ریشه تجارت سودمند

• نا م علمی :Ferula gummosa Boiss
• نام ژنریک : Gummi resina ferulae assafoetidae
• نام‌های فارسی : آنغوزه، آنقوزه، خوراکما، آنگوزاکما، کورن کما، انگرد.
• اسامی انگلیسی : Asafoetida, Asafetida, Asant, Devil’s Dung, Gum asafetida, Assa-foetida plant.
• نام های عربی : انجدان، شجره الحلتیت، شجره ابوکبیر، حلتیت منتن، حلتیت طیب.
• در زبان های . محلی و گویش های . متفاوت هر منطقه انغوزه یا همان آنغوزه نام های مختلفی دارد . از جمله در گویش اصفهانی انگشت کنده و به هندی هینک نامیده می شود . و .طبیعتی گرم و خشک دارد.
• خانواده گیاهی : آنغوزه . متعلق به خانواده چتریان ( Apiaceae ) می‌باشد.
• اندام مورد استفاده دارویی : اولئوگم . رزین
• نوع ماده موثره و ترکیبات شاخص : آنغوزه حدودا از 4-20٪ روغن فرار، 40-60٪ رزین و 25٪ صمغ . تشکیل شده است. پینن، کادینن . و وانیلین در اسانس یافت می‌شود و آمبلیفرون، آسارسینوتانول، فئوتیدین، کامولونول . و اسید فرولیک در رزین وجود . دارد. اجزای اسانس آنغوزه . حاوی انواع ترکیبات معطر بوده . که درصد بالایی . از این ترکیبات معطر حاوی گوگرد می‌باشد.

ریشه یابی رکوردزنی خرید اوراق بدهی در هفته سوم بهمن + نمودار

حجم خرید اوراق بدهی در هفته سوم بهمن ماه به اوج یک ماهه رسید. سهم خرید بانک ها در این هفته 17 درصد و بورسی ها نیز 83 درصد بوده است. طبق بررسی ها این رکوردزنی می تواند دو عامل داشته باشد که یکی از آن ها کاهش نرخ سود در بازار ثانویه است.

به گزارش اکوایران،‌ فروش اوراق بدهی دولتی در هفته سوم بهمن ماه به رکورد خود در یک ماه اخیر رسید. این میزان فروش در حالی رخ داد که ترکیب اوراق عرضه شده در مقایسه با هفته های قبل تغییری نکرده بود. ریشه یابی علت حجم دوباره فروش در این بازار می تواند دو پاسخ احتمالی داشته باشد.

اوراق بدهی دولتی در بازار اولیه حراج به منظور تامین کسری بودجه صورت می گیرد. در این بازار، اوراق بدهی را دولت به مشتریان خود عرضه می کند. اگر نرخ سود این اوراق در بازار اولیه و تاریخ سررسید آن ها جذاب باشد مشتریان خرید بیشتری داشته و در نهایت درآمد دولت نیز افزایش پیدا خواهد کرد.

از آن جایی که درآمد این بازار مستقیما در جیب دولت می رود و در ازای آن پولی به چاپ نمی رسد، یکی از مسیر های سودمند برای تامین کسری بودجه تلقی شده و رونق این بازار می تواند از رشد احتمالی تورم در کشور جلوگیری کند.

رکورد زنی در بازار اولیه حراج اوراق بدهی دولتی

در هفته منتهی به 19 بهمن ماه دولت توانست در بازار اولیه تقریبا 2 هزار و 710 میلیارد تومان اوراق خریداری کند.

بررسی روند خریدوفروش دراین بازار نشان می دهد در یک ماه اخیر چنین رقمی در خرید اوراق بدهی بی سابقه بوده و در حجم معاملات در بازار اولیه رشد قابل ملاحظه ای از میزان معاملات به ثبت رسیده است.

تفکیک خریداران اوراق در این هفته نیز نشان دهنده آن است که در این هفته سهم بانک ها از خرید برابر با 470 میلیارد تومان ثبت شده که تقریبا 17 درصد کل معاملات در این مقطع بوده است. از سوی دیگر 2 هزار و 240 میلیارد تومان از اوراق را نیز بورسی ها خریداری کردند که درحدود 83 درصد باقیمانده را شامل می شود.

در ادامه ترکیب اوراق عرضه شده در این بازار نیز نشان از روند متوالی عرضه دسته ثابتی از اوراق در معاملات هفتگی داشته است.

بررسی ترکیب اوراق عرضه شده

در بازار اولیه حراج اوراق بدهی دولتی از هفته منتهی به 21 دی ماه تا کنون تنها دو دسته اوراق عرضه شده است.

اراد 94 و اراد 96 که نرخ سود آن ها به ترتیب برابر با 21.98 درصد و 21.78 درصد بوده است. برآورد نرخ سود به طور موزون در این بازار درحدود 21.85 درصد در هر هفته ثبت شده است. این در حالی است که تاریخ سررسید این دسته از اوراق تقریبا سه ساله بوده و در بالاترین سطح تاریخ سررسید اوراق عرضه شده تاکنون قرار داشته است.

به طور کلی برای مشتریان هر چه نرخ سود بالاتر باشد و تاریخ سررسید پایین تر، اوراق بدهی نیز جذاب تر خواهد بود.

بررسی معاملات در هفته های اخیر و روند نرخ سود در این بازار نشان می داد با این که این نرخ در سطح بالایی بوده اما تاریخ سررسید آن ها برای خریداران جذابیت چندانی نداشته است. به عبارت دیگر تناسبی میان ویژگی های اوراق بدهی دولتی وجود نداشته است.

به نظر می رسید این مسئله نیز باعث شده بود در هفته های اخیر روند معاملات در بازار کاهش پیدا کند.

تا این که در هفته منتهی به 19 بهمن ماه در مرحله سی و یکم فروش اوراق در بازار اولیه که تقریبا 4 هزار و 690 میلیارد تومان اوراق بدهی دولتی عرضه شده بود، در حدود 57 درصد آن خریداری شد. سهمی که در یک ماه اخیر در بالاترین میزان قرار داشته است. ریشه یابی علت این اتفاق دو پاسخ احتمالی را به همراه دارد.

دلایل رکوردزنی در بازار اولیه حراج اوراق بدهی

دلیل اول:

به طور کلی بررسی روند فروش اوراق بدهی در پاییز 1400 نشان می دهد روند هفتگی فروش همواره از یک الگوی تکرار شونده تبعیت کرده است.

طبق داده های هفتگی فروش اوراق، در هفته های سوم یا منتهی به 20 تا 23 ام هر ماه فروش اوراق به یکباره افزایش پیدا کرده و پس از آن در سه هفته بعد دوباره نزولی شده است.

به عنوان مثال در هفته منتهی به 25 آبان ماه، سطح خرید اوراق بدهی دولتی برابر با 7 هزار و 530 میلیارد تومان بوده که سطح بالایی از خرید اوراق بدهی در آن مقطع به شمار می آمد. در اصلاح علم ریاضی این نقطه را بیشینه نسبی می نامند. چرا که نسبت به ارقام پیرامون خود در سطح بالاتری قرار داشته است.(نه البته به صورت مطلق)

پس از آن دوباره این رقم کاهش پیدا کرده تا هفته منتهی به 23 اذر ماه که سطح فروش اوراق در بازه یک ماهه رکورد دیگری را ثبت کرده که برابر با 7 هزار و 110 میلیارد تومان بوده است.

این رویداد در ماه های بعد ریشه تجارت سودمند نیز ادامه داشته و در نهایت در هفته سوم بهمن ماه دوباره رکوردی دیگر را ثبت کرده است.

دلیل این روند می تواند ناشی از آن باشد که مشتریان در این مقاطع احتمالا یا دارایی مالی بیشتری برای خرید داشته اند یا اجبار دولت برای خرید اوراق از سوی مشتریان در این مقطع بیشتر بوده است.

البته مقایسه سطح بیشینه های نسبی ثبت شده در هر ماه از ابتدای پاییز تاکنون نشان می دهد این ارقام در هر ماه کاهشی تر شده و از سطح 7 هزار میلیارد تومان در آبان طی یک روند نزولی به 2 هزار و 700 میلیارد تومان در بهمن ماه رسیده که می تواند ناشی از افزایش در تاریخ سررسید اوراق عرضه شده داشته باشد نه در نرخ سود آن ها. چرا که با وجود بازاریابی بیشتر احتمالی دولت یا توانایی بیشتر خریداران دراین مقاطع اما روند جذابیت اوراق برای مشتریان مداوما کمتر شده است.

دلیل دوم:

عامل دیگری که می تواند موجب رشد بیشتر خرید اوراق در این بازار شده باشد رویدادهای ثبت شده در بازار ثانویه بوده است. بازار ثانویه مکانی است که در آن اوراق خریداری شده از دولت در بازار اولیه دوباره بین معامله گران مورد داد و ستد قرار می گیرد.

در همین رابطه در بازار ثانویه اوراق بدهی نرخ سودها در تاریخ سررسید های یک ساله تا سه ساله افت قابل توجهی پیدا کرده اند. در این بازارها، نرخ سود اوراق تا پایان آذر ماه به سطح 26 درصد رسیده و مسیری صعودی را می پیمود. اما اکنون این نرخ در هفته گذشته در اوراق یک ساله تا نرخ 22 درصد و در سررسید 3 ساله تا کانال 24 درصد پایین آمد.

پیش از این زمانی که نرخ سود بازار ثانویه در سطح 26 درصد بود برای مشتریان خرید اوراق با نرخ 22 درصد در بازار اولیه اصطلاحا صرف نمی کرد. اما کاهش مداوم این نرخ در بازار ثانویه می تواند یکی از دلایل هجوم دوباره مشتریان به خرید اوراق در بازار اولیه و رضایت به نرخ سود 22 درصدی باشد.

با این حال اوراق عرضه شده در بازار نشان از کوتاه آمدن دولت در سمت عرضه اوراق داشته است.

بررسی اوراق عرضه شده در مرحله سی و دوم بازار اولیه

طبق آمارهای بانک مرکزی در مرحله سی ویکم بازار اولیه علاوه بر اراد 94 و اراد 96، تقریبا 5 هزار میلیارد تومان اراد 100 نیز عرضه شده است.

تاریخ سررسید این اوراق برخلاف دو اوراق دیگر دو ساله بوده اما نرخ سود آن احتمالا پایین تر باشد. با این حساب باید دید سطح معمالات در هفته آتی چه تغییری را از سوی مشتریان به همراه خواهد داشت؟

آشنایی با مشخصات و صادرات گیاه آنغوزه به سایر کشورها

صادرات گیاه آنغوزه : آنغوزه از مهم ترین گیاهان دارویی تیره چتریان با خواص فراوان است. این گیاه بوته ای بزرگ، علفی و چند ساله است که ارتفاع آن گاهی به ۲/۵ متر می‌رسد. ساقه آن نسبتاً محکم و ضخیم با سطحی خشن است. برگ‌های قاعده بزرگ و ضخیم هستند؛ به طوری که طول آن‌ها تا ۶۰ سانتی متر می‌رسد. گل‌های آن به رنگ زرد و در آخر ساقه پدید می آید. آنغوزه در چند سال ابتدایی سن خود ساقه ی در دید نیست و برگ‌های آن گسترده روی زمین است که در مراتع به نام « کماه » و « انگزاکماه » می‌شناسند.

میوه ها دو فندقه ای، بیضی شکل و تقریباً مسطح می‌باشند که روی هر کدام پنج خط وجود دارد و کناره ها بال مانند هستند. رنگ میوه‌ها قهوه ای تیره است. از ریشه یا قاعده ساقه . این گیاه بر اثر تیغ . زدن ماده ای . به نام اولئوگم . رزین به دست می‌آید . که به آنغوزه مشهور است. آنغوزه ابتدا شیری رنگ است و مزه ای تند و تلخ و نیز بوی بد و متعفنی دارد که تهوع آور است.

آنغوز . ه در گیاه شناسی استفاده های زیادی در زمینه دستگاه گوارش، سبزی و مزه دار کردن غذا دارد دارای تاریخچه غنی در داروهای آیورودا و غذاهای هندی است. آنغو . زه طعم گس، تلخ و گزنده دارد و بوی آن شبیه به بوی سیر، متعفن و غیر قابل تحمل است. طبیعت آنغوزه خیلی خیلی گرم و نسبتا خشک می باشد.

• نا م علمی :Ferula gummosa Boiss
• نام ژنریک : Gummi resina ferulae assafoetidae
• نام‌های فارسی : آنغوزه، آنقوزه، خوراکما، آنگوزاکما، کورن کما، انگرد.
• اسامی انگلیسی : Asafoetida, Asafetida, Asant, Devil’s Dung, Gum asafetida, Assa-foetida plant.
• نام های عربی : انجدان، شجره الحلتیت، شجره ابوکبیر، حلتیت منتن، حلتیت طیب.
• در زبان های . محلی و گویش های . متفاوت هر منطقه انغوزه یا همان آنغوزه نام های مختلفی دارد . از جمله در گویش اصفهانی انگشت کنده و به هندی هینک نامیده می شود . و .طبیعتی گرم و خشک دارد.
• خانواده گیاهی : آنغوزه . متعلق به خانواده چتریان ( Apiaceae ) می‌باشد.
• اندام مورد استفاده دارویی : اولئوگم . رزین
• نوع ماده موثره و ترکیبات شاخص : آنغوزه حدودا از 4-20٪ روغن فرار، 40-60٪ رزین و 25٪ صمغ . تشکیل شده است. پینن، کادینن . و وانیلین در اسانس یافت می‌شود و آمبلیفرون، آسارسینوتانول، فئوتیدین، کامولونول . و اسید فرولیک در رزین وجود . دارد. اجزای اسانس آنغوزه . حاوی انواع ترکیبات معطر بوده . که درصد بالایی . از این ترکیبات معطر حاوی گوگرد می‌باشد.

کشورهای تولیدکننده اصلی آنغوزه

این گیاه از مناطق مدیترانه ای و آسیای مرکزی نشات می گیرد و بیشتر در زمین های بایر و خشک و آهکی پهنای گرم آسیا می‌روید. بومی استپ‌های ایران، افغانستان ( تجارت با افغانستان ) و ترکمنستان است و در کشورهای ریشه تجارت سودمند تاجیکستان، پاکستان و قرقیزستان هم یافت می شود. آنغوزه عمدتا از ایران و افغانستان وارد هند می شود. بخشی از آنغوزه وارداتی پس از مقداری پردازش و ارزش افزوده دوباره به کشورهای مختلف صادر می شود.

مناطق تولیدکننده گیاه آنغوزه در ایران

گیاه در ایران در مناطق مختلف خراسان در شهرستان کوهسرخ استان خراسان رضوی در روستای ‌‌دهمیان، بلوچستان و نواحی مختلف جنوب، مانند کرمان، راور، دشت مرغاب، آباده، نایین، جندق مراتع شهرستان‌های طبس، بشرویه، فردوس، نهبندان و قاینات می روید.

گیاه آنغوزه نوع شیرین که مرغوب ترین و پرطرفدارترین نوع آنغوزه است، در اطراف کرمان و یزد و خراسان رضوی، خراسان جنوبی، بیابانک، آباده و حومه تفت، سمیرم و طبس وجود دارد که مصارف خوراکی دارد و آنغوزه تلخ در بلوچستان، لرستان و فارس،کهگیلویه و بویر احمد بیشتر یافت می‌شود که مصارف صنعتی دارد.

گونه‌های . دیگری از گیاه Ferula نیز در ایران می‌رویند . که از آن‌ها نیز آنغوزه گرفته می‌شود . و به صورت گونه‌های جداگانه . یا واریته‌هایی از یک . گونه شناخته شده‌اند . مانند :

• F.foetida Regel
• F.alliacea Boiss
• F.Kuma
• F.Kurdica Pol

گونه های مختلف

F.foetida : در دامغان، بلوچستان، خراسان، شاهرود، میامی و سبزوار و در زرین دشت فارس شناسایی شده و زیر گونه دسته‌ای است که آنغوزه منتن بنام خراسان را می‌دهد.

این گونه را در شهر دیباج و کنار آن ( چهارده کلاته و دهستان رودبار ) به نام محلی « اشتلغاز » یا « اشترغاز » می‌شناسند و هواداران زیادی در تهیه خوراک های سنتی دارد. بوته این گونه در برابر با سایر گونه‌ها، بلندای کمتری داشته و از بو و اسانس بیشتری برخوردار است.

گو نه F.alliacea : در خراسان و کرمان شناسایی شده‌است.

گو.نه F.Kurdica : در کوه‌های ساوجبلاغ و همدان و در آذربایجان غربی زیاد است صمغ آن به اندازه یک باقلاست و بوی Baume de peru می‌دهد بدین سان بوی تند لیمو دارد این گیاه با نام محلی « بی وزا » نامیده می‌شود.

F.Kuma : که در بلندای سرشیو، سقز کردستان، بلندی اورامانات، کوه‌های بی بَرسَن و پوکیده، کردستان و همچنین در کهگیلویه و لرستان فراوان است و سبزه های پربهایی است و برای چاق کردن اسب و گاو علوفه خوبی است. نام محلی آن « کَما » و « ویه » می‌باشد.

گیاه آنغوزه با بیش از ۶۰۰ خواص دارویی و درمانی، گنجینه‌ای با ارزش در دل کویر محسوب می‌شود. خراسان جنوبی . با تولید سالانه 60 تن آنغوزه . یكی از مهدهای . تولید این گیاه در كشور است. اما استفاده از پتانسیل این . گیاه دارویی با چالش هایی . همچون خام فروشی، بسته بندی . و عرضه نامناسب، قاچاق . و كاهش تولید بر اثر خشكسالی مواجه است. ۹۹ درصد این محصول در بشکه‌های پلاستیکی ۵۰ تا ۷۰ کیلوگرمی به صورت فله‌ای و با قیمت بسیار ارزان به کشور هندوستان صادر می‌شود در حالی که برداشت این گیاه با تخریب محیط ‌زیست و انقراض گونه‌های بومی همراه است.

بررسی تاثیر دوره های آموزشی سازمان توسعه و تجارت بر ارزش ویژه برندهای ایرانی

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر دوره های آموزشی سازمان توسعه و تجارت، بر تقویت ارزش ویژه برندهای ایرانیی میی باشید می باشند کیه بیا 3131جامعه آماری مورد بررسی افراد شرکت کننده در دوره های آموزشی سازمان توسعه و تجارت در سال نفیر افییایش داده اسیت و از روش 352 نفر می باشد که پژوهشگر این تعداد را به 331توجه به فرمول کوکران جامعه آماری SPSS، و پیمایش (پرسشنامه) و روش آمیاری »آکر«های کتابخانه ای برای مبانی نظری تحقیق و با استناد به مدل مفهومی برای پاسخ دهی به فرضیات تحقیق و تحلیل مسیر برای تایید مدل مفهومی استفاده شده است نتایج به دست آمده با توجه بیه مدل مفهومی تحقیق حاکی از آن است شرکت در دوره های آموزشی سازمان توسعه و تجارت با اهداف (توانمندسیازی نییروی انسانی، کارایی و اثربخشی کارکنان، تقویت و توسعه صادرات و حضور در نمایشگاه های تخصصیی،تاثیر مببیت و بیه سییایی در تقویت ارزش ویژه برند با ابعاد( وفاداری به برند، آگاهی از برند، کیفیت درک شده از برند و وابسته های برند)دارد

کلید واژه ها

نحوه استناد به مقاله

در صورتی که می خواهید به این مقاله در اثر پژوهشی خود ارجاع دهید، می توانید از متن زیر در بخش منابع و مراجع بهره بگیرید :

علیرضا صفائی محمدیه ؛نیلوفر سودمند ؛ ۱۳۹۳، بررسی تاثیر دوره های آموزشی سازمان توسعه و تجارت بر ارزش ویژه برندهای ایرانی، کنفرانس بین المللی پژوهش های نوین در مدیریت،اقتصاد و حسابداری، https://scholar.conference.ac:443/index.php/download/file/13199-Investigating-the-Impact-of-Training-Courses-on-the-Development-and-Trade-Organization-on-the-Special-Value-of-Iranian-Brands

در داخل متن نیز هر جا به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پرانتز، مشخصات زیر نوشته شود.

تاریخچه ادویه جات

اطلاعات فراوانی درباره‌ی استفاده از گیاهان و ادویه ‌ها به عنوان داروی گیاهی وجود دارد. مستندات حاکی از آن است که شکارچیان، گوشت را در برگ‌های بوته‌ها می‌پیچیدند و به طور تصادفی فهمیدند که این فرایند باعث بهتر شدن طعم گوشت می‌شود. در طی سالیان متمادی از ادویه‌ها و گیاهان برای اهداف دارویی، ازبین بردن مزه‌ی ناخوشایند، بوی بد غذا و همین طور برای تازه نگه داشتن غذا استفاده می‌شود و هنگامی که برگ‌ها، دانه ها، ریشه‌های گیاهان طعم و بوی مطلوبی داشته باشند، از آن استفاده می‌کنند و به تدریج به عنوان چاشنی به یک هنجار تبدیل می شوند. ادویه جات به عنوان کالاهایی برای مبادله و تجارت ارزشمند هستند.

تاریخچه تجارت ادویه از ۳۵۰۰ سال قبل از مسیح و از زمان مصریان باستان آغاز شد. قسمتی از ثروت بی حساب حضرت سلیمان از تجارت ادویه و هدایای ارزشمند بازرگانان ادویه به دست می آمد.

تجارت ادویه حدود ۵ هزار سال در دست اعراب بود و سپس به خاورمیانه، مدیترانه شرقی و اروپا نیز کشیده شد. مارکوپولو با سفرهای خود از مکان هایی دور دست، رازهایی را درمورد ادویه کشف کرد و در سفرنامه خود از مکان هایی که گیاهان ادویه ای در آن رشد می کردند، سخن گفت.

«کریستف کلمب» فلفل آمریکایی و وانیل را کشف کرد، سیب زمینی، ذرت، شکلات، بادام زمینی و بوقلمون را نیز به اروپا شناساند.

داستان های تجارت ادویه:

داستان ادویه تا آنجا پیش رفت که بین انگلیس و هلند نزاع شدیدی بر سر تجارت ادویه درگرفت. این جنگ خونین ۲۰۰ سال به طول انجامید و زمانی حل شد که انگلیس، هند و سیلان، هلند، جاوه و سوماترا را مستعمره خود کردند و این چهار کشور تا زمان جنگ جهانی دوم مستعمره انگلیس و هلند باقی ماندند.

تجارت ادویه نیز یکی از سود آورترین کارها بوده است به طوری که طی قرن‌های هشتم تا پانزدهم میلادی که جمهوری ونیز در همسایگی ایتالیا انحصار خرید و فروش آن را با خاورمیانه، به عنوان کانون تولید ادویه جهان، در اختیار داشته است یکی از ثروتمندترین کشورهای اروپایی محسوب می شده است.

گرانبها بودن ادویه قبل از اینکه به خاطر مزه‌ دار کردن غذاها باشد، به علت آثار شگفت‌ انگیز آن در دنیای پزشکی بوده است. برای مثال در سال 1603 میلادی یکی از داروهای معجزه‌گر در درمان طاعون را جوز هندی می‌دانستند و یا از وانیل به جای وایاگرای امروزی استفاده می کردند.

تاریخچه ادویه ها

در ادامه به تاریخچه ی ادویه ها در زمان و مکان های مختلف می پردازیم.

ادویه مصر باستان:

از نظر تاریخی، از ادویه جات و گیاهان دارویی به عنوان نگهدارنده ی مواد غذایی و از خواص تقویت کننده‌ی سلامتی آن‌ها استفاده می شده است. در مصر باستان در سال 1555 قبل از میلاد گشنیز، رازیانه، زیره، سیر و آویشن به عنوان ادویه جات طبقه بندی شده بودند. همچنین شواهد بدست آمده نشان می‌دهد کارگرانی که اهرام مصر را می‌ساختند از پیاز و سیر به عنوان ابزاری برای تقویت سلامتی‌شان استفاده می‌کردند.

ادویه چینی ها:

مطابق با استوره های باستان، شین نانگ در حدود سال 2700 قبل از میلادکتاب “تیاسو چینگ” یا “گیاهان دارویی کلاسیک” را نوشته است، که در آن بیش از 100 گیاه دارویی از جمله کاسیا نام برده شده است. بعدها کتابی جامع تر به نام “تیاسو کانگ مو” در سال 1596 به دست لی شیح چن منتشر شد.

شواهد تاریخی حاکی از آن است که کاسیا ادویه‌ مهمی در جنوب چین بوده است که این گیاه در استان “کا ویلین” به معنی “جنگل کاسیا” در حدود 216 سال قبل از میلاد پیدا شده است. بعدها جوز هندی و میخک نیز وارد چین شد. شواهد نشان می‌دهند که کشور چین سومین کشور دارای میخک قبل از میلاد بوده است، که آن‌ها را در دهان خود می‌گذاشتند. به همین دلیل نفس آن ها بوی مطبوعی داشته است. در طول قرن پنجم زنجبیل ها در گلدان ها پرورش داده می‌شدند و در سفرهای دریایی طولانی بین چین و آسیای جنوب شرقی مبادله می‌شدند.

ادویه بین النهرین باستان:

بسیاری از ادویه و گیاهان دارویی در بین النهرین در دره ‌های حاصل خیز دجله و فرات، پرورش می‌یافتند. همانند آویشن، کنجد، هل، زردچوبه، زعفران، خشخاش، سیر، زیره، رازیانه، گشنیز و شوید. آشوریان باستان از کنجد به عنوان روغن گیاهی نیز استفاده می‌کردند. شاه مروداچ بالادان (سال 721-710 قبل از میلاد) پادشاه بابل، 64 ادویه‌ی متفاوت را در باغچه سلطنتی خود پرورش داده بود.

او همچنین سوابق و نحوه‌ی کاشت هر گیاه را حفظ کرده بود (هل، گشنیز، سیر، آویشن، زعفران و زردچوبه). مذهب جادویی بابل، خدایان پزشکی باستان بودند که گیاهان دارویی پرورش می‌دادند و معتقد بودند اجزای قدرتمند گیاهان نباید در معرض آفتاب قرار بگیرد و جاهای تاریک برای آن‌ها مناسب‌تر است. ایران ششمین کشور پیش از میلاد است که پیاز و سیر در آن محبوب بود و طومارهایی مربوط به صادرات سیر و پیاز در زمان کورش کبیر به دست آمده است. ایرانیان همچنین روغن‌های اساسی از گل رز، لیلیوم، گشنیز و زعفران تولید می‌کردند.

ادویه هندی ‌ها:

ادویه جات و گیاهان (مانند فلفل سیاه، دارچین، زردچوبه، هل) هزاران سال است که توسط هندی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد که هم از نظر آشپزی هم از نظر بهداشتی مورد استفاده است. ادویه‌های بومی هند مانند هل و زردچوبه در اوایل قرن هشتم در باغ‌های بابل پرورش داده می‌شدند. سوسراتا، یک جراح باستانی (حدود قرن چهارم قبل از میلاد) از خردل سفید و سایر گیاهان معطر در تختخواب برای رهایی از ارواح استفاده می‌کرده است. وی همچنین اززخم های معمولی گرفته تا زخم‌های بعد از عمل که ممکن بود به ضدعفونی کننده نیاز داشته باشند از روغن کنجد استفاده می‌کرد.

ادویه یونان و روم (331 تا 641 پیش از میلاد):

یونانیان باستان ادویه‌های شرقی (فلفل، کاسیا، دارچین و زنجبیل) را به منطقه‌ی مدیترانه و کشورهای همسایه صادر می‌کردند. به عنوان مثال می‌توان به تخم نبات و گیاه خشخاش برای نان، رازیانه برای سس‌ها، گشنیز به عنوان یک چاشنی در غذا و نعناع به عنوان طعم دهنده در سس‌ها اشاره کرد. یونانیان باستان برای جلوگیری از مستی در جشن‌های تاج گذاریشان از جعفری و مرزنجوش استفاده می‌کردند.

ادویه جات و گیاهان نقش مهمی در علم پزشکی یونان باستان داشتند. بقراط (377 تا 460 قبل از میلاد) در مورد ادویه جات و گیاهان از جمله زعفران، دارچین، آویشن، گشنیز، نعناع و مرزنجوش نوشته‌هایی از خود به جا گذاشته است. از بین 400 داروی گیاهی مورد استفاده‌ی بقراط، حداقل نیمی از آن‌ها امروز استفاده می‌شود. تقریباً 500 سال بعد، تئوفراستوس (372-287 پیش از میلاد)، که به عنوان “پدر گیاه شناسی” نیز خوانده می‌شد، 2 کتاب نوشت که درمورد بیش از 600 ادویه و گیاه اطلاعات جامعی ارائه می‌داد.

نقش اعراب و مسلمانان در ادویه‌ها و گیاهان دارویی (از دوران باستان تا 1096):

در اوایل از ادویه جات و ترشی جات به عنوان منبع تجارت استفاده می‌شد. تاجران کاسیا، دارچین و سایر ادویه‌ها را تهیه می‌کردند و منبع محصولات خود را مخفی نگه می‌داشتند. هدف آن‌ها از این کار در انحصار داشتن تجارت ادویه‌ها بود که این اطلاعات ارزشمند را تمدن‌های یونان باستان و تمدن‌های های روم باستان مخفی نگه داشتند.

استفاده از ادویه در دوران مدرن

ادویه در اروپا در قرون وسطی (حدود 600 تا 1200):

در اوایل سده‌های میانه (قبل از جنگ‌های صلیبی)، ادویه جات آسیایی در اروپا پر هزینه و عمدتاً مورد استفاده ثروتمندان قرار می‌گرفت. 450 گرم زعفران به اندازه یک اسب قیمت داشت. یک پیمانه زنجبیل به اندازه یک گوسفند. 2 پیمانه توری به اندازه یک گاو و 450 گرم جوز هندی به اندازای 7 گاو ارزش داشت.

فلفل و همچنین سایر ادویه‌ها و گیاهان دارویی معمولاً به عنوان منبع پولی مورد استفاده قرار می‌گرفتند. در سرتاسر اروپا، دانه‌های فلفل به عنوان جایگزینی برای پول پذیرفته می‌شد به طوری که بعضی از صاحبخانه ها برای اجاره به جای سکه، فلفل قبول می کردند و اروپای شرقی برای دستیابی به تجارت با بازرگانان انگلیسی، 4.5 کیلوگرم فلفل به عنوان ارز برای پرداخت مالیات، عوارض و اجاره پرداخت کردند یا عروس‌های ثروتمند فلفل را به عنوان جهیزیه دریافت می‌کردند.

با روی کار آمدن جنگ های صلیبی (1096)، مبادله بین المللی کالا متداول شد و به تدریج ادویه‌های آسیایی (فلفل، جوز هندی، میخک و هل) ارزان‌تر و در دسترس تر شدند. از ادویه جات و ترشی جات برای از بین بردن عطر و طعم‌های بد غذا و همچنین به عنوان داروی گیاهی استفاده می‌کردند.

ادویه در تاریخ آمریکا (1600 تا 1866):

طب غربی ریشه در داروی گیاهی دارد. ایالات متحده گیاهان را به عنوان منبع اصلی دارو از زمان مایف گل (1620) تا بعد از جنگ جهانی اول (1930) استفاده می‌کرد (2001). چراکه داروهای مدرن مانند آسپیرین در پوست بید نیز وجود دارند. همچنین از ادویه جات و گیاهان به عنوان جایگزینی برای چای سنتی استفاده می‌شد.

مثل گل‌های بابونه، برگ‌های جوانه، برگ‌های لیمو، برگ‌های تمشک و مریم گلی. با پایان قرن 18، ایالات متحده وارد تجارت جهانی ادویه‌ها شد. مالیات‌ها و محدودیت‌های تجارت انگلیس در روزهای استعمار، دیگر مانع تجارت آمریکا نبود. آن‌ها در زمینه‌ی ادویه‌ها (فلفل، کاسیا، میخک، دارچین و زنجبیل)، ماهی قزل آلا، کدو تنبل، تنباکو، آرد، صابون، شمع، کره، پنیر و گوشت گاو تجارت می‌کردند.

مصرف ادویه در دوران مدرن:

برخلاف قبل که تجارت گیاهان دارویی و ادویه جات به صورت انحصاری بود، امروزه این تجارت به صورت غیر متمرکز و در سراسر جهان صورت می‌گیرد و مردم برای عطر و طعم بخشیدن به غذاهای خود از ادویه و چاشنی‌ها استفاده می‌کنند. امروزه مردم به طور فزاینده‌ ای علاقه مندند تا از مزایای ادویه‌ها و گیاهان دارویی برای بهبود سلامتی بهره مند شوند. همچنین با پیشرفت علم تحقیقات و شواهد بیشتری در مورد تایخچه ی ادویه‌ها و گیاهان دارویی در اختیار ما قرار می‌گیرد.

