گروه حسابداری دانشگاه باختر ایلام
حسابداري سرمايهگذاري در سهام و ساير اوراق بهادار شركت: حسابداری میانه
حسابداري سرمايهگذاري در سهام و ساير اوراق بهادار شركت:
موضوعات اساسي در ارتباط با سرمايهگذاريها عبارتند از:
1- طبقهبندي سرمايهگذاريها2- ارزشيابي و شناسايي درآمد سرمايهگذاريها 3- افشاي كامل سرمايهگذاريها.
1- طبقهبندي سرمايهگذاريها:
به طور كلي سرمايهگذاريهاي انجام شده توسط شركتها براساس نيت و هدف مديريت درتاريخ تحصيل سرمايهگذاري به سه گروه كلي زير طبقهبندي ميشوند:
الف) سرمايهگذاري در اوراق بهادار قابل داد و ستد:
اين گونه اوراق به اوراقي گفته ميشوند كه هدف مديريت از خريد آنها فروش مجدد آنها در آينده نزديك ميباشد و شركت قصد ندارد اين گونه اوراق را براي يك مدت طولاني نگهداري كند. معمولاً نيت و هدف مديريت از تحصيل اين گونه سرمايهگذاريها كسب سود ناشي از افزايش قيمت اوراق در بازار بورس ميباشد.
ب: اوراق بهادار آماده براي فروش:
به اوراقي گفته ميشود كه هدف و نيت مديريت از خريد آنها قصد نگهداري آنها براي آينده قابل پيشبيني ميباشد. به طور كلي اين گونه اوراق به اوراقي گفته ميشوند كه نه تحت عنوان اوراق قابل داد و ستد و نه تحت عنوان اوراق بهاداري كه تا تاريخ سررسيد نگهداري نميشوند طبقهبندي ميكردند.
ج: اوراق قرضهاي كه تا تاريخ سررسيد نگهداري ميشود:
به اوراقي گفته ميشود كه مديريت شركت تصميم ميگيرد آنها را تا تاريخ سر رسيد نگهداري نمايد و به ندرت پيش ميآيد كه اين گونه اوراق را قبل از تاريخ سررسيدشان سند به فروش برسانند.
] ارزشيابي و شناسايي درآمد سرمايهگذاري:
به طور كلي درآمد حاصل از سرمايهگذاري در اوراق بهادار به عنوان سود سهام و يا سود تضمين شده و يا سود و زيان ناشي از فروش سرمايهگذاريها تعریف کلی سرمایه گذاری را بايستي در دفاتر شناسايي و ثبت نمايند. و در صورت سود و زيان همان سال نيز گزارش گردد. اما طبق استانداردهاي جيد حسابداري شركتها ملزم هستند سود و زيان تحقق نيافته بعضي از سرمايهگذاريها را كه ناشي از نگهداري آنها ميباشد شناسايي و ثبت نمايند. به طور خلاصه عمليات ناشي از ارزشيابي و شناسايي درآمد سرمايهگذاريها به تفكيك سرمايهگذاريها در ذيل توضيح داده ميشود:
الف) اوراق بهادار قابل داد و ستد:
اين گونه اوراق در تاريخ ترازنامه بايستي به ارزش متعارف روز يا بازار شناسايي گزارش گردد. هرگونه سود يا زيان تحقق نيافته ناشي از نگهداشت اين گونه اوراق در صورت سود و زيان گزارش ميشود.
ب: اوراق بهادار آماده براي فروش:
اين گونه اوراق نيز بايستي در تاريخ ترازنامه به ارزش متعارف ارزشگذاري شود و هرگونه سود يا زيان تحقق نيافته ناشي از نگهداشت اين اوراق در قسمت حقوق صاحبان سهام ترازنامه گزارش ميشود.
ج: اوراق قرضهاي كه تا سررسيد نگهداري ميشود :
اين گونه اوراق در تاريخ ترازنامه بايستي به ارزش دفتري (ارزش اسمي + هرگونه صرف - هرگونه كسر) شناسايي شود. پس اين گونه اوراق را نبايستي به ارزش متعارف اندازهگيري كرد.
سود تحقق نيافته: سود ناشي از نگهداشت
سود تحقق يافته: سود ناشي از فروش
موضوعات اساسي در ارتباط با سرمايهگذاريها:
- ارزشيابي و شناسايي
- افشاء كامل سرمايهگذاري
طبق اصل بهاي تمام شده كليه سرمايهگذاريها بايستي به بهاي تمام شده ثبت گردند. منظور از بهاي تمام شده قيمت نقدي خريد سرمايهگذاريها + هزينههاي جانبي آنها شامل ماليات نقل و انتقال، حقالزحمه كارگذار و . . . ميباشد.
هزينههاي جانبي + قيمت نقدي خريد: ب.ت
ب.ت - ارزش متعارف: سود تحقق نيافته
شركت الف سرمايهگذاريهاي زير را در نتايج اول مهرماه x 1 انجام داده است:تعریف کلی سرمایه گذاری
1- خريد 1000 سهم از سهام عادي شركت ب به مبلغ هر سهم 2000.
2- خريد 2000 سهم از سهام ممتاز 10% شركت ج به مبلغ هر سهم 5000 كه 50 هزار ريال براي تحصيل سهام ممتاز، هزينههاي كارگذاري پرداخت شد.
مطلوبست ثبتهاي مربوط به تحصيل سرمايهگذاري
نيت مديريت از تحصيل اين گونه سرمايهگذاريها فروش آنها در آينده نزديك ميباشد.
-سرمايهگذاري در اوراق بهادار قابل داد و ستد - سهام عادي ب 000/000/2
000/000/2 = 1000 × 000/2
000/000/10 = 5000 × 2000
000/050/1 = 50 + 000/000/10
-سرمايهگذاري در اوراق بهادار قابل داد و ستد - سهام ممتاز ج 000/050/10.
* شركت ماهان اوراق بهادار زير را طي سال 85 تحصيل كرده است:
الف) تعداد 220 سهم عادي شركت آلفا نقداً به قيمت هر سهم 6000 ريال خريداري شد. هزينههاي كارگذاري و نقل و انتقال به مبلغ 30000 ريال توسط شركت تعریف کلی سرمایه گذاری ماهان پرداخت گرديد.
ب) تعداد 1000 سهم از سهام ممتاز شركت بتا در معاوضه با زمين تحصيل گرديد.
ارزش نقدي زمين 000/000/3 ريال است و ارزش متعارف آن طبق نظر كارشناس 000/4500 ريال بود. هزينههاي كارگذاري و انتقال سهام به مبلغ 000/100 ريال توسط شركت ماهان پرداخت گرديد.
در ضمن نيت مديريت از تحصيل اين گونه اوراق نگهداري آنها در آينده قابل پيشبيني ميباشد.
-سرمايهگذاري در اوراق بهادار آماده براي فروش - سهام عادي شركت آلفا 000/350/1
-سرمايهگذاري در اوراق بهادار آماده براي فروش - سهام ممتاز شركت بتا 000/100/5
-سود ناشي از تحصيل سرمايهگذاري 000/100/2
ارزش متعارف سهام قابليت بيشتري نسبت به ارزش متعارف زمين دارد.
اطلاعات مربوط به سرمایه گذاری های کوتاه مدت شرکت گلنوش که به عنوان سریع المعامله در بازارر تلقی شده وبه ارزش بازار ارزیابی میشوند در پایان سال 1×13 اولین سال سرمایه گذاری تعریف کلی سرمایه گذاری به شرح زیر است :
بهای تمام شده ارزش بازار
شرکت بهنوش 250000 240000
شرکت گلنوش 400000 430000
مطلوب است ثبت لازم در دفتر روزنامه در تاریخ 1×13 .
تعدیل ارزش سرمایه گذاری در سهام شرکت گلنوش 30000
تعدیل ارزش سرمایه گذاری در شرکت بهنوش 10000
درامد حاصل از سرمایه گذاری 20000
توجه به اطلاعات مثال بالا چنانچه سرمایه گذاری در سهام شرکت گلنوش در تاریخ 24/2/ 1×13 به مبلغ 420000 ریال به فروش برسد مطلوب است انجام ثبت لازم در دفتر روزنامه .
زیان حاصل از فروش سرمایه گذاری 10000
وجوه نقد 420000
سرمایه گذاری در شرکت گلنوش 400000
تعدیل ارزش سرمایه گذاری در سهام شرکت گلنوش 30000
شرکت ونوس در 15/2/1×13 تعداد 3000 سهام عادی شرکت اروم دشت و4000 سهم ممتاز شرکت ارس را یکجا به مبلغ 19300000 ریال خریداری نمود ومبلغ 200000 ریال نیز بابت کمیسیون خرید پرداخت نمود .
در تاریخ خرید ارزش هر سهم رکت اروم دشت 4000 ریال وهر سهم رکت ارس 3000 ریال بوده است مطلوب است تخصیص بهای تمام شده سهام خریداری شده براساس روش ارزش نسبی فروش؟
قیمت تمام شده سرمایه گذاری = 19500000=200000+19300000
نوع سهام تعدادخرید قیمت بازارهرسهم
سهام عادی ارم دشت 3000 4000
سهام ممتاز ارس 4000 2000
ارزش بازار سهام نسبت تحصیل بهای تمام شده
12000000 60% 11700000
8000000 40% 7800000
2000000 100% 19500000
قیمت تمام شده سهام اروم دشت 11700000=60%*19500000
قیمت تمام شده سهام ممتاز ارس 7800000=40%*19500000
استهلاك انباشته - ب.ت: ارزش دفتري
* شركت بامداد 000/4 سهم از سهام عادي شكرت گرگان را در تاريخ 2/1/85 به قيمت هر سهم 3000 ريال تحصيل كرد. شركت بامداد با توجه به ميزان سرمايهگذاري نميتواند در شركت گرگان نفوذ داشته باشد. مديريت شركت بامداد در نظر دارد سهام را براي مدت طولاني نگهداري كند.
قيمت بازار هر سهم در پايان سال 85 مبلغ 1700 ريال بود. مطلوبست ارائه ثبتهاي مربوط به سرمايهگذاري در شركت گرگان در دفاتر شركت بامداد.
چگونگي گزارشگري و انعكاس مانده حساب سرمايهگذاري را در صورتهاي مالي شركت بامداد توضيه دهيد.
- آماده براي فروش
- آماده براي فروش
- نگهداشته تا تاريخ سررسيد
-سرمايهگذاري در اوراق بهادار آماده براي فروش - سهام تعریف کلی سرمایه گذاری عادي شركت گرگان 000/000/12
000/800/6 = 4000 × 1700
000/5200 = 000/800/6 - 000/000/12
-زيان تحقق نيافته 000/200/5
-حساب ارزشيابي 000/200/5
شركت سهام بامداد
سرمايهگذاري دراوراق بهادار آماده براي فروش - سهام گرگان 000/000/12
حساب ارزشيابي 000/200/5
ارزش متعارف 000/800/6
حقوق صاحبان سهام:
زيان تحقق نيافته ناشي از سرمايهگذاري در اوراق بهادار براي فروش - سهام گرگان
· شركت ماهر 2000 سهم از سهام عادي شركت ميهم را در تاريخ 1/8/85 به قيمت هر سهم 1000 ريال تحصيل نمود و بابت هزينههاي كارگذاري و انتقال مبلغ 000/30 ريال پرداخت كرد. شركت ماهر سهام را به قصد فروش در آينده نزديك و استفاده از سود ناشي از تغيير حقيقتها خريداري نموده است. شركت ماهر همچنين 8000 سهم از سهام عادي شركت نارگان را در تاريخ 10/10/85 به قيمت هر سهم 1800 ريال خريداري و مبلغ 000/200 ريال بابت هزينههاي انتقال و حقالزحمه كارگزار پرداخت كرد. شركت ماهر در نظر دارد سهام نارگان را براي آينده قابل پيشبيني نگهداري نمايد. حقيقت بازار سهام در پايان سال 85 به شرح زير است.
شركت ميهن 1300 ريال. شركت نارگان 1600 ريال
مطلوبست طبقهبندي سهام تحصيل شده تحت عنوان اوراق بهادار قابل داد و ستد يا اوراق بهادار آماده براي فروش.
ثبت تحصيل سرمايهگذاري و هرگونه تعديلات پايان سال 85 در دفاتر شركت ماهر نحوه انعكاس و گزارشگري سود و زيان تحقق نيافته در صورتهاي مالي شركت ماهر نحوه انعكاس و گزارشگري حساب سرمايهگذاري در سهام شركت ميهن و شركت نارگان در صورتهاي مالي شركت ماهر.
-سرمايهگذاري در اوراق بهادار قابل داد و ستد - سهام ميهن 000/030/2
-سرمايهگذاري در اوراق بهادار آماده براي فروش سهام نارگان 000/600/14
-ح ارزشيابي سهام ميهن 000/570
-سود تحقق نيافته 000/570
-زيان تحقق نيافته - سهام نارگان 000/800/1
-حساب ارزشيابي 000/800/1
000/570 = 030/2 - 000/2600
زيان 000/800/1 = 000/600/14 - 000/800/12
صورت سود و زيان
سود تحقق نيافته ناشي از اوراق بهادار قابل داد و ستد - سهام ميهن 000/570
سرمايهگذاري در اوراق بهادار آماده براي فروش
سهام نارگان 000/600/14
- ح ارزشيابي 000/800/1
ارزش متعارف سهام نارگان 000/800/12
سرمايهگذاري در اوراق بهادار - داد و ستد
سهام ميهن 000/030/2
+ ح ارزشيابي 000/570
ارزش متعارف سهام ميهن 000/2600
ح-ص-س: زيان تحقق نيافته ناشي از سرمايهگذاري در اوراق بهادار آماده براي فروش - سهام نارگان 000/800/1
با توجه به اطلاعات مثال قبل فرض كنيد شركت ماهر سهام شركت ميهن و نارگان را تا پايان سال x 6 نگهداري كرده و قصد مديريت شركت ماهر از لحاظ نگهداري سرمايهگذاري تغيير نكرده است.
قيمت بازار سهام در پايان سال x 6 به شرح زير است:
هر سهم شركت ميهن 1700 ريال
هر سهم شركت نارگان 2500 ريال
مطلوبست ثبت هرگونه تعديلات لازم به تاريخ پايان سال x 6 در دفاتر شركت ماهان.
تعریف کلی سرمایه گذاری
کانادا به عنوان مهاجر پذیرترین کشور دنیا شناخته می گردد و روش های مختلفی برای اخذ اقامت این کشور وجود دارد. با توجه به اعلام این کشور در مورد افزایش میزان مهاجر پذیری، کشور کانادا در حال حاضر مقصد بسیار مناسبی برای مهاجرین تلقی می گردد. به صورت کلی برای امر مهاجرت هفت روش تعریف می گردد که یکی از مناسب ترین گزینه های مهاجرت از طریق سرمایه گذاری می باشد. سرمایه گذاری روش های گوناگونی دارد مانند خرید ملک، ایجاد بیزینس، ثبت شرکت، فرانچایزها، سرمایه گذاری از طریق کارآفرینی و … یکی از روشهای مناسب اخذ اقامت کشور کانادا از طریق برنامههای کارآفرینی است که در کتگوری سرمایهگذاری قرار می گیرد. برنامههای سرمایهگذاری از طریق کارآفرینی در استان های مختلفی مانند استان بریتیش کلمبیا، استان منیتوبا، استان آنتاریو، استان نیوبرانزویک، استان ساسکاچوان قابل اجرا می باشد.
یکی از شروط اصلی مهاجرت به کانادا از طریق سرمایه گذاری استانی یا برنامههای کارآفرینی این است که افرادی که تمایل به این موضوع را دارند بایستی اثبات کنند که در طی چند سال گذشته دارای سابقه مدیریتی سطح بالا یا سابقه دارا بودن بیزینس و کسب و کار را داشته اند این موضوع در تمامی برنامه های کارآفرینی مشترک می باشد.
کارآفرینی در استان آنتاریو در این که افراد تمایل به سرمایهگذاری در بزرگترین شهر این استان یعنی شهر تورنتو را داشته باشند یا خارج از تورنتو شرایط و مبالغ سرمایه گذاری متفاوت است که در ادامه به بررسی مهاجرت کارآفرینی استان انتاریو ( ترنتو ) ، کارآفرینی خارج از کلان شهر ترنتو و … می پردازیم.
فایل ویدئویی موسسه MIE در خصوص سرمایه گذاری و کارآفرینی در استان آنتاریو
در استان آنتاریو شما این امکان را دارید که از طریق برنامه های کارآفرینی این استان برای آمدن به کانادا و راه اندازی یک بیزینس و مدیریت آن درخواست اقامت دائم کانادا را بدهید. این کار به صورت یک پروسه دو مرحله ای انجام می شود. در این برنامه ابتدا شما ویزای کاری کارآفرینی را دریافت می کنید، به کانادا می روید و بیزینستان را راه اندازی می کنید، یا بیزینسی را که خریداری کرده اید را مدیریت می کنید و بعد از مدت زمان مشخصی و ارائه گزارش مبنی بر سود ده بودن بیزینس تان به دولت کانادا می توانید برای اقامت دائم این کشور درخواست دهید.
برای این برنامه به چه شرایطی نیاز است؟ در مرحله اول جهت اینکه بتوانید برای این برنامه درخواست دهید و علاقه خود را به این برنامه نشان دهید، باید ثابت کنید که حداقل 2 سال در 5 سال گذشته سابقه مدیریتی سطح بالا و سابقه بیزینسی داشته اید، باید نشان دهید که طرح تجاری شما چیست و در چه زمینه ای می خواهید در کانادا کار کنید. شما می توانید یک بیزینس را از صفر استارت بزنید و یا یک بیزینس فعال را خریداری نمائید و آن را به صورت روزانه مدیریت نمائید. نکته ی مهم اینکه این نوع برنامه کارآفرینی یا سرمایه گذاری فعال نیاز دارد که شما به صورت فعال بر بیزینس مربوطه و به صورت روزانه باید نظارت داشته باشید تعریف کلی سرمایه گذاری و امور آن را مدیریت کنید. این سرمایه گذاری، سرمایه گذاری passive یا غیر فعال نیست که در بعضی از کشور ها وجود دارد و به این شکل است که پولی را به دولت بدهید و بدون انجام کار خاص دیگری اقامت بگیرید. در برنامه بیزینسی آنتاریو به این صورت نیست.
مورد دیگری که به آن نیاز دارید مدرک زبان است که در سطح پایه ای که نشان دهد از عهده کارهای روزمره کاری خود بر می آیید کفایت می کند. مسئله مهم این است که زمانی که پرونده شما و پرونده تجاری شما بررسی می شود و دولت شما را تایید می کند که به کانادا بروید، به شما ابتدا ویزای کاری داده میشود. زمانی که به کانادا رفتید باید سرمایه گذاری خود را در بیزینس مورد نظر انجام دهید. دو حالت مختلف وجود دارد:
1 . یا شما می خواهید در استان آنتاریو در شهر تورنتو می خواهید باشید که در این شرایط باید 800 هزار دلار دارایی داشته باشید و حداقل 600 هزار دلار آن را سرمایه گذاری کنید.
2 . یا اینکه می خواهید خارج از تورنتو و حومه ان هستید که باید 400 هزار دلار دارایی داشته باشید و 200 هزار دلار آن را سرمایه گذاری نمایید.
توضیحات تکمیلی را می توانید از لسان جناب آقای افضلی ( مشاور رسمی دولت کانادا ) بشنوید و ببینید ؛ همچنین ایشان در ادامه به این سوالات مهم پاسخ می دهد که :
✅ در صورت عدم موفقیت و به سود رسیدن بیزینس در اونتاریو چه اتفاقی میافتد؟
✅ یا اگر با بررسی شرایط از تصمیم خود منصرف شدم و این نوع سرمایه گذاری را انجام ندهم چه اتفاقی می افتد؟
✅ اگر به تعهدات تعریف کلی سرمایه گذاری خودم عمل نکنم چه می شود؟
سازمان های توسعه ای ابزار دولت جهت سرمایه گذاری
در این یادداشت به عنوان چهارمین مجموعه از سلسله یادداشتهای بررسی قوانین حوزه انرژی و زنجیره ارزش، به بررسی قوانین مرتبط با مفهوم واگذاری بنگاههای دولتی پرداخته میشود. در بین تمامی سیاستهای بررسی شده، مجموعا ۸ سیاست کلی در قالب ۸ بند به این موضوع اشاره کردهاند. هدف اصلی این سیاستها از اجرای واگذاری بنگاههای دولتی عبارتست از «مشارکت عامه مردم در سازندگی و فعالیتهای اقتصادی کشور، محدود کردن تصدی دولت در فعالیتهای اقتصادی، حمایت از شکلگیری بازارهای رقابتی و ایجاد ساختار مناسب برای ایفای وظایف حاکمیتی و سیاستگذاری دولت». مهمترین سیاست کلی در این زمینه، سیاستهای کلی اصل ۴۴ قانون اساسی است که در سالهای ۸۴ و ۸۵ ابلاغ شد. براساس بند ج این سیاست «واگذاری ۸۰% از سهام بنگاههای دولتی مشمول صدر اصل ۴۴ به بخشهای خصوصی، شرکتهای تعاونی سهامی عام و بنگاههای عمومی غیر دولتی مجاز» است.
شرکت ملی نفت ایران و شرکتهای استخراج و تولید نفت خام و گاز از شمول این قانون مستثنی شدند اما شرکت ملی پتروشیمی و زیرمجموعههای آن باید بر تعریف کلی سرمایه گذاری اساس قانون خصوصی میشدند.
به منظور خصوصی سازی بنگاههای دولتی الزاماتی در نظر گرفته شده بود که مهمترین آنها عبارتند از :
- قیمت گذاری سهام از طریق بازار بورس
- فراخوان عمومی با اطلاعرسانی مناسب جهت ترغیب و تشویق عموم مردم به مشارکت و جلوگیری از ایجاد انحصار
- واگذاری سهام شرکتهای مشمول طرح در قالب شرکتهای مادرتخصصی و شرکتهای زیرمجموعه با کارشناسی همهجانبه
- تغییر نقش دولت از تصدیگری به سیاستگذاری، هدایت و نظارت بر اقتصاد ملی
ممنوعیت مالکیت، سرمایه گذاری و مدیریت برای دولت
در قسمت قبل به سیاستهای کلی خصوصی سازی و لزوم مشارکت عامه مردم در سازندگی و فعالیتهای اقتصادی کشور و واگذاری ۸۰% از سهام بنگاههای دولتی مشمول صدر اصل ۴۴ اشاره شد. در این قسمت قوانین مرتبط با خصوصیسازی مورد بررسی قرار میگیرد. مهمترین قانون در این زمینه، قانون اجرای سیاستهای کلی اصل ۴۴ میباشد که در خرداد سال ۸۷ به تصویب رسید. بند الف ماده ۳ این قانون صریحا بیان میکند که «مالکیت، سرمایهگذاری و مدیریت برای دولت در آن دسته از بنگاههای اقتصادی که موضوع فعالیت آنها مشمول گروه یک ماده (۲) این قانون است، اعم ازطرحهای تملک داراییهای سرمایهای، تأسیس مؤسسه و یا شرکت دولتی، مشارکت با بخشهای خصوصی و تعاونی و بخش عمومی غیردولتی، به هر نحو و به هر میزان ممنوع است». صنعت پالایش و پتروشیمی نیز جزء این گروه از صنایع هستند.
سازمانهای توسعهای، ابزار دولت برای سرمایهگذاری تا سقف ۱۰۰ درصد
براساس تبصره ۳ بند الف ماده ۳[۱] قانون سیاستهای کلی اصل ۴۴، سازمانهای توسعهای در صورت وجود شرایطی خاص میتوانند تا سقف ۱۰۰ درصد در طرحهایی که دولت مجاز به سرمایهگذاری و مالکیت در آنها نیست، اقدام به سرمایهگذاری کنند. شرایط سرمایهگذاری تا سقف ۱۰۰ درصد به شرح زیر میباشد :
- احراز عدم تمایل بخشهای غیردولتی برای سرمایهگذاری بدون مشارکت دولت پس از اعلام عمومی
- سرمایهگذاری در مناطق کمتر توسعه یافته یا در صنایع پیشرفته با فناوری بالا (صنعت نفت، گاز و پتروشیمی در این گروه قرار میگیرد) و یا صنایع خطرپذیر در کلیه مناطق کشور در صورت احراز عدم تمایل بخش خصوصی
البته این ماده قانونی ذکر میکند که «سهام یا قدرالسهم دولتی ناشی از این نوع سرمایهگذاری باید در قالب بنگاه جدید حداکثر ظرف مدت سهسال پس از اخذ پروانه بهرهبرداری با رعایت مقررات این قانون واگذار شود». ۷۰ درصد درآمد حاصل از واگذاری، مجددا در اختیار سازمانهای توسعهای قرار میگیرد تا در توسعه اقتصادی مناطق کمتر توسعه یافته، تکمیل طرحهای نیمهتمام، ایفای وظایف حاکمیتی در حوزههای نوین با فناوری پیشرفته و پر خطر و آمادهسازی بنگاهها جهت واگذاری مصرف شود.
تعریف سازمانهای توسعهای و قوانین مرتبط با آن
مطابق قانون اجرای سیاستهای کلی اصل ۴۴ قانون اساسی و مقررات اجرایی مربوط به آن، تاکنون سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران، سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی ایران، شرکت ملی نفت ایران، شرکت ملی صنایع پتروشیمی، بانک توسعه صادرات ایران، بانک صنعت و معدن، بانک کشاورزی، بانک مسکن و بانک توسعه تعاون به عنوان سازمانهای توسعهای تعیین شدهاند. شرکت ملی صنایع پتروشیمی در سال ۸۸ توسط کمیسیون موضوع اصل ۱۳۸ قانون اساسی و شرکت ملی نفت در سال ۹۲ توسط هیأت وزیران به عنوان سازمان توسعهای محسوب شدند.
سه قانون در خصوص رابطه بین دولت و سازمانهای توسعهای وجود دارد که در زیر به آنها اشاره شده است:
- ماده ۱۵۲ قانون برنامه پنجم توسعه به دولت اجازه میدهد از طریق اصلاح در اساسنامه و حذف موانع سرمایه گذاری صنعتی و معدنی در جهت تقویت سازمانهای توسعهای اقدام قانونی کند.
- ماده ۵۵ قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت ۲ به وزارت نفت اجازه میدهد از طریق شرکتهای تابعه تعریف کلی سرمایه گذاری ذیربط برای احداث واحدهای صنعتی وابسته به نفت و گاز مانند پالایشگاههای گاز و نفت و پتروشیمی با بخش غیردولتی، خصوصی و تعاونی با رعایت ماده (۳) قانون اجرای سیاستهای کلی اصل ۴۴ قانون اساسی و سقفهای مشارکت تعیین شده نسبت به تضمین تسهیلات بانکی متناسب با قدرالسهم دولت اقدام نماید.
- ماده ۵ قانون رفع موانع تولید سازمانهای توسعهای را از شمول قوانین مدیریت خدمات کشوری و محاسبات عمومی کشور به جز در مواردی که از بودجه عمومی استفاده میکنند، مستثنی میکند.
مرکز مطالعات زنجیره ارزش معتقد است که اجرای سیاست های اصل ۴۴ و واگذاری مجتمع های پالایش و پتروشیمی از سمت دولت به مجموعه های خصوصی و عمومی غیردولتی اساسا بسیار کار هوشمندانه ای بوده است. (هر چند نقدهای بسیار زیادی در نحوه و روش واگذاری وارد است!) با این کار دولت به جایگاه اصلی خود که “سکانداری” است، باید توجه ویژه ای داشته باشد و نه همچون گذشته درگیر تصدیگری و “پارو زدن” باشد! اما در این بین باید به این موضوع توجه ویژه ای داشت که صنعت پتروشیمی کشور در حال توسعه است و هنوز با وضعیت مطلوب فاصله زیادی دارد، لذا نیاز است که دولت از تمامی ابزارهایش در راستای توسعه متوازن و پایدار زنجیره ارزش استفاده نماید، تا بردار منافع ملی و بنگاهی را در اقتصاد همراستا و همجهت نماید در غیر این صورت ممکن است که توسعه صنعت پتروشیمی با اشکالات زیادی مواجه شود.
یکی از ابزارهای کلیدی و راهبردی در اختیار دولت، سازمانهای توسعهای هستند. این سازمانها قادرند در مواقعی که توسعه زنجیره ارزش نیازمند مشارکت و ورود دولت به حوزه تصدی گری است به کمک دولت بیایند! به طور مثال میتوان به مشارکت مستقیم دولت در تجاری سازی فناوریهای پیشرفته در راستای تولید محصولات استراتژیک و مورد نیاز کشور اشاره کرد. یکی از این موارد فرایند تبدیل متانول به پروپیلن (PVM) است که توسط شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی در آستانه تجاری سازی است. مشارکت شرکت ملی صنایع پتروشیمی به عنوان یک سازمان توسعه ای در سرمایه گذاری واحدهای PVM یک تیر و دو نشان است! از یک طرف تجاری سازی این فناوری در مقیاس صنعتی محقق خواهد شد و از طرف دیگر کمبود پروپیلن در کشور با تبدیل متانول مازاد در کشور نیز تعریف کلی سرمایه گذاری عملی خواهد شد. لذا نیاز است که دولت به سازمان های توسعه ای همچون یک ابزار قدرتمند در راستای توسعه متوازن صنعتی در کشور توجه داشته باشند.
لینک دانلود نسخه PDF یادداشت تحلیلی فوق:
[۱] اصلاحی به موجب قانون اصلاح مواد ۳، ۶ و ۲۴ قانون اجرای سیاست های کلی اصل ۴۴ مصوب ۷ شهریور ۹۵
حفظ آثار فرهنگی با ابزار نوین بورسی؟
مریم علمالهدی/ تحلیلگر اقتصاد مسکن، املاک و مستغلات، به صورت تاریخی و سنتی، بهعنوان یکی از مقاصد مطلوب سرمایهگذاری در کشور، همواره مورد توجه بوده است. به طور کلی، چه سرمایهگذاران خرد مانند خانوارها و چه سرمایهگذاران بزرگ همچون انبوهسازان، بازار املاک و مستغلات را بهعنوان مقصدی مطلوب، باثبات و ایمن برای کسب درآمد و حفظ سرمایههای خود در نظر میگیرند. با این حال، تاکنون بخش عمده سرمایهگذاری در حوزه مسکن و املاک و مستغلات از طریق بازار فیزیکی یا در واقع، بخش حقیقی بوده است.
با پذیرش و معامله شرکتهای مرتبط با این حوزه در گروه «انبوهسازی، املاک و مستغلات» در بورس اوراق بهادار، بخش مالی نیز به مقصدی دیگر برای سرمایهگذاران علاقهمند به بازار املاک و مستغلات افزوده شد. تجربه بورسهای جهان نشان میدهد که در گروه مرتبط با املاک و مستغلات، علاوه بر سهام شرکتهای فعال در این حوزه، گزینههای بیشتری، از جمله ابزارها و نهادهای مرتبط با املاک و مستغلات نیز بهعنوان دیگر گزینهها، پیشروی سرمایهگذاران و سهامداران قرار دارد. یکی این ابزارها که بهتازگی آماده پذیرش در فرابورس ایران شده، «صندوق املاک و مستغلات» است. ماهیت این صندوقها بهگونهای است که میتوان آنها را بهعنوان حلقه واسط و پل ارتباط بین بخش حقیقی و بخش مالی در حوزه املاک و مستغلات دانست. «صندوق املاک و مستغلات» بهمثابه «صندوق سرمایهگذاری مستغلات» ( Real Estate Investment Trust ) در بورسهای جهانی است که به طور خلاصه به آن REITگفته میشود.
فعالیت اصلی صندوقهای سرمایهگذاری مستغلات، سرمایهگذاری در انواع املاک و مستغلات درآمدزاست. بهطور کلی این قبیل صندوقها، وارد فرآیند ساختوساز نمیشوند یا اگر ساختوسازی انجام دهند، به قصد مالکیت و مدیریت ملک انجام میدهند؛ نه به قصد فروش. به طور کلی میتوان گفت، سرمایهگذاری صندوقهای املاک و مستغلات بیشتر روی املاک موجود انجام میشود. بهعنوان نمونه، تعمیر، نگهداری و کسب درآمد از املاک تحت مدیریت که بهطور معمول با اجاره دادن این تعریف کلی سرمایه گذاری املاک حاصل میشود، فعالیت کلی و اصلی این صندوقها را تشکیل میدهد. سود حاصل از درآمد صندوقها نیز در میان دارندگان واحدهای صندوق، توزیع میشود.
صندوقهای املاک و مستغلات لزوما به صورت فیزیکی در حوزه املاک سرمایهگذاری نمیکنند. بهعنوان نمونه، در موارد مشابه پذیرفتهشده و قابل معامله در بورسهای جهانی میتوان صندوقهایی را مشاهده کرد که در سبد سرمایهگذاری آنها، علاوه بر دارایی فیزیکی، اوراق بهادار رهنی نیز وجود دارد و صندوق، روی ترکیبی از داراییهای مالی و حقیقی مبتنی بر املاک و مستغلات، سرمایهگذاری کرده است.
پس از آشنایی نسبی با ماهیت صندوقهای املاک و مستغلات، این پرسش مطرح میشود که مزیت این صندوقها برای اقتصاد ایران و بهطور خاص، بخش ساختمان کشور چیست؟ به طور کلی میتوان گفت، معرفی هرگونه ابزار و نهاد جدید به بازار سرمایه میتواند در تنوعبخشی به سبد سهامداران نقش داشته باشد. اما به طور خاص با بررسی ویژگیهای بخش ساختمان در اقتصاد ایران میتوان به نقش خاص این صندوقها نیز اشاره کرد. براساس آخرین گزارش بانکمرکزی از تحولات بازار معاملات مسکن شهر تهران در شهریورماه، متوسط قیمت خرید و فروش یک مترمربع واحد مسکونی در شهر تهران بیش از ۴۳میلیون تومان بوده است. از طرف دیگر، براساس آمارهای منتشرشده از سوی مرکز آمار ایران، متوسط قیمت معامله مسکن در کشور حدود ۱۳میلیون تومان بوده است. با در نظر گرفتن میانگین قیمتها و نیز متوسط درآمد خانوار در کشور، مشاهده میشود که زمان انتظار برای خرید مسکن در ایران ارقام عجیب و غیرعادی همچون ۶۶سال و بیش از آن است. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که در بخش حقیقی، بخشی از تقاضای خرید مسکن به سمت بازار اجاره مسکن هدایت میشود.
سیاستگذار نیز بارها با هدف ایجاد تعادل در بازار اجاره، به بررسی اقداماتی همچون اخذ مالیات از خانههای خالی دست زده است که با بررسی منابع مختلف، ارقامی بین ۷۰۰هزار تا ۲میلیون واحد خالی اعلام میشود. صرفنظر از تعریف «خانه خالی» و «نحوه شناسایی» این واحدها، یکی از دلایل عدمعرضه این واحدها به بازار اجاره را میتوان نبود روشی غیر از روشهای سنتی دانست. این در حالی است که صندوقهای املاک و مستغلات میتوانند با مدیریت این قبیل واحدهای مسکونی، تا حدودی هدف تعادلبخشی به بازار اجاره مسکن را محقق کنند. همچنین میتوان بخشی از آنچه را که پیش از این با عنوان «اجارهداری حرفهای» در وعدههای بازار اجاره مطرح میشد، با این صندوقها دنبال کرد. با این حال، معرفی صندوقهای املاک و مستغلات را نمیتوان جایگزین اصلاحات سیاستی در بخش مسکن دانست.
موضوع دیگری که در حوزه املاک و مستغلات با بهکارگیری صندوقهای املاک و مستغلات قابل پیگیری است، بحث مولدسازی املاک دارای ارزش فرهنگی و قدمت تاریخی است. بخشی از این املاک، درگیر فرآیندهایی همچون ثبت بهعنوان اثر ملی و تاریخی هستند که ممکن است این امر برای مالک، زمانبر باشد یا مالک انگیزه کافی برای انجام آن نداشته باشد. بخش دیگری از این املاک نیز درگیر فرآیند انحصار وراثت و نقل و انتقال به وراث هستند. همچنین ممکن است مالک با وجود علاقه به حفظ ملکی که دارای ارزش فرهنگی یا تاریخی است، نتواند هزینههای تعمیر و نگهداری آن را پرداخت کند یا تغییر بافت شهری و قرار گرفتن در منطقه تجاری، انگیزه تخریب و ساخت سازه جدید را برای مالک به همراه داشته باشد. از طرف دیگر، با توجه به محدودیت بودجه دولتی، ممکن است در عمل امکان نگهداری، بهرهبرداری و درآمدزایی از این املاک فراهم تعریف کلی سرمایه گذاری نباشد. بنابراین میتوان بهعنوان یک پیشنهاد، امکانسنجی مدیریت املاک دارای ارزش فرهنگی و تاریخی را از سوی صندوقهای املاک و مستغلات مورد بررسی قرار داد.
تعریف کلی سرمایه گذاری
بیمه عمر و تأمین آتیه
بیمه عمر و تأمین آتیه
دراین بیمه نامه بیمه گزاران با پرداخت مبلغی تحت عنوان حق بیمه علاوه برتامین منابع لازم برای تشکیل سرمایه ای در آتیه امکان برخورداری از پوشش بیمه عمر در مقابل خطر فوت را نیز درصورتی که بیمه شده هم باشند، خواهند داشت . بیمه های عمر همراه با تشکیل سرمایه که اکنون در بسیاری از کشورهای جهان ارائه می شود، طرفداران زیادی داشته و با توجه به انواع آن می تواند مورداستقبال اقشار مختلف جامعه قرار گیرد.
بیمه پاسارگاد با دریافت مبالغ حق بیمه، اولا ”بیمه شده را در مقابل خطر فوت بیمه می کند و ثانیا” مازاد مبالغ دریافتی را سرمایه گذاری می نماید و نرخ سود آن سرمایه گذاری را تا حد نرخ بهره فنی تضمین می نماید و چنانچه سود بیشتری از محل سرمایه گذاری بدست آورد بخش عمده از آن را به عنوان مشارکت در منافع به بیمه گذار می دهد.
دیدگاه شما