قراداد هوشمند چیست؟

تمامی حقوق برای پارس رسانه محفوظ است | Nazarex.ir

قرارداد هوشمند چیست؟ (قسمت اول)

قرارداد هوشمند چیست؟ (قسمت اول) | تصور کنید در خیابان هستید و قصد دارید سوار تاکسی شوید؛ از تاکسی اینترنتی یک خودرو درخواست می‌کنید و یک ماشین خودران (بدون راننده) شما را سوار می‌کند. تاکسی شما را به یک پمپ بنزین می‌برد و هزینه سوخت را هم از پولی که از مسافرهای قبلی دریافت کرده، پرداخت […]

قرارداد هوشمند چیست؟ (قسمت اول) | تصور کنید در خیابان هستید و قصد دارید سوار تاکسی شوید؛ از تاکسی اینترنتی یک خودرو درخواست می‌کنید و یک ماشین خودران (بدون راننده) شما را سوار می‌کند. تاکسی شما را به یک پمپ بنزین می‌برد و هزینه سوخت را هم از پولی که از مسافرهای قبلی دریافت کرده، پرداخت می‌کند. سپس شما را به مقصدتان می‌رساند و کرایه سفرتان هم از کیف پول الکترونیکی‌ شما پرداخت می‌شود. در زمانی که تاکسی در حال رساندن شما به مقصد است، به صورت خودکار هزینه بیمه سالیانه و بدهی ماهانه مالک خود را هم می‌پردازد. بعد از اینکه شما را پیاده می‌کند به یک تعمیرگاه می‌رود تا عیب‌های احتمالی را هم تعمیر کند.

شاید فکر کنید این‌ها صحنه‌ای از یک فیلم علمی و تخیلی باشد، اما این آینده جهان است؛ قراردادهای هوشمند می توانند آینده جهان را بسازند.

قرارداد هوشمند (smart contract) چیست؟

به زبان ساده، قرارداد هوشمند یک کد برنامه نویسی است که روی بلاک چین پیاده‌سازی می‌شود تا در صورت اتفاق افتادن دادن یک سری شرایط، دستورات خاصی را که برنامه نویس به آن‌ داده است، اجرا کند. قراردادهای هوشمند یک نوآوری بسیار انقلابی هستند که ما را از اعتماد کردن به دیگران بی نیاز می‌کنند.

برای درک بهتر قرارداد هوشمند، ابتدا باید بدانیم که یک قرارداد معمولی چیست.

یک قرارداد معمولی چیست؟

یک قرارداد معمولی، توافقی بین دو یا چند شخص است که آن‌ها را به چیزی در آینده متعهد می‌‌کند. مثلاً محمد برای استفاده از خانه علی هر ماه به او مبلغی پرداخت می‌کند، که به آن «قرارداد اجاره» هم می‌گویند. یا رضا تضمین می‌کند که در ازای گرفتن مبلغی پول، خسارت‌های احتمالی ماشین سعید در تصادفات را پرداخت کند که به آن «قرارداد بیمه» هم می‌گویند.

کدهای کامپیوتری هم نوعی قرارداد هستند. به عنوان نمونه وقتی از اینترنت یک فایل خریداری می‌کنید، در پشت صحنه کدهایی وجود دارند که برای آن‌ها تعریف شده است: اگر کاربر پول را پرداخت کرد و مبلغش کافی بود، لینک دانلود فایل را به او نمایش بده، در غیر اینصورت پیغام خطا نشان بده.

ما برای اجرای قراردادهای عادی نیاز به واسطه‌هایی داریم که مجبور هستیم به آن‌ها اعتماد کنیم. این واسطه‌ها می‌توانند سرورهای متمرکز کامپیوتر باشند یا بانک‌ها و دولت‌ها.

تفاوت قرارداد هوشمند و قرارداد معمولی چیست؟

چیزی که قرارداد هوشمند را نسبت به قرارداد عادی متفاوت کرده، استفاده از فناوری بلاک چین است که ما را از اعتماد کردن به واسطه‌ها بی‌نیاز می‌کند.

به عبارت دیگر، قرارداد هوشمند کدی است که روی بلاک چین فعال می‌شود تا بدون نیاز به واسطه‌ها، شرایط یک توافقنامه بین دو طرف را بررسی و اجرا کند.