تهیه ادویه:

ادویه از دانه (هل، خردل)، میوه (زیره)، ریشه (زنجبیل)، پیاز، برگ (برگ بو) و حتی پوسته خوراکی (دارچین) گیاهان گوناگون تهیه می شود و تفاوت آن با انواع چاشنی ها این است که ادویه را به صورت خشک شده و بیشتر موارد پودر شده مصرف می‌کنند در حالی که چاشنی ها را می‌توان به صورت تازه استفاده کرد به ریشه تجارت سودمند علاوه چاشنی ها لزوما” از گیاهان به دست نمی آیند مانند نمک طعام که یک چاشنی معدنی است.

جالب است بدانیم که بسیاری از کشفیات جغرافیایی به دنبال دستیابی به ادویه هندی به وقوع پیوسته است! نخستین بار در قرن شانزدهم میلادی پرتغالی ها که از عرضه ادویه با قیمت‌های گزاف از سوی دولت ونیز به ستوه آمده بودند، تصمیم گرفتند از طریق دریا به شرق رفته و این محصول ارزشمند را خودشان تهیه کنند.

در سال 1506 جزیره سوکوتا را درمسیر پیشروی خود به سوی هندوستان در دریای سرخ اشغال کردند و یک سال بعد تنگه هرمز در خلیج فارس را نیز به اشغال درآوردند و سرانجام با دستیابی به جاده ابریشم این گنج شرقی را از طریق لیسبون به اروپا سرازیر کردند.

افرادی که از ادویه جات استفاده می کردند:

بیشتر ادویه‌ هایی که درقرون وسطی و قبل از آن مصرف می‌ شده به همان شکل باقی مانده است، اما برخی از انواع ادویه کاملا به فراموشی سپرده شده‌اند مانند دانه‌ های بهشتی که بعدها به وسیله انواع فلفل جایگزین شدند و کمتر نامی ‌از آنها برده می‌شود.

باور اشتباهی که امروزه درباره مصرف ادویه‌ ها در قرون وسطی وجود دارد این است که از ادویه‌ ها برای از بین بردن بو و طعم بد غذاهای در حال فساد استفاده می شده است در حالی که با توجه به قیمت بسیار بالای این مواد که فقط امکان استفاده از آن را توسط طبقه اشراف فراهم می کرده است، چنین تفکری کاملا بی معناست.

ادویه‌ جات غنی از آنتی اکسیدان مانند دارچین، فلفل قرمز و… سوخت و ساز را بالا برده و می‌توانند منجر به سوزاندن چربی در بدن شده و مانع از تجمع چربی اضافی در بدن ‌شوند.

پتانسیل دگرگون‌کننده تجارت دو‌سوی اقیانوس اطلس

نویسنده: محمد العریان
مترجم: رفیعه هراتی
پس از هیاهوی سریع و ظاهرا هماهنگ در اروپا و ایالات متحده، طرح منطقه تجارت آزاد اتحادیه اروپا- آمریکا توجه رسانه‌ها را چندان جلب نکرده است. سه دلیل برای این مساله وجود دارد و هر سه به محدودیت گسترده‌تر درمورد سیاست‌گذاری مناسب اقتصادی در حوزه ملی و هماهنگی موثر فرا مرزی اشاره می‌کنند. باراک اوباما، رییس‌جمهوری آمریکا، در ماه فوریه در سخنرانی سالانه خود یک «تجارت جامع فرا اقیانوسی و شراکت سرمایه‌گذاری» را با اروپا برمبنای تجارتی «منصفانه و آزاد» پیشنهاد داد.

نویسنده: محمد العریان
مترجم: رفیعه هراتی
پس از هیاهوی سریع و ظاهرا هماهنگ در اروپا و ایالات متحده، طرح منطقه تجارت آزاد اتحادیه اروپا- آمریکا توجه رسانه‌ها را چندان جلب نکرده است. سه دلیل برای این مساله وجود دارد و هر سه به محدودیت گسترده‌تر درمورد سیاست‌گذاری مناسب اقتصادی در حوزه ملی و هماهنگی موثر فرا مرزی اشاره می‌کنند. باراک اوباما، رییس‌جمهوری آمریکا، در ماه فوریه در سخنرانی سالانه خود یک «تجارت جامع فرا اقیانوسی و شراکت سرمایه‌گذاری» را با اروپا برمبنای تجارتی «منصفانه و آزاد» پیشنهاد داد. دولت او این مساله را به عنوان بخشی از رویکرد جامع برای ایجاد «مشاغل پردرآمد برای آمریکایی‌ها» درنظر گرفت.
این پیشنهاد جسورانه اوباما به سرعت و با اشتیاق مورد قبول اروپایی‌ها قرار گرفت. خوزه مانوئل باروسو، رییس کمیسیون اروپا و هرمان فن رمپوی، رییس شورای اروپا، با شرکت در برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی این پیشنهاد را یک «ابتکار» نامیدند. آنها با ذکر این مطلب که این پیشنهاد نرخ سالانه رشد اقتصادی اروپا را به اندازه ۵/۰ درصد افزایش خواهد داد، اعلام کردند: مذاکرات رسمی به سرعت آغاز خواهند شد. در ابتدا، اندکی اقبال عمومی نسبت به این پشنهاد وجود داشت. این پیشنهاد دو منطقه بزرگ جهان را به مفهوم ملی، منطقه‌ای و جهانی دربر می‌گیرد. اما با درک این حقیقت که این توافقنامه ذات تجارت جهانی و شبکه تولید را به طور اساسی تغییر خواهد داد، علاقه‌مندی به آن ازمیان رفت.
یک علت ازبین رفتن این علاقه‌مندی در شروط اولیه ریشه دارد. این شروط سود مستقیم از افزایش تجارت را محدود و در عین حال چشم‌انداز تنش‌ها و درگیری‌ها را گسترده‌تر می‌کند. برمبنای توافقنامه‌های تجارت آزاد، بیشترین سود زمانی حاصل می‌شود که این توافقنامه‌ها بین اقتصادهایی با ویژگی تعرفه بالا، سطح پایین تجارت و دارای همپوشانی اندک در زمینه الگوهای مصرف و تولید، به دست آمده باشند. اما این مساله درمورد اتحادیه اروپا و آمریکا صدق نمی‌کند. متوسط سطح تعرفه فقط 3 درصد است. اکنون تقریبا 20 درصد از واردات آمریکا از اتحادیه اروپا است و 11 درصد واردات این اتحادیه از آمریکا است. همچنین با توجه به مشابهت سطح درآمد سرانه و گرایش‌های فرهنگی، میزان همپوشانی تولید و مصرف قابل توجه است.
اما با این وجود، به لطف تخصیص بهتر منابع، نظام هماهنگ‌تر سرمایه‌گذاری، استانداردهای قوی‌تر و حذف قوانین منسوخ، در این دو منطقه پتانسیل‌های مثبتی وجود دارد. بخش‌های هوا فضا، تکنولوژی زیستی، لوازم آرایشی و دارویی ازجمله بخش‌هایی هستند که می‌توان بر آنها سرمایه‌گذاری کرد. همچنین پتانسیل‌هایی برای اصلاح رویکردهای ناکارآمد در زمینه غذا و کشاورزی، به ویژه در اروپا وجود دارد.
دلیل دوم برای ازمیان رفتن توجهات به این پیشنهاد مشارکت، بحث‌ها پیرامون موضوعی وسیع‌تر است. یعنی سیل بی‌پایان برنامه‌های سیاسی کوتاه‌مدت موجب شده است اروپا و آمریکا نتوانند بر پروژه‌های بلندمدت و ساختاری تمرکز کنند. در اروپا، بحث‌های گسترده در زمینه این پیشنهاد، در پی نتیجه انتخابات ایتالیا تضعیف شد. این انتخابات نشان داد چطور شهروندان ناامید در بسیاری از کشورها احزاب و وضع سیاسی موجود را نمی‌پذیرند. درنتیجه، پیگیری اهداف بلندمدت سیاسی دشوارتر شده است، که این مساله به تردیدها درباره مسیر دقیق اقتصاد اروپا و یکپارچگی مالی دامن می‌زند.
در آمریکا، آشفتگی به شکل یک چالش مالی کوچک درآمده است. عملکرد نادرست کنگره آمریکا دوباره مردم این کشور را ناامید کرد. آمریکا با کاهش اجباری هزینه‌ها رو‌به‌رو است که این مساله به رشد اقتصادی، اشتغالزایی و کاستن از درآمد و نابرابری مالی لطمه می‌زند.
با کنار هم قرار گرفتن مشکلات اروپا و آمریکا، مانع دیگری بر سر دستیابی به این توافق که باید ظرف دو سال به نتیجه برسد، ایجاد می‌شود.
به رغم همه مذاکرات انجام شده درباره چالش‌های جهانی و مسوولیت‌های مشترک، دلیل سوم به ضعف در زمینه گفت‌وگوهای سیاسی جهانی مربوط است. نشست ماه گذشته گروه ۲۰ در شرایطی پایان یافت که یک نشست پرهزینه دیگر نتوانست نتیجه مطلوبی به همراه داشته باشد. این گونه نشست‌ها به جای تسریع هماهنگی سیاسی مناسب، به طور سهوی خودشیفتگی را پرورش داده‌اند. این سه دلیل همگی تاسف‌انگیز هستند. آنها ناتوانی غرب در تغییر روش‌های کوتاه مدت به منظور پاسخگویی به خطرات و فرصت‌های مربوط به تجدید ساختار ملی و جهانی را نشان می‌دهند.
وعده حقیقی تجارت آزاد دو سوی اقیانوس اطلس در پتانسیل این توافقنامه برای دگرگون کردن تجارت جهانی، شبکه تولید و سازمان‌های چندجانبه، به نفع همه نهفته است در سطح عمومی، این توافقنامه سیستم کنونی چهار بلوکی را که عملکرد ضعیفی دارد به سه بلوک و در نهایت به دو بلوک با عملکرد بهتر تبدیل می‌کند. سیستم چهار بلوکی فعلی شامل چین، اروپا، آمریکا و بقیه کشورها هستند و سیستم دوبلوکی چین و اتحادیه اروپا/آمریکا را شامل می‌شود.
این ساختار جهانی، این پتانسیل را دارد که اتحاد میان‌مدت بهتری را برای کاهش موانع تجاری، تعیین استانداردهای مناسب و ارتقای همکاری‌های سودمند دوجانبه، به وجود آورد. همچنین، هماهنگی در مورد قوانین و مقررات جهانی، از جمله قوانین حقوقی بخش مستغلات و تجارت خدمات را تسهیل می‌کند. از سوی دیگر، سازمان‌های چندجانبه را وادار می‌کند برای حفظ روابط کنونی خود، دست به اصلاحات بزنند.
پیشنهاد تجارت آزاد دو سوی اقیانوس اطلس به طور بالقوه دگرگون‌کننده است. این پیشنهاد زمانی مطرح شد که غرب به دلیل آشفتگی‌های کوتاه‌مدت و تداوم رخوت سیاسی به طور فزاینده درحال تضعیف است. با این وجود رسیدن به این چشم‌انداز چندان محتمل نیست. این پیشنهاد این پتانسیل را دارد که به عنوان کاتالیزوری برای پذیرش رویکردهای سیاسی در زمینه واقعیت‌های موجود، عمل کند، اما در معرض مفاهیم احمقانه قرن بیستمی و موسساتی قرار گرفته است که به کندی خود را با چالش‌ها و فرصت‌های قرن بیست و یک تطبیق می‌دهند.