روش خرید پژو پارس و پژو ۲۰۶ از بورس + جزئیات
شرکت ایران خودرو پس از دو خودروی هایما و تارا خودروهای پژو پارس و پژو ۲۰۶ تیپ دو را برای کشف قیمت پایه در بورس عرضه خواهد کرد حالا بسیاری از مردم در پی این هستند که برای خرید از این بازار چگونه اقدام کنند.
سخنگوی وزارت صمت در خصوص شفاف‌سازی فروش خودرو و حذف تدریجی قرعه‌کشی گفت: با افزایش تولید می‌توان تعداد خودروهای بیشتری را از طریق فروش فوق‌العاده از قرعه‌کشی خارج کرد. در حال حاضر خودروهای از کجا می‌توان سهام خرید؟ کوئیک، کوئیک آر (دو رنگ)، وانت سایپا ۱۵۱ و همه محصولات زامیاد به صورت فروش فوق‌العاده از قرعه‌کشی خارج شده‌اند.
سخنگوی وزارت صمت اظهار داشت: در ایران‌خودرو، مساله کمی متفاوت است و این گروه صنعتی در گام نخست دو خودروی هایما و تارا را برای کشف قیمت پایه در بورس کالا عرضه کرد.
وی افزود: در گام بعدی، خودروهای پژو پارس و پژو ۲۰۶ تیپ دو وارد بورس خواهد شد که در این صورت دست این خودروساز برای تامین نقدینگی در راستای رشد تولید و خروج خودروها از قرعه‌کشی بازتر می‌شود.
روش خرید خودرو در بورس کالا
برای خرید خودرو از بورس کالا باید کد معاملاماتی بورس کالا گرفت. فراد حقیقی (افراد عادی) باید فرم درخواست کد مشتری نزد کارگزاری را تکمیل و تصویر شناسنامه و کارت ملی را که توسط کارگزار برابر با اصل را تحویل دهند.
مشتریان حقوقی نیز باید بعد از تکمیل فرم درخواست کد مشتری نزد کارگزار، مدارک هویتی شرکت را شامل اساسنامه شرکت، روزنامه رسمی آخرین تغییرات شرکت، آخرین روزنامه رسمی در خصوص اعضای هیات‌مدیره و دارندگان امضای مجاز شرکت و همچنین شناسنامه و کارت ملی صاحبان از کجا می‌توان سهام خرید؟ امضای مجاز و کلیه اعضای هیات‌مدیره و مدیرعامل شرکت، ارائه کنند. در ادامه، همه این موارد باید توسط کارگزار برابر با اصل شود.
مشتریان حقوقی، همچنین باید مدارک مالی شرکت را ارائه کنند. این مدارک شامل اظهارنامه مالیاتی آخرین دوره مالی، کد اقتصادی و صورت‌های مالی آخرین دوره مالی شرکت می‌شود. ارائه گزارش حسابرس رسمی و بازرس قانونی و مجوزهای فعالیت شرکت از جمله پروانه بهره‌برداری نیز ضروری است.
نکته‌ای که باید به آن توجه شود این است که برای خرید خودرو، باید ۳۰ درصد قیمت پایه خودرو در حساب وکالتی خریدار موجود باشد. به این ترتیب زمانی که ثبت سفارش صورت می‌گیرد، این مبلغ تا زمان انجام فرایند حراج در حساب وکالتی مسدود می‌شود.
تنها یک خودرو می‌توان خرید!
حمیدرضا رحمنی، رئیس اداره ناظران و امور تالارهای بورس‌کالا درباره اینکه هر متقاضی چند درخواست می‌تواند ثبت کند، گفت: درحال حاضر هر کد ملی صرفا مجاز به ثبت سفارش روی یکی از کدهای عرضه شده است و صرفا هم امکان خرید یک دستگاه خودرو را دارد. همچنین صدور سند و شماره‌گذاری نیز فقط به اسم خریدار خواهد بود.
وی اظهار کرد: پس از انجام فرآیند حراج و نهایی‌شدن خریدار، یکسری هزینه‌های عوارض، شماره‌گذاری و هوشمندسازی کارت خودرو لحاظ می‌شود.
رحمنی گفت: پس از نهایی‌شدن ثبت سفارش خریداران در روزی که عرضه و فرایند حراج صورت می‌گیرد. خریداران بر مبنای قیمت پایه در فرایند حراج شرکت کرده و درصورتی که تقاضا از عرضه بیشتر باشد، در رقابت شرکت خواهند کرد. مالیات بر ارزش افزوده بر مبنای قیمت نهایی است که خریدار در سامانه ثبت و خرید خود را نهایی کرده است.
نقش تسهیلات‌دهی را به بانک‌ها برگردانیم / چگونه می‌توان نرخ منفی سرمایهگذاری را مثبت کرد؟
رئیس هیات عامل صندوق توسعه ملی گفت: باید نقش تسهیلات‌دهی را به بانک‌ها برگردانیم، سرمایهگذاری اصلی را به بخش خصوصی دهیم و مشارکت در سرمایهگذاری را به صندوق واگذار کنیم.
مهدی غضنفری؛ رئیس هیات عامل صندوق توسعه ملی در گفت‌وگو با خبرنگار ایبِنا با بیان اینکه برای حکمرانی صندوق توسعه ملی کاملا نیاز داریم تا دانش حکمرانی کافی کسب کنیم، اظهار کرد: در اساسنامه صندوق توسعه ملی هرگونه فعالیت بودجه‌ای توسط منابع صندوق ممنوع شده، یعنی صندوق منابعش را نباید در اختیار بودجه جاری برای هزینه‌های دولت‌ها یا از کجا می‌توان سهام خرید؟ در اختیار بودجه عمرانی برای توسعه زیرساخت‌ها قرار دهد. در برنامه‌های پنج‌ساله هم این گزاره و این حکم مرتبا تکرار می‌شود که دسترسی دولت‌ها را به صندوق محدود کند، یعنی دولت‌ها باید از طریق بودجه‌های جاری و عمرانی که بخشی از درآمد‌های نفت است، کشور را اداره کنند.
وی ادامه داد: بنابراین برای صندوق توسعه ملی باید ماموریتی تعریف شود که با ماموریت‌های بودجه جاری و بودجه عمرانی متفاوت باشد، چون آنها منابعی را در اختیار می‌گیرند و طبق مصوبه مجلس و لایحه بودجه باید کارشان را انجام دهند.
غضنفری تصریح کرد: براساس مطالعاتی که داشتیم؛ وظیفه صندوق‌های ثروت ملی در دنیا سرمایهگذاری و در واقع مشارکت در طرح‌های سرمایهگذاری، خرید سهام در داخل و خارج و . است. صندوق‌های ثروت ملی به لحاظ درآمدی که دارند، یک مخاطبی دارند که نسل‌های آتی هستند و ممکن است به دنیا نیامده باشند؛ به همین دلیل این صندوقها باید به گونه‌ای مدیریت شوند که به تدریج منابعشان افزایش پیدا کند، نه اینکه کاهش یابد.
به گفته رئیس هیات عامل صندوق توسعه ملی، بودجه منبعی است که هر سال صفر می‌شود؛ یعنی هر سال دولت منبع بودجه را دریافت و مصرف میکند و صفر می‌شود. ما در صندوق اجازه نداریم نگاه بودجه‌ای داشته باشیم، یعنی باید منابع برگردد، اضافه شود و اصطلاحا درآمد‌های نفت به دارایی‌های با ارزش افزوده بالاتر تبدیل شود.
وی تصریح کرد: بنابراین هر مصرفی برای صندوق که حجم این درآمد و این دارایی را کاهش دهد، با ماموریت‌های صندوق ناسازگار است.
درآمد‌های نفتی سرمایه‌اند نه ثروت!
غضنفری تاکید کرد: تعبیری که ما داریم و دولتمردان دولت سیزدهم هم این تعبیر را قبول دارند، این است که به درآمد‌های ناشی از نفت به صورت سرمایه نگاه کنیم، نه ثروت؛ و، چون سرمایه است، باید در جایی سرمایهگذاری و ثروتی که از آن ناشی می‌شود، در بودجه مصرف شود. بنابراین ما اعتقاد داریم باید به سمتی برویم که تمام درآمد‌ها و عواید حاصل از فروش نفت و انفال به صندوق ثروت ملی یا صندوق توسعه ملی تزریق شود و این صندوق با سرمایه‌گذاری‌های خود، مشارکت در طرح‌ها، ورود در بازار سهام به گونه‌ای که در خود بازار سهام خللی وارد نشود یا به هر شکلی که می‌تواند کالا خریداری کند یا تولید انجام دهد، این سرمایه را سرمایهگذاری کند و از طریق آن سود و درآمد ایجاد کند. در این شرایط سود و درآمد را اگر دولت احتیاج دارد، به دولت دهد و اگر احتیاج ندارد، در خودش ذخیره کند تا این صندوق بزرگ شود.
وی گفت: اگر ۱۵-۱۰ سال گذشته این نگاه را به صندوق داشتیم که متاسفانه نداشتیم، در حال حاضر نزدیک به هزار میلیارد دلار این صندوق ثروت داشت و اگر هم در چنین شرایطی نفت فروش نمی‌رفت، صندوق می‌توانست از سود خودش بودجه را تامین کند، ولی، چون چنین نگاهی نبوده، آن ۱۴۵ میلیارد دلاری که تاکنون از طریق درآمد‌های نفتی به صندوق واریز شده، مبلغی اضافه نشده است. اگر ۷۵ میلیارد دلار تسهیلاتی که به دولت و ۴۰ میلیارد دلاری که به بخش خصوصی اعطا شد برگردند؛ هنوز ما در نقطه قبلی خودمان هستیم.
رئیس هیات عامل صندوق توسعه ملی تصریح کرد: به نظرم در صدر برنامه‌های پنج‌ساله و اساسنامه صندوق به درستی ذکر شده که درآمد‌های حاصل از فروش نفت و گاز و میعانات به دارایی‌هایی با ارزش افزوده بیشتر تبدیل شود؛ برای تحقق چنین ماموریتی صندوق باید نحوه هزینه‌کرد منابع را تغییر دهد. بهترین شیوه‌ای که برای آن تصور می‌شود، سرمایهگذاری است که این منابع چه در داخل و چه در خارج افزایش پیدا کند.
غضنفری ادامه داد: البته تاکید می‌کنم که باید با رعایت همه استاندارد‌های لازم باشد؛ یعنی نقدینگی بالا نرود، بازار سهام و ارز آشفته نشود، اگر در خارج از کشور می‌خواهد سرمایهگذاری شود، ریسک صندوق حداقلی باشد، فعالان بخش خصوصی بتوانند از این مشارکت منتفع شوند، بانک‌ها بتوانند نقش خودشان را که تسهیلات‌دهی است، داشته باشند. به گفته او، به طور کلی باید نقش تسهیلات‌دهی را به از کجا می‌توان سهام خرید؟ بانک‌ها برگردانیم، سرمایهگذاری اصلی را به بخش خصوصی دهیم و مشارکت در سرمایهگذاری را به صندوق واگذار کنیم.
رئیس هیات عامل صندوق توسعه ملی با بیان اینکه مدت‌هاست در پروژه‌های بالادست نفت که بسیار حائز اهمیت هستند و منابع ارزی بسیاری نیاز دارند، به دلیل تحریم‌ها از طرف شرکت‌های خارجی سرمایهگذاری صورت نگرفته است، تاکید کرد: یکی از حوزه‌هایی که صندوق می‌تواند هم به کشور خدمت کند و هم منابع خود را افزایش دهد، ورود به پروژه‌های بالادست نفت یا پروژه‌های نفتی است. به عنوان نمونه در مورد پروژه آزادگان ما ۱۰ درصد سهم به‌عنوان سرمایه‌گذار برداشتیم و اعلام کردیم تا ۳۰ درصد هم می‌توانیم این سهم را افزایش دهیم. در نهایت اگر شرکای ما نتوانند منابع تجهیز کنند، آمادگی داریم تا ۳۰ درصد افزایش سهم دهیم. این یعنی صندوق وارد یک جریان جدیدی شده که در پروژه‌های بسیار مهم کشور به جای سرمایهگذاری خارجی‌ها، صندوق سرمایهگذاری میکند. بقیه دستگاه‌ها و بانک‌ها هم به تبعیت از ورود صندوق و به اعتمادی که به صندوق دارند، وارد این پروژه‌ها شدند و این جریان خیلی خوبی است که در دولت سیزدهم آغاز شده و می‌تواند نرخ منفی سرمایهگذاری را مثبت کند.
انتخاب صندوق سرمایهگذاری، متناسب با ویژگی‌های هر سرمایه‌گذار
سرمایهگذاری در صندوق‌های سرمایهگذاری یکی از روش‌های نوین سرمایهگذاری است که هر فرد باتوجه به روحیه و درجه تحمل ریسک‌پذیری خود می‌تواند در آنها سرمایهگذاری کند. دلیل امکان این حق انتخاب برای مشتریان، تنوع در انواع صندوق‌های سرمایهگذاری است.
سرمایهگذاری چیست؟
در علم اقتصاد، سرمایه گذاری به معنای تخصیص منابع مالی به یک یا چند دارایی مختلف، به امید به دست آوردن منابع با ارزش‌تر در آینده است. در واقع این تخصیص منابع به جهت کسب سود و درآمد در آینده است. سرمایه گذاری انواع و اقسام مختلفی مانند سرمایهگذاری در بورس، مسکن، طلا، دلار و… دارد. برای سرمایهگذاری در بورس از ابزارها و روش‌های سرمایهگذاری مختلفی می‌توان استفاده کرد. سرمایهگذاری در بورس یکی از ابزارهای سرمایهگذاری در بورس صندوق‌های سرمایهگذاری است که در ادامه بیشتر به آن پرداخته می‌شود.
صندوق سرمایهگذاری چیست؟
صندوق سرمایهگذاری در واقع نهادی مالی است که وجوه نقد جمع‌آوری شده در صندوق را در انواع اوراق بهادار سرمایهگذاری میکند. دارایی‌های هر صندوق به واحدهای کوچکی تحت عنوان «یونیت» تقسیم می‌شود. سودی که از سرمایهگذاری به از کجا می‌توان سهام خرید؟ دست می‌آید به نسبت سهم هر سرمایه‌گذار، تقسیم می‌شود. در واقع هر سرمایه‌گذار به نسبت مالکیت خود در تعداد واحدهای صندوق، در سود یا زیان صندوق شریک است.
چرا صندوق‌های سرمایهگذاری برای سرمایهگذاری مناسب هستند؟
به‌صورت کلی به چند دلیل صندوق‌های سرمایهگذاری برای سرمایهگذاری پیشنهاد می‌شوند:
• مدیریت حرفه‌ای
• سرمایهگذاری بدون نیاز به صرف زمان
• سرمایهگذاری بدون نیاز به دانش تحلیل
صندوق های سرمایه گذاری، بهترین گزینه برای افرادیست که تمایل دارند در بورس سرمایهگذاری کنند، اما دانش، تجربه و فرصت کافی برای سرمایهگذاری در این بازار را ندارند. حضور کارشناسان و تحلیلگران حرفه‌ای بازار سرمایه در تیم مدیریت دارایی صندوقها باعث می‌شود که ضمن کنترل ریسک‌های سرمایهگذاری، یک بازدهی متناسب با ریسک نصیب سرمایهگذاران شود.