زمانی که یک قرارداد هوشمند بر روی یک بلاک چینِ آزاد مثل اتریوم اجرا شود، دیگر قابل توقف نیست و هیچ‌کس نمی‌تواند جلوی اجرای آن را بگیرد. با قراردادهای هوشمند می‌توان برنامه‌ها و پروژه‌هایی را ساخت که بدون هیچ‌گونه واسطه‌ و از کارافتادگی تا ابد به کار خود ادامه دهند. به این برنامه‌ها برنامه‌های غیرمتمرکز (Dapp) هم می‌گویند. حتی خودِ برنامه‌نویس قرارداد هوشمند هم نمی‌تواند کد قرارداد هوشمند ثبت شده در بلاک چین را تغییر دهد.

روش کار قراردادهای هوشمند مشابه با کار دستگاه‌های فروش خودکار است که در مترو و امکان عمومی قرار دارند. وقتی شما قصد خرید یک نوشابه با استفاده از این دستگاه‌ها را دارید، پول را به دستگاه وارد می‌کنید و دستگاه به صورت خودکار پول شما را پردازش می‌کند و نوشابه را تحویل می‌دهد، قراداد هوشمند چیست؟ بدون این‌که پای واسطه‌ای در میان باشد.

هدف قرارداد هوشمند چیست؟ (Smart Contract)

تصور کنید نیاز دارید خانه‌ای را بفروشید. این کار بسیار زمانبر و نیازمند دوندگی است و مستلزم مستندات کافی، ارتباطات و همچنین سطح بالایی از ریسک‌های مختلف است. به همین دلیل است که اکثریت فروشندگان خانه تصمیم می‌گیرند یک نماینده املاک پیدا کنند، تا او تمام کارهای دفتری و بازاریابی را به عهده بگیرد و به عنوان واسطه تا زمان بسته شدن قرارداد بر روند کار نظارت داشته باشد. در انتها نیز پس از بستن یک قرارداد موفق، نمایندگان فروشنده و خریدار درصدی از قیمت فروش را به عنوان کمیسیون دریافت می‌کنند. این میزان پول، یک ضرر مالی قابل توجه برای فروشنده به حساب می‌آید. با وجود شرایطی از این دست، قراردادهای هوشمند می‌توانند بسیار کارآمدتر عمل کنند و منجر به انقلابی در صنعت شوند. شاید مهم‌تر از همه، بتوانند مسئله‌ “اعتماد” را حل کنند. روند قراردادهای هوشمند به این شکل است که مالکیت خانه تنها در صورت ارسال پول توافق‌شده در سیستم، به خریدار منتقل خواهد شد. به این معنا که هم پول و هم حق مالکیت در این سیستم ذخیره می‌شود و دقیقاً در یک زمان به طرفین قرارداد ارائه می‌شوند. علاوه بر این، این تراکنش توسط صدها نفر دیگر نیز مشاهده و تأیید می‌شود، در نتیجه تحویل بی‌عیب و نقص آن نیز تضمین شده است. از آنجایی که دیگر مسئله “اعتماد” بین طرفین مطرح نیست، دیگر نیازی به واسطه هم نیست. تمام کارهایی که یک نماینده املاک انجام می‌دهد را می‌توان از قبل در یک قرارداد هوشمند برنامه‌ریزی کرد و هر دو طرف قرارداد نیز مبلغ قابل‌توجهی را صرفه‌جویی خواهند کرد.

مزایای استفاده از قرارداد هوشمند چیست؟

قراردادهای هوشمند از تمامی مزایای فناوری بلاک چین استفاده می‌کنند، مانند:

قراردادهای هوشمند رمزگذاری شده‌اند و بین گره‌ها در شبکه توزیع می‌شوند. این موضوع تضمین می‌کند که بدون اجازه شما، داده‌ها نه از بین می‌روند و نه تغییر می‌کنند.

اکثر فرایندها به صورت خودکار انجام می‌شوند و در نتیجه بیشتر واسطه‌ها در این میان از بین می‌روند.

امروزه طیف گسترده‌ای از انواع مختلف قراردادهای هوشمند وجود دارند. شما می‌توانید یکی از آنها را انتخاب کنید و با توجه به نیاز خود آن را تغییر دهید.

قراردادهای هوشمند، نیاز به واسطه را از بین می‌برد و در اصل کنترل کامل توافقنامه را به شما می‌دهد.

هیچ کس نمی‌تواند اسناد شما را بدزدد و یا گم کند، زیرا آنها رمزگذاری شده‌اند و به طور ایمن در یک دفتر کل عمومی ذخیره شده‌اند. علاوه بر این، لازم نیست به افرادی که با آنها سر و کار دارید اعتماد کنید و یا انتظار داشته باشید که آنها نیز به شما اعتماد کنند، زیرا سیستم قراردادهای هوشمند مشکل “اعتماد” را به راحتی حل کرده است.

به لطف قراردادهای هوشمند دیگر نیازی به دفترخانه‌های رسمی، مشاوران، نمایندگان املاک و بسیاری از واسطه‌های دیگر نیست و با تمدید قرارداد، بسیاری از هزینه‌های مربوط به خدمات آنها نیز حذف می‌شود.

با استفاده از قراردادهای هوشمند، در وقت‌تان هم صرفه‌جویی می‌کنید و دیگر نیازی قراداد هوشمند چیست؟ به ثبت انبوهی از اسناد کاغذی، ارسال یا انتقال آنها به مکان‌های خاص ندارید.

معایب قرارداد هوشمند

جدا از نکات مثبت ذکر شده، قراردادهای هوشمند هم مانند بسیاری دیگر از پروژه‌های جدید بی‌عیب و نقص نیستند. برخی از این کاستی‌ها عبارتند از:

این کدها توسط افراد نوشته می‌شوند و در نتیجه این امکان وجود دارد که اشتباهی رخ دهد. اگر هم قرارداد هوشمند با وجود این اشتباهات در بلاک چین ثبت شود، دیگر نمی‌توان آن را تغییر داد. برای مثال، خطایی در برنامه‌نویسی الگوریتم یک شرکت باعث شد تا هکرها از این اشتباه سوء استفاده و حدود ۶۰ میلیون دلار را سرقت کنند.

در حال حاضر، قراردادهای هوشمند توسط هیچ دولتی تنظیم نمی‌شوند. بنابراین اگر نهادهای دولتی تصمیم بگیرند چارچوبی قانونی برای قراردادهای هوشمند ایجاد کنند، این مسئله مشکل ساز خواهد شد.

قراردادهای هوشمند بدون برنامه‌نویسی قابل انجام نیستند. بنابراین وجود یک برنامه‌نویس با تجربه، و پذیرش فناوری بلاک چین در ساختار داخلی شرکت برای اجرای یک قرارداد هوشمند ضروری است.

قرارداد هوشمند چیست؟

به گزارش ایبِنا، مفهوم قرارداد هوشمند به دهه ۱۹۹۰ میلادی که اولین بار توسط Nick Szabo معرفی شد باز می‌گردد. او مفهومی را مطرح کرد که بعدها در سال ۲۰۱۵ توسط اتریوم به کار گرفته شد و قراردادهایی به وجود آمد که براساس اجماع غیرمتمرکز با هزینه کم و اتوماتیک اجرا می‌شوند. یک تعریف سازگار و پذیرفته شده در میان پژوهشگران این است که قراردادهای هوشمند، قراردادهای دیجیتالی هستند که شرایط قرارداد با اجماع غیرمتمرکز و از طریق کدهای از پیش تعیین شده، بصورت خودکار اجرا می‌شوند.

قراردادهای هوشمند صرفا قراردادهای دیجیتالی نیستند. بسیاری از آنها برای دستیابی به اجماع و اجرا به مقامات معتبر متکی هستند. در اجماع غیرمتمرکز، طرف‌های ذی‌نفوذ اغلب دارای قدرت بازار هستند (به عنوان مثال، انحصار اطلاعات). از طرفی قراردادهای سنتی شامل درجه بالایی از مداخله‌ی انسانی هستند و الگوریتم کمتری دارند که به طور بالقوه منجر به عدم قطعیت و هزینه بیشتر می‌شود. اما قراردادهای هوشمند می‌توانند به تسهیل مبادله پول، اموال، سهام، خدمات و . در یک روش الگوریتمی خودکار و بدون دخالت شخص ثالث کمک کنند.

یک قرارداد هوشمند نمونه‌ای از یک برنامه کامپیوتری است که در بلاکچین و با اجماع تمامی گره‌ها اجرا می‌شود. هر قرارداد هوشمند شامل یک کد برنامه، یک فایل ذخیره سