمی‌شود. کوین‌ها، به عنوان داده، در پایگاه داده بسیار بزرگی به نام «بلاک چین» (Blockchain) وجود دارند. این پایگاه داده یا همان بلاک چین، کلیه معاملات را ردیابی می‌کند و توسط کامپیوترهای سراسر جهان بررسی و تأیید می‌شود.

اگر قبلاً با فناوری بلاک چین آشنا نیستید، قبل از خواندن این مقاله، راهنمای «همه چیز درباره بلاک چین» را بخوانید. پیش‌نیاز درک تفاوت کوین و توکن، درک فناوری بلاک چین است.

کوین‌ها چگونه استفاده می‌شوند؟

کوین‌های‌دیجیتال معمولا به همان روشی که «سکه» در زندگی واقعی استفاده می‌شود – به عنوان پول، مورد استفاده قرار می‌گیرند. کوین‌ها، مانند پول‌های سنتی، 3 کارکرد اصلی دارند:

• سنجش ارزش
• ذخیره ارزش
• واسطه مبادلات

به عنوان مثال، بیت کوین را در نظر بگیرید؛

• از بیت کوین، می‌توان برای پرداخت کالاها و خدمات در سراسر اینترنت و همچنین در بسیاری از مکان‌های دنیای واقعی استفاده کرد.
• می‌توانید آن را برای مدت زمان طولانی ذخیره کنید و بعداً آن را با چیزی با ارزش برابر عوض کنید.
• هر چیزی که می‌خرید، می‌توانید قیمت آن‌ را به بیت کوین نیز حساب کنید.

با این حال، برخی از کوین‌های دیجیتال مانند اتر، نئو و «دش» (DASH)، ویژگی‌های مفیدی فراتر از یک پول دارند، که در زیر برخی از آن‌ها را می‌بینید:

• اتر، برای تأمین معاملات در شبکه اتریوم استفاده می‌شود. می‌توان روی اتریوم توکن ایجاد کرد، اما همچنان برای ارسال آن توکن‌ها به اتر نیاز است. همچنین، در بلاک‌چین اتریوم، برای پرداخت پاداش ماینرها، به آن‌ها اتر پرداخته می‌شود.
• نئو، به منظور کسب سود، در کیف پول، «استیک» (Stack) می‌شود. این سود سهام تحت عنوان «گس» (GAS) شناخته می‌شود. توکن‌ها را می‌توان روی نئو ساخت (درست مثل آنچه که در اتریوم انجام می‌شود). هنگام ارسال توکن در شبکه نئو، باید گس را به عنوان هزینه تراکنش بپردازید (مشابه شبکه اتر که در شبکه اتریوم پرداخت می‌شود).
• دش، به کاربران خود اجازه شرکت در تصمیمات مهم شبکه را می‌دهد. کاربران برای این کار باید، مقادیر مشخصی از دش را در شبکه نگه دارند. به عنوان مثال، در مورد پیشنهاداتی که برای به روز رسانی‌های شبکه ارائه می‌شود، کسانی که به اندازه کافی دش دارند، می‌توانند برای تصمیم‌گیری در مورد بروز رسانی رأی دهند. این حق رأی دادن به دارندگان دش این امکان را می‌دهد تا در مورد چگونگی پیشرفت پروژه حرفی برای گفتن داشته باشند.

نکته: سود سهام رمزنگاری (Crypto dividends)، کوین‌ یا توکنی است که به دلیل «نگه داشتن» (holding) یک دارایی خاص اعطا می‌شود. یک مثال خوب، گس در نئو است که در بالا در مورد آن صحبت کردیم. این مبلغ پاداش کاربرانی است که، سکه‌ها (Coin) را در کیف پول می‌گذارند و برای امنیت شبکه آن‌ها را استیک می‌کنند. بابت این کار به دارنده با نرخ تعیین شده، مقداری گس پرداخت می‌شود. این پاداش فقط در بلاک چین هایی وجود دارد که از الگوریتم اجماع «اثبات سهام» (Proof of Stack) استفاده می‌کنند.

نمونه‌هایی از کوین‌ها

امروزه تمام دارایی‌های دیجیتالی بزرگ از نظر «سرمایه بازار» (Market Cap)، کوین، شناخته می‌شوند. با این حال، همه سکه‌ها مارکت کپ بزرگی در بازار ندارند. وب‌سایت «کوین مارکت» (Coinmarketcap) بیش از 900 نمونه مختلف از کوین‌ها را ذکر کرده است.

همچنین باید بدانید که هر کوین، توسط یک نام سه یا چهار حرفی نشان داده می‌شود که نام اختصاری آن است. مانند BTC برای بیت کوین.

توکن چیست؟

به توکن‌ها اغلب سکه‌های دیجیتالی گفته می‌شود. اما، این نام‌گذاری صحیح نیست. بین توکن و سکه دیجیتالی یک تفاوت فاحش وجود دارد!

توکن‌ها در بلاک چین‌های موجود ایجاد می‌شوند. در واقع، به لطف ایجاد و تسهیل قراردادهای هوشمند، متداول‌ترین پلتفرم بلاک چین برای پلتفرم‌ توکن، بلاک چین اتریوم است. توکن‌هایی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته می‌شوند به عنوان توکن‌های ERC-20 شناخته می‌شوند.

NEO از توکن‌هایی که به‌عنوان توکن‌های NEP-5 معروف هستند، استفاده می‌کند.

هرکسی می تواند توکن دلخواه خود را در یکی از این پلتفرم‌ها ایجاد کند.

توکن‌ها چگونه ایجاد می شوند؟

در حقیقت، برای ایجاد توکن، توانایی فنی کمی لازم است. اما به افراد تازه‌وارد توصیه نمی‌شود. ایجاد توکن برای افرادی که تجربه برنامه‌نویسی دارند، کار سختی نیست. هرچند که به یک توسعه‌دهنده نیاز است که برخی از سکه‌های بومی را برای بلاک چینی که توکن در آن ایجاد شده است، صرف کند.

به عنوان مثال‌، اگر توکن در اتریوم در حال ایجاد است، سازنده باید مقداری اتر خرج کند تا استخراج‌کنندگان شبکه بتوانند تراکنش (ایجاد) توکن را تأیید کنند.

لازم به یادآوری است که کارمزدها برای همه معاملات توکن در یک بلاک چین باید پرداخت شوند، نه فقط ایجاد توکن. بنابراین، هر اپلیکیشنی که روی بلاک چین اتریوم ساخته می‌شود، باید از سکه‌های اتر برای انتقال توکن‌ها از یک کاربر به کاربر دیگر یا بین اپلیکیشن و کاربر استفاده کند.

هدف توکن‌ها

بیشتر توکن‌ها برای استفاده در برنامه‌های غیرمتمرکز (dApp) به وجود آمده‌اند. وقتی توسعه‌دهندگان در حال ایجاد توکن خود هستند، سپس تصمیم می‌گیرند که چه تعداد توکن را می‌خواهند ایجاد کنند و این توکن‌های جدید هنگام ایجاد، ارسال می‌شوند. آن‌ها مقداری ارز رمزنگاری شده بومی به در بلاک چینی که در آن توکن ایجاد کرده‌اند، پرداخت می‌کنند.

پس از ایجاد توکن، از آن‌ها اغلب برای فعال کردن ویژگی‌های برنامه‌ای که برای آن طراحی شده‌اند استفاده می‌شود.

به عنوان مثال، «موزی کوین» (Musicoin)، توکنی است که، به کاربران امکان دسترسی به ویژگی‌های مختلف پلتفرم موزی کوین را می‌دهد. این ویژگی می‌تواند تماشای یک ویدئو موسیقی یا پخش یک آهنگ باشد.

صرافی «بایننس» (Binance)، نیز توکن مخصوص خود، به نام، “BNB” را دارد. هنگامی که کاربران با توکن بایننس معاملات خود را انجام می‌دهند، کارمزدهای آن‌ها تا 50 درصد کاهش می‌یابد.

برخی از توکن‌ها با هدف کاملاً متفاوت ایجاد می‌شوند: نشان دادن یک چیز فیزیکی.

فرض کنیم شما می‌خواهید خانه خود را با استفاده از یک قرارداد هوشمند بفروشید. از نظر فیزیکی نمی‌توانید خانه خود را در این قرارداد هوشمند قرار دهید، می‌توانید؟ نه نمی‌توانید!

بنابراین، در عوض، می‌توانید از توکن استفاده کنید که نشان دهنده خانه شما باشد.

“WePower (WPR)” مثال خوبی از توکن است که نمایانگر یک چیز فیزیکی است. این توکن، نمایشگر برق است. پروژه “WePower “یک برنامه “dApp” است که، به کاربران امکان خرید و فروش برق در بلاک چین با استفاده از قراردادهای هوشمند را می‌دهد. توکن آن (WPR) مقدار مشخصی از انرژی را نشان می‌دهد.

یک مزیت بزرگ برای ایجاد یک توکن

از آنجا که توسعه دهنده اپلیکیشن غیرمتمرکز و توکن نیازی به ایجاد بلاک چین اختصاصی برای خود ندارد، باعث صرفه‌جویی در وقت و منابع آن‌ها می‌شود. آن‌ها ضمن بهره‌مندی از امنیت بلاک چین بومی، می‌توانند با اپلیکیشن خود از ویژگی‌های ارز رمزنگاری شده بومی آن بلاک چین نیز، استفاده کنند.

صرفه‌جویی در زمان تنها چیزی نیست که به نفع توسعه‌دهندگان است. اگر آن‌ها بلاک چین و سکه خود را به جای اپلیکیشن غیرمتمرکز و توکن ایجاد کنند، برای تأیید معاملات خود نیز باید ماینر پیدا کنند.

برای ایجاد یک بلاک چین قوی که امکان حمله به آن وجود نداشته باشد ، به تعداد بسیار زیادی ماینر نیاز است. این منطقی‌تر است که بسیاری از کامپیوترها روی یک بلاک چین مشترک کار کنند که چندین اپلیکیشن می‌توانند روی آن اجرا شوند. عمل کردن اپلیکیشن‌ها روی بلاک چین های متمرکز و کوچک، پروسه‌ی بسیار طولانی‌تر و گران‌تری دارد.

نگاهی عمیق‌تر به نحوه کارکرد توکن‌ها

توکن‌ها برای تعامل با برنامه‌های غیرمتمرکز که روی بلاک چین های مختلف ساخته شده‌اند، استفاده می‌شوند. یک مثال خوب “Civic” است. سیویک از توکنی به نام CVC استفاده می‌کند.

اپلیکیشن آن‌ها هویت رمزگذاری شده در بلاک چین اتریوم را ردیابی می‌کند. هدف آن ارائه روشی ارزان، مطمئن و کارآمد برای بررسی هویت است. بیایید به نحوه کار آن نگاهی بیندازیم.

اگر به تعطیلات خارجی بروید، باید هویت خود را در بسیاری از مکان های بین راهی تأیید کنید. اولین بار ممکن است برای استفاده از هواپیما باشد. اگر آن شرکت هواپیمایی، شریک “Civic” باشد، آن‌ها یک کد “QR” برای شما ارسال می‌کنند تا در مورد شما (مسافر) اطلاعاتی بگیرند.

با استفاده از برنامه “Civic”، می توانید جزئیات هویتی خود را مستقیماً از دستگاه تلفن همراه خود به شرکت ارسال کنید. اطلاعات در دستگاه ذخیره می‌شوند اما کاملاً رمزگذاری شده هستند. این روش از سرقت اطلاعات جلوگیری می‌کند. اثر انگشت یا اسکن عنبیه چشمتان، اثبات می‌کند که شما مالک داده‌های دریافتی هستید.