به عبارت دیگر اگر شخصی فرصت کافی برای یادگیری روش‌های تحلیلی مانند تحلیل بنیادی، تحلیل تکنیکال یا تابلوخوانی ندارد، می‌تواند از طریق صندوق‌های سرمایهگذاری به راحتی در بورس سرمایهگذاری کند.
انواع صندوق های سرمایه گذاری بر اساس نحوه معامله
صندوقها را می‌توان بر اساس نحوه معامله در ۲ دسته‌‌ی صندوق قابل معامله (ETF) و صندوق مبتنی بر صدور و ابطال قرار داد. سرمایهگذاری در هر یک از صندوق‌های مبتنی بر صدور و ابطال، از طریق مراجعه به درگاه اینترنتی همان صندوق امکان‌پذیر است. در طرف مقابل، سرمایهگذاری در صندوق‌های قابل معامله (ETF) و خرید و فروش واحدهای سرمایهگذاری اینگونه صندوقها، از طریق سامانه‌های معاملاتی کلیه کارگزاری‌های بازار سرمایه انجام می‌شود؛ درست مانند خرید و فروش سهام شرکت‌های موجود در بازار سرمایه.
انواع صندوق‌های سرمایهگذاری بر اساس ترکیب دارایی
صندوق‌های سرمایهگذاری انواع مختلفی دارند که شامل صندوق تضمین اصل سرمایه، درآمد ثابت، سهامی، مختلط، مبتنی بر سکه طلا، شاخصی و اهرمی می‌شوند.
شروع سرمایهگذاری در صندوق‌های سرمایهگذاری
برای شروع سرمایهگذاری در صندوق‌های سرمایهگذاری، داشتن کد بورسی الزامی است. پس از دریافت کد بورسی، سرمایه‌گذار می‌تواند در یک یا انواع صندوقها سرمایهگذاری کند. هر شخص برای سرمایهگذاری در صندوق‌های مبتنی بر صدور و ابطال می‌تواند به سایت مربوط به هر صندوق مراجعه و فرآیند صدور واحد را طی کند. سرمایهگذاری در صندوق‌های ETF نیز همانند خرید و فروش سهم عادی در بازار است و با مراجعه به سامانه‌های معاملاتی کارگزاری‌ها می‌توان این صندوق ها را خریداری و در آن سرمایهگذاری کرد.
ریسک در صندوق‌های سرمایهگذاری
تا به اینجا در خصوص سرمایهگذاری و روش‌های آن صحبت شد، از کجا می‌توان سهام خرید؟ اما موضوع اصلی این است که هر صندوق سرمایهگذاری چه میزان ریسک دارد و مناسب چه کسانی است؟ صندوق‌های درآمد ثابت جزو کم‌ریسک‌ترین صندوق‌های سرمایهگذاری محسوب می‌شوند. به علت سرمایهگذاری بخشی از دارایی‌های این صندوق در اوراق با درآمد ثابت و سپرده‌های بانکی، بازدهی برابر و حتی بیشتر از سپرده‌های بانکی را دارند. صندوق‌های درآمد ثابت گزینه مناسبی برای افراد ریسک‌گریز است.
سرمایهگذاری در صندوق‌های سهامی ریسک بالایی دارد، چرا که بیشتر پرتفوی این صندوق به سرمایهگذاری در سهام اختصاص می‌یابد. ریسک بالا در سرمایهگذاری در سهام به دلیل نوسان آن است که از این رو این نوع صندوق مناسب افراد ریسک‌پذیر و کسانی است که درجه ریسک پذیری آنان بالا باشد.
در خصوص ریسک در صندوق‌های سرمایهگذاری مختلط می‌توان گفت که این نوع صندوق در برابر صندوق‌های سهامی کم ریسک‌تر و در برابر صندوق‌های درآمد ثابت پر ریسک‌تر هستند. ریسک در این نوع صندوق بر اساس ترکیب دارایی آن تنظیم می‌شود، به این صورت که هر چقدر میزان سرمایهگذاری صندوق در سهام بیشتر باشد، ریسک سرمایهگذاری در صندوق مختلط نیز بالاتر می‌رود.
به اطلاعات بیشتری نیاز دارید؟
شما می‌توانید برای کسب اطلاعات بیشتر درباره انواع صندوق‌های سرمایهگذاری، انواع روش‌های سرمایهگذاری بورس و روش‌های تحلیل، به سامانه آموزش مفید به نشانی learning.emofid.com مراجعه کنید. در این وبسایت بیش از ۱۰۰۰ مطلب در سه سطح «مبتدی»، «نیمه حرفه‌ای» و «حرفه‌ای» به همراه دوره‌های ویدیویی مختلف آموزشی ارائه شده است. به علاوه روزانه چندین کلاس با هدف آموزش بورس به صورت رایگان و غیر حضوری برگزار می‌شود.
چرا نفس‌های شاخص کل بورس به شماره افتاده است
تهران (پانا) - بررسی‌ها نشان می‌دهد نفس‌های شاخص کل بورس به شماره افتاده و نماگر اصلی بازار سهام دیگر مانند قبل نوسان نمی‌کند. بورس اوراق بهادار تهران به‌عنوان مهم‌ترین بخش از بازارهای مالی کشور در حالی از نبود نقدینگی کافی رنج می‌برد که نوسانهای شاخص کل بورس روز به روز کم و کمتر می‌شود.
به گزارش دنیای اقتصاد، به‌طوری‌که تحت تاثیر مسائلی از قبیل روند رکودی بازارهای جهانی و مسکوت ماندن روند ادامهدار مذاکرات برجام، شرایط سرمایهگذاری در این بازار به مراتب دشوارتر از قبل شده و بر بلاتکلیفی هر چه بیشتر فعالان بازار افزوده است. این مدعا را می‌توان با تکرار صفر شدن نوسان شاخص کل در دو هفته اخیر و همچنین خروج ادامهدار سرمایه از بازار مذکور به اثبات رساند. چراکه میزان تحرکات نماگر یادشده از ابتدای سال تاکنون تا حد زیادی محدود شده و شاخص کل حدود ۳مرتبه در بازه مثبت ۰۳/ ۰ تا منفی ۰۳/ ۰درصد نوسان داشته که هر سه مرتبه آن در فصل تابستان به ثبت رسیده است.
نوسانهای شاخص‌کل بورس روزبه‌روز کمتر و کمتر می‌شود. بازار سهام در شرایطی اوضاع رکودی کنونی را سپری میکند که ارزش معاملات خرد در آن در زیر سطح ۲هزار‌میلیاردی جا خشک کرده است. همین امر سبب‌شده تا روند ادامهدار کاهش در ارزش معاملات خرد به نوعی نشانه رکود در این بازار ارزیابی شود، اما نکته مهم‌تر این است که بررسی نوسانات شاخص در ماه‌های اخیر خود موید نکته مهم‌تری است که افزایش بلاتکلیفی فعالان بازار در معاملات سهام شاخص‌ساز را به نمایش می‌گذارد. در شرایطی که همه دم از رکود می‌زنند، برآیند تغییرات شاخص‌کل هموزن مثبت بوده است. این مساله در حالی روی داده که شاخص‌کل هر روز کمتر و کمتر نوسان میکند. این مدعا را می‌توان با تکرار صفر‌شدن نوسان تدپیکس در دو هفته اخیر به اثبات رساند. بی‌تحرکی شاخص‌کل در شرایطی روی داده که این مساله حتی در سراسر بعضی از سال‌ها تکرارپذیر نبوده است. بر این اساس می‌توان گفت که دلیل چنین رویدادی در شرایط کنونی تداوم مخابره اخبار منفی از اقتصادهایی نظیر چین و ایالات‌متحده است که در کنار مسکوت‌ماندن مذاکرات برجامی و ادامهدار شدن بلاتکلیفی ناشی از آن، جان بازارها به‌خصوص بورس را گرفته و بر طبل رکود تقاضا در روزگار کنونی می‌کوبد.
فرکانس کاهشی شاخص‌کل
بازار سهام در شرایط کنونی تحت‌تاثیر مسائل متعددی از قبیل روند رکودی بازارهای جهانی، ابهامات موجود در مذاکرات برجام و همچنین احتمال گزارش‌های ضعیف پیش روی شرکت‌ها، معاملات کم‌‌‌‌‌رمقی را تجربه میکند. پایداری این شرایط در حالی بر نگرانی سرمایهگذاران می‌‌‌‌‌افزاید که تاکنون بارها مذاکرات برجام به نقطه پایانی نزدیک شده اما در نهایت نه‌تنها به حصول توافق بین طرفین منجر نشده، بلکه باعث شکلگیری رفتار هیجانی در بازار سهام نیز شده است. از طرفی سیگنال منفی که از بازارهای جهانی به بورس تهران مخابره می‌شود شرایط را بیش از پیش برای سرمایهگذاران دشوار میکند. در چنین شرایطی است که دادوستدهای بورسی در نمادهای شاخص‌ساز، بر مداری خنثی قرار گرفته و در سطحی مشخص و محدود درجا می‌زند، به‌طوری‌که در روزهای اخیر نوسانات شاخص در بازه صفر‌درصدی محدود شده و رونق تنها در برخی نمادهای کوچک بازار دیده می‌شود، از این‌رو می‌توان برآیند تحرکات نماگر اصلی بازار را به قلب در حال باز‌ایستادن تشبیه کرد، چراکه از ابتدای سال‌تاکنون نوسانات شاخص‌کل در محدوده ۱/ ۰ تا منفی ۱/ ۰درصد حدود ۱۷ مرتبه تکرار داشته است و این میزان تغییر از ابتدای تابستان تاکنون نیز حدود ۸ بار بوده است. در نگاهی دقیق‌‌‌‌‌تر شاخص‌کل از ابتدای سال تاکنون ۶ مرتبه در محدوده ۰۵/ ۰ تا منفی ۰۵/ ۰ نوسان کرده و این مقدار از تحرکات نماگر اصلی بازار از ابتدای تیر‌ماه تا لحظه نگارش این گزارش حدود ۴ مرتبه بوده است. روند نوسانات نماگر یادشده در حالی محدود و محدودتر می‌شود که شاخص‌کل بورس تهران در فصل تابستان سمت و سویی نوسانی داشته است، چراکه از ابتدای سال تاکنون شاخص‌کل حدود ۳مرتبه در بازه ۰۳/ ۰ تا منفی ۰۳/ ۰درصد نوسان داشته که هر سه‌مرتبه آن در فصل تابستان به ثبت رسیده است.
سکوت بازار دوشنبه
بازار سهام همچنان از نبود جریان نقدینگی کافی رنج می‌برد و پایین‌بودن مستمر حجم و ارزش معاملات سهام بسیاری از سرمایهگذاران این بازار را آزرده‌خاطر کرده و بیتوجهی و سردرگمی آنها را به‌دنبال داشته است. روند فرسایشی بورس تهران در حالی ادامه دارد که از ابتدای هفته‌جاری معاملات بورس رونقی نیافته و با کم‌‌‌‌‌تحرکی در مدار فعلی خود درجا می‌زند، به‌طوری‌که پس از افت ۸۷/ ۰درصدی نماگر اصلی تالار شیشه‌ای در معاملات روز شنبه، بازار نتوانست آنطور که باید در روند معاملاتی متعادلی قرار بگیرد و در روز یکشنبه هم نماگر اصلی بازار با تغییر صفر‌درصدی در مقایسه با روز گذشته در سطح یک‌میلیون و ۴۲۶هزار واحد باقی ماند. نهایتا در ادامه مسیر رکودی بازار، در روز گذشته شاخص‌کل با افت ناچیز ۱۲۶ واحدی معادل ۰۱/ ۰درصد عقب‌نشینی داشت. در این روز نماگر هموزن باز‌هم عملکرد بهتری در مقایسه با شاخص‌کل داشت و با افزایش ۳۵/ ۰درصدی در سطح ۴۱۰هزار واحد قرار گرفت. اعداد و ارقام مذکور نشان می‌دهد که سهام کوچک بازار با توجه به رکودی که در معاملات بزرگ‌ترها حاکم شده، در حال‌حاضر پتانسیل بیشتری برای رشد دارند چراکه در روزهای رکودی و کم‌‌‌‌‌رمق بازار سهام همچنان با اقبال سهامداران همراه هستند. در چنین وضعیتی به‌نظر می‌رسد حتی اگر ابهامات اقتصادی و سیاسی ادامهدار باشد، صنایع کوچک توان رشد بیشتری دارند و احتمالا بازدهی بهتری را در مقایسه با سایر صنایع داشته باشند. نگاهی دقیق‌‌‌‌‌تر به روند معاملاتی بورس دیروز نشان می‌دهد که بازار سهام در ابتدای معاملات به حمایت معتبر خود واکنش مثبت نشان داده بود، به‌طوری‌که نماگر اصلی بورس تهران تا ساعت ۱۰:۳۰ با افزایش بیش از هزار و ۵۰۰واحدی تا سطح یک‌میلیون و ۴۲۸هزار واحد پیشروی کرد، اما بورس دیروز پس از گذشت نیمی از تایم معاملات نسبت به ابتدای بازار کمی عقب‌نشینی داشت. نهایتا در پایان معاملات روز دوشنبه دماسنج بازار به‌رغم صعود صبحگاهی خود در مدار نزولی قرار گرفت و در سطوح قبلی خود درجا زد؛ این در حالی است که نمادهای معاملاتی «شپدیس»، «کگل» و «فارس» در این روز بیشترین تاثیر منفی بر شاخص‌کل را داشتند اما در مقابل نماد معاملاتی «اخابر» با تاثیر مثبت ۷۴۹ واحدی بر شاخص‌کل مانع از افت بیشتر این نماگر شد. در مرتبه دوم نیز نماد «همراه» با ۱۵۰ واحد تاثیر مثبت بر شاخص‌کل بیشترین تاثیر مثبت بر نماگر یادشده را به ثبت رساند، ضمن اینکه ارزش معاملات خرد سهام در این روز با رشد حدود ۱۵درصدی در مقایسه با روز قبلی رقم هزار و ۶۰۱ میلیارد تومان واحد را به ثبت رساند. رقم مزبور نشان می‌دهد که بازار سرمایه همچنان با معضل نبود نقدینگی کافی در بازار دست و پنجه نرم میکند و در چنین شرایطی که سایه رکود بر بازار سهام حاکم است و روند فرسایشی معاملات ادامهدار است، سرمایهگذاران انگیزه‌‌‌‌‌ای برای واردکردن سرمایه خود به این بازار ندارند؛ این در حالی است که اغلب سهام موجود در بازار یادشده از نظر قیمتی در سطوح قیمتی جذابی قرار دارند و برای سرمایهگذاری مناسب هستند اما به اعتقاد اغلب کارشناسان علت بیتوجهی سرمایهگذاران به بازار سهام این است که سرمایهگذاران دیگر بازار سرمایه را فضای مناسبی برای سرمایهگذاری نمی‌‌‌‌‌دانند. در چنین شرایطی اغلب سرمایهگذاران ترجیح می‌دهند که در بستری مناسب و البته امن‌‌‌‌‌تر به معامله بپردازند تا با اطمینان خاطر بیشتری سرمایه خود وارد بازار کنند. در ادامه بلاتکلیفی و سردرگمی فعالان بورس تهران در روز دوشنبه حدود ۱۴۶میلیارد سرمایه توسط سهامداران خرد از بازار خارج شد، به‌طوری‌که در از کجا می‌توان سهام خرید؟ این روز گروه محصولات شیمیایی حدود ۵۹میلیارد‌تومان و صنعت چند‌‌‌‌‌‌رشته‌‌‌‌‌ای صنعتی با خروج پول بیش از ۳۰میلیارد‌تومانی بیشترین خروج سرمایه حقیقی درمیان صنایع را داشتند، در مقابل گروه مخابرات با جذب نقدینگی حدود ۴۸میلیارد تومانی در صدر‌جدول ورود نقدینگی صنایع قرار گرفت و پس از آن گروه کاشی و سرامیک بیشترین ورود پول حقیقی را به‌ثبت رساند. به تفکیک نمادهای معاملاتی نیز طی دادوستدهای روز گذشته بورس تهران «پترول» با خروج نزدیک به ۴۰میلیارد‌تومان در صدر خروج نقدینگی بورس روز گذشته قرار گرفت، پس از آن «شستا» و «شپنا» با خروج بیش از ۱۰میلیارد‌تومانی بیشترین خروج سرمایه در روز دوشنبه را به‌نام خود به ثبت رساندند، درحالی‌که نمادهای «اخابر» و «کلوند» به ترتیب با ورود پول بیش از ۴۹میلیارد‌تومان و بیش از ۶میلیارد‌تومان همراه شدند و در صدر‌جدول جذب سرمایه حقیقی‌‌‌‌‌ها در روز گذشته قرارگرفتند.
نگاهی به عوامل کلان کنونی
به‌طور کلی روند فرسایشی معاملات بورس تهران گویای ناامیدی خریداران و فروشندگان این بازار است. این وضعیت در حالی ادامه دارد که به‌نظر می‌رسد مشکل اصلی ناشی از بلاتکلیفی در مذاکرات هسته‌‌‌‌‌ای و سازوکارهای سیاسی‌اقتصادی است که روند بازار را تحت‌تاثیر قرار داده است. این عوامل منجر به شکلگیری وضعیتی شده که در آن اعتماد عمومی اهالی بازار سرمایه تا حد زیادی کاهش یافته است، به‌طوری‌که نگاه اغلب فعالان بازار به مذاکرات برجام است و در انتظار مشخص‌شدن سرانجام برجام هستند؛ این در حالی است که اغلب کارشناسان بر این باور هستند که حتی در صورت حصول توافق در برجام هم نباید انتظار رشد شارپی در بازار را داشت، چراکه این رشد کوتاه‌مدت و تحت‌تاثیر رفتار هیجانی سرمایهگذاران خواهد بود، اما این دسته از کارشناسان تاکید دارند که تا مذاکرات ادامهدار برجام پایان نیابد و تکلیف آن مشخص نشود، نمی‌توان انتظار داشت که رکود و فرسایش بازارها پایان یابد. به‌عبارتی دیگر بازارهای مالی در چنان رکودی دست و پا می‌زنند که تنها عامل کلانی همچون برجام می‌تواند آنها را از رکود و بی‌‌‌‌‌خبری نجات داده، تا بلکه روند باثبات‌‌‌‌‌تری داشته باشند، اما در شرایط کنونی نگرانی فعالان بازار به مذاکرات برجام محدود نمی‌شود چراکه تحت‌تاثیر سیگنال‌های منفی که از بازارهای جهانی به‌ویژه چشم‌انداز رکودی که از اقتصاد آمریکا و چین به بازار مخابره می‌شود، بعید نیست در روزها و هفته‌های آینده شاهد ضعیف و ضعیف‌تر شدن نبض بازار سهام باشیم. در کنار همه این عوامل مساله مهم‌تری پیشروی بازار قرار دارد که با نگاهی به روند معاملات بورس تهران از نیمه‌دوم سال۹۹، بهتر می‌توان شرایط کنونی را تفسیر کرد. همان‌طور که در گزارش‌های قبلی بارها بحران قیمتی سال‌های اخیر را مورد بررسی قرار دادیم، با شروع بحران ریزش قیمتی از نیمه دوم سال۹۹ حقوقی‌‌‌‌‌ها با فشار دولت و تحت‌عنوان سیاست‌های حمایتی و البته به دلیل لنگر ذهنی در دوران رونق و با فرض ثبات بازارهای جهانی شروع به خرید سهم‌‌‌‌‌ها در مقیاس‌‌‌‌‌های بالا کردند (لنگر انداختن نوعی سوگیری شناختی است که در آن ذهن افراد در فرآیند تصمیم‌گیری به نخستین اطلاعاتی که به‌دست می‌‌‌‌‌آورند، تکیه میکند). در چنین شرایطی هر‌جا که سهامداران حقیقی‌‌‌‌‌ها سهم‌‌‌‌‌های خود را می‌‌‌‌‌فروختند، سهامداران حقوقی درجا سهام مذکور را خریداری می‌کردند. همین مساله باعث‌شده تا دیگر سرمایهگذاران تمایلی برای خرید سهم‌‌‌‌‌های بیشتر در بازار نداشته باشند، در نتیجه چنین روندی سرمایه‌گذارهای نهادی هم به دلایل سیاسی و اقتصادی (افزایش عرضه منجر به کاهش بیشتر قیمت می‌شود) تمایلی به‌فروش سهام خود ندارند و به‌نظر می‌رسد که مردم هم سهامی نخواهند خرید. برای همین فرض بر این است که آن چیزی که در سال‌جاری با عنوان روز صفر شاخص در دو روز معاملاتی شاهد آن بودیم، باز‌هم تکرار شود و نوسان‌ها به‌خصوص در نمادهای شاخص‌ساز به دلیل رکود بازارهای خارجی در کنار ابهام برجامی به حداقل برسد، بنابراین احتمالا روند رکودی بازار همچنان ادامه داشته باشد. البته دلایل منطقی دیگری برای پایداری رکود بازار و عدم‌تمایل سرمایهگذاران برای معامله در بازار سهام وجود دارد، به‌طوری‌که بسیاری از تحلیلگرانی که گزارش عملکرد شرکت‌ها را دنبال می‌کنند، معتقدند در چنین شرایطی نخریدن سهام احتمالا منطقی‌‌‌‌‌تر خواهد بود، چراکه به از کجا می‌توان سهام خرید؟ باور این دسته از تحلیلگران به‌نظر می‌رسد که گزارش عملکرد پیشرو شرکت‌ها آنطور که باید مطلوب نباشد، از این‌رو نمی‌توان این موضوع را رد کرد که احتمال گزارش‌های ضعیف پیشرو شرکت‌ها یکی از تحولاتی است که به‌عنوان ریسک‌های قابل‌قبول و قابل‌پذیرش برای بازار مطرح می‌شود.
سود شرکت‌های غیربورسی سهام عدالت چه زمانی پرداخت می شود؟
رئیس سازمان خصوصی‌سازی گفت: پرداخت سود شرکت‌های غیربورسی سهام عدالت منتظر تصمیم کارگروه ویژه است.
به گزارش همشهری آنلاین، حسین قربانزاده در مورد اینکه سود شرکت‌های غیربورسی حاضر در پرتفوی سهام عدالت چگونه پرداخت می‌شود، افزود: برای پرداخت سود سهام شرکت‌های غیربورسی سهام عدالت باید اول میزان افزایش سرمایه شرکت‌ها از رقم سود کسر شود و بقیه سود باقیمانده شرکت‌ها به حساب ۴۹ میلیون سهامدار اولیه عدالت واریز شود.
رئیس سازمان خصوصی‌سازی اضافه کرد: براساس مصوبه ۱۳ بهمن ۱۴۰۰ شورای عالی بورس، یک کارگروهی در سهام عدالت تشکیل شد که این کارگروه باید با پیشنهاد سازمان خصوصی‌سازی در مورد میزان افزایش سرمایه این شرکت‌های سرمایه‌پذیر غیربورسی در پرتفوی سهام عدالت تصمیم‌گیری کنند. گرچه این کارگروه تاکنون در مورد موضوعات دیگر جلسه داشته، اما هنوز برای تعیین تکلیف سود سهام شرکت‌های غیربورسی تشکیل نشده است.
قربانزاده خاطرنشان کرد: اگر جلسه کارگروه تشکیل شود و موضوع پرداخت سود سهام غیربورسی عدالت در آن تعیین‌تکلیف شود که امیدواریم ظرف دو هفته آینده جلسه برگزار شود، می‌توان میزان افزایش سرمایه شرکت‌ها را از رقم کلی سود کسر کرده و بقیه سود باقیمانده از طریق شرکت سپرده‌گذاری مرکزی به حساب ۴۹ میلیون سهامدار عدالت واریز شود.
رئیس سازمان خصوصی‌سازی در مورد اینکه پول سودهای شرکت‌های غیربورسی سهام عدالت کجاست، گفت: این پول‌ها در حساب سازمان خصوصی‌سازی نزد خزانه‌داری کل کشور وجود دارد. رقم دقیق پرداخت سود هنوز مشخص نیست. باید میزان افزایش سرمایه شرکت‌ها از آن کسر شود و بقیه سودها به حساب ذینفعان سهام عدالت واریز شود.
قربانزاده بیان کرد: ابتدا کارگروه باید تصمیم‌گیری کند با میزان افزایش سرمایه شرکت‌ها موافقت شود و بعد از آن سودهای سهامداران عدالت واریز شود.
رئیس سازمان خصوصی‌سازی در مورد اینکه قرار بود هلدینگی از شرکت‌های غیربورسی سهام عدالت تشکیل شود به کجا رسید، اظهارکرد: ابتدا قرار بود ۱۳ شرکت غیربورسی سهام عدالت در قالب یک هلدینگ وارد بورس شوند و سهامداران عدالت سهامدار آن هلدینگ شوند، اما یک پیشنهاد دیگر در شورای عالی بورس مطرح شد که تک‌تک شرکت‌های غیربورسی حاضر در پرتفوی سهام عدالت وارد بازار سرمایه شوند. بعد از آن دوباره تصمیم گرفته شد در قالب هلدینگ وارد بازار سرمایه شوند و در حال حاضر برای ثبت هلدینگ یک مشکلات فنی در اداره ثبت وجود دارد که در صدد رفع این مشکل هستیم.
قربانزاده اضافه کرد: اگر هلدینگ شرکت‌های غیربورسی سهام عدالت تشکیل شود، ۴۹ میلیون سهامدار اولیه عدالت همگی سهامدار این هلدینگ خواهند شد و امیدواریم مشکل ثبتی پیش‌آمده هر چه سریع‌تر برطرف شود.
دیدگاه شما