سپس می‌توانید از همان دستگاه برای تأیید هویت خود در نقاط مختلف مسیر (فرودگاه، هتل و غیره) استفاده کنید. هر شرکت یا سازمانی که از هویت دیجیتالی خود استفاده می‌کند، می‌تواند داده‌ها را با استفاده از بلاک چین اعتبار سنجی کند. هرچه اپلیکیشن، به دفعات بیشتری مورد استفاده قرار بگیرد، اشخاص ثالث اعتماد بیشتری به هویت دیجیتالی ذخیره شده در “Civic” خواهند داشت.

همان‌طور‌که مشاهده می‌کنید، توکن سی‌وی‌سی به روشی کار می‌کند که چیزی بیش از یک پول باشد. همچنین، پلتفرم سی‌وی‌سی، بیت کوین، اتریوم یا نئو را برای استفاده از سرویس‌های آن‌ها نمی‌پذیرد. البته هر معامله به مقداری اتر نیز احتیاج دارد؛ زیرا این معاملات در بلاک چین اتریوم ساخته شده و ماینرها باید دستمزد بگیرند.

توکن امنیتی و توکن سهام یا کمکی

در پایان تعریفمان از توکن، بیایید به چند نوع مختلف از توکن‌ها نگاهی بیندازیم. توکن‌ها به‌عنوان توکن امنیتی یا دارایی، توکن پرداختی، توکن سهام و توکن کمکی شناخته می‌شوند.

در فوریه 2018، قانون‌گذاران مالی سوئیس، “FINMA”، دستورالعمل‌هایی را منتشر کرد که مشخص می‌کنند، توکن‌های امنیتی یا دارایی، کمکی یا پرداختی چه هستند. این تعاریف، در بررسی قانونی بودن توکن‌ها، به آن‌ها کمک می‌کرد.

• توکن‌های امنیتی (Security Tokens): بیشتر توکن‌های صادر شده توسط آیکو (ICO)، توکن‌های امنیتی هستند. شخصی که آن‌ها را خریداری می‌کند با انتظار سود پول خود را در آیکو سرمایه‌گذاری می‌کند. طبق قوانین سوئیس، با این اوراق مانند اوراق بهادار سنتی رفتار می‌شود.

• توکن‌های سهام (Equity Tokens): این توکن، نشان‌دهنده سهام یک شرکت یا مقداری سهام از شرکتی که توکن را صادر کرده است. بااین‌حال، تعداد کمی از شرکت‌ها چنین آیکوهایی را امتحان کرده‌اند زیرا راهنمایی‌های نظارتی زیادی در مورد قانونی و غیر قانونی بودن آن‌ها وجود ندارد.
• توکن‌های کمکی (Utility Tokens): به توکن‌های کمکی، توکن‌های کاربردی نیز گفته می‌شود. از آن‌ها برای دسترسی مردم به یک محصول یا خدمات استفاده می‌شود. این توکن‌ها، نادر هستند؛ زیرا انتظار می‌رود بیشتر توکن‌ها بر اساس عرضه محدودشان ارزش کسب کنند.
• توکن‌هایپرداختی (Payment Tokens): توکن‌های پرداخت هدفی جز پرداخت هزینه کالاها و خدمات ندارند.

خلاصه آنچه در بالا خواندید:

اکنون باید متوجه شده باشید که وقتی کسی «کوین» دیجیتال و «توکن» دیجیتال می‌گوید، منظورش چیست؟ آنقدرها هم گیج‌کننده نبود، نه؟

پس از خواندن مطلب ما، باید تعریف ساده هر دو سکه و توکن را بدانید: سکه‌ها، بومی بلاک چین خودشان‌اند. درحالی‌که، توکن‌ها روی بلاک چین‌ های دیگری مانند اتریوم، نئو یا ویوز ساخته شده‌اند.

همچنین باید متداول‌ترین کاربردها را برای سکه‌ها و توکن‌ها بدانید. سکه‌ها اغلب به‌عنوان پول استفاده می‌شوند. بااین‌حال، برخی از سکه‌ها کاربردهای دیگری نیز دارند؛ استفاده برای سوخت برنامه‌های کاربردی، استفاده به‌عنوان سهام (Stack) برای تأیید معامله در شبکه یا استفاده برای سوخت‌رسانی معاملات هوشمند و معاملات توکن.

در عین حال، توکن‌ها هدف دیگری دارند. اگر آن‌ها برای استفاده در اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (dApp) ایجاد شده باشند، هدف آن‌ها به خود برنامه بستگی دارد. در برخی موارد، آن‌ها برای ویژگی‌هایی مانند حق رأی دادن استفاده می‌شوند.

در موارد دیگر، آن‌ها برای معاملات در برنامه‌های غیرمتمرکز (مانند سی‌وی‌سی) یا پاداش دادن به کاربر مانند هزینه‌های تخفیف‌دار (مشابه توکن بایننس) استفاده می‌شوند.

برای شما مثال‌های زیادی از هر دو کوین و توکن آوردیم تا به شما کمک کند، درک روشنی از منظور ما از هر اصطلاح را پیدا کنید.

بنابراین، اکنون‌که از تعریف سکه و تعریف توکن مطلع شدید، به رمزنگاری‌های موردعلاقه خود فکر کنید … آیا آن‌ها کوین هستند یا توکن؟ اگر مطمئن نیستید، از ما بپرسید.

تفاوت بین کوین و توکن در ارز دیجیتال چیست؟

یک مسئله که در دنیای بلاکچین و ارز دیجیتال معمولاً باعث سردرگمی کاربران می شود ، تفاوت بین کوین و توکن است.

برخی اوقات به نظر می رسد که این اصطلاحات به جای یکدیگر استفاده می شوند و این می تواند منشا اصلی سردرگمی برای تازه واردان به بازار ارز دیجیتال باشد. در این مقاله ، به تفاوت بین کوین و توکن نگاهی خواهیم داشت.

کوین چیست؟

کوین یا سکه در واقع پولی دیجیتالی است که با استفاده از تکنیک های مختلف رمزنگاری ایجاد می شود و در فضای بلاکچین به عنوان پول استفاده می شود.

برخی از مهم ترین کوین ها عبارت اند از: بیت کوین ، لایت کوین و دوج کوین. در حالی که این سه کوین تفاوت های عمده ای با هم دارند ، اما در یک چیز مشترک هستند ، هر سه برای ذخیره ارزش در طول زمان استفاده می شوند.

کاربردهای کوین

کوین همان کاربرد پول در دنیای واقعی را دارد. کوین‌ها همانند پول موجود در کیف پول و یا حساب بانکی‌تان است.

برخی از کوین‌ها تنها به عنوان پول قابل استفاده هستند و کاربرد دیگری ندارند. حتما عبارت کوین‌های Cash only را شنیده‌اید. به کوین‌ هایی که تنها به عنوان پول قابل استفاده هستند، این عبارت را نسبت می‌دهند.

شما می توانید کوین ها را استخراج کنید ، در کیف پول خود ذخیره کنید و از آن برای خرید و فروش چیزهایی که لازم دارید ، استفاده کنید.

به طور کلی می توانید از کوین ها به عنوان انتقال دهنده پول ، ذخیره کننده ارزش و یک واحد برای قیمت گذاری استفاده کنید.

ویژگی های کوین

همه کوین ها شبکه بلاکچین مستقل خودشان را دارند. کوین ها به بلاکچین باز عمومی متصل‌اند و به هرکسی این امکان داده می‌شود که به شبکه بپیوندد. آن ها قابلیت ارسال، دریافت و استخراج شدن دارند.

همانند پول واقعی قابل تعویض، قابل تقسیم و قابل حمل هستند. ماندگار هستند و عرضه محدودی نیز دارند.

توکن چیست؟

توکن یا نشانه دارایی دیجیتالی است که می‌توان از آن به عنوان یک روش پرداخت در اکوسیستم استفاده کرد. در واقع توکن‌ها در بلاکچین‌های موجود ساخته می‌شوند و دارای یک بلاکچین اختصاصی نیستند.

توکن کارهایی مشابه با کوین‌ را انجام می دهد ، اما یکی از تفاوت های کوین و توکن در این است که کوین این امتیاز را به دارندگان خود می‌ دهد که در شبکه مشارکت نمایند.

اکثر توکن ها بر روی شبکه اتریوم ساخته می‌شوند. توکن هایی که بر روی اتریوم ایجاد می‌شوند ، به توکن ERC20 معروف هستند. اتریوم اولین پلتفرمی بود که فرآیند ایجاد توکن را ساده‌تر کرد.

کاربردها و انواع توکن ها

توکن های مختلف بسته به نوع آن ها کاربردهای متفاوتی دارند.

توکن‌های کاربردی: توکن‌های کاربردی برای انجام هدفی خاص در یک بستر مناسب ساخته شده‌اند. یکی از رایج‌ترین کاربردهای این نوع توکن‌ها، استفاده از آن‌ها به عنوان یک روش پرداخت برای خرید از یک پلتفرم است.

توکن‌های امنیتی: ت وکن‌های امنیتی دقیقا مانند اوراق بهادار عمل می‌کنند. این توکن‌ها سهامی از یک شرکت هستند که پس از پایان عرضه اولیه به خریدار داده می‌شوند.

توکن‌های دارایی: به توکن‌هایی که توسط دارایی‌های واقعی مانند طلا یا زمین و ملک پشتیبانی می‌شوند ، توکن‌های دارایی می‌گویند. استفاده از این نوع توکن‌ها باعث بهبود خرید و فروش‌های فیزیکی در بازار ارز دیجیتال شده است.

توکن‌های ارزی: توکن‌های ارزی مانند ارز دیجیتال های واقعی هستند و برای پرداخت مورد استفاده قرار می‌گیرند.

تفاوت های کوین و توکن

*کوین‌ها شبکه بلاکچین اختصاصی خود را دارند،‌ در حالی‌ که توکن‌ها بر روی بلاکچینی‌ که از قبل ‎وجود داشته است ، ایجاد می‌شوند. به عنوان مثال بیت کوین ، یک کوین است که بلاکچین اختصاصی خود را دارد. در همین حال تتر یک توکن است که روی بلاکچین اتریوم ایجاد می شود.

*کوین فقط برای پروسه‌های پرداخت استفاده می‌شود،‌ اما توکن بسته به نوع آن کاربردهای متعددی دارد.

*شما می‌توانید یک توکن را با یک کوین خریداری کنید، اما برعکس آن امکان پذیر نیست.

*اغلب کوین‌ها از طریق فرایند استخراج توزیع می‌شوند،‌ اما توکن‌ها از طریق عرضه اولیه کوین یا ICO توزیع می‌ شوند.

*کوین‌ها کیف پول اختصاصی خود را دارند ، در حالی‌ که توکن‌ها فقط در کیف پول‌های بلاکچین میزبان ذخیره می‌شوند.

سخن پایانی

حال تفاوت های کوین و توکن را فهمیده ایم و تعریف و کاربردهای هر کدام را می دانیم. قاعدتا از این به بعد این دو مفهوم و مقایسه آن ها با یکدیگر برای شما گیج کننده نخواهد بود.

ارز دیجیتال مورد علاقه شما جزو کدام دسته است؟ کوین یا توکن؟

مهندس بختیار آهنی

بختیار آهنی کارشناسی ارشد هوش مصنوعی، ۱۸ سال سابقه برنامه نویسی، هم بنیان گذار کریپتوتانگ و مدیرمسئول پایگاه تحلیلی کارآفرینان کردستان است.

۵ سال هست که تمام تمرکز خود را روی بازار رمزارزها گذاشتم و در حال توسعه کریپتوتانگ و ساخت یک پلتفرم تخصصی برای ارزیابی پروژه های رمزارزی هستم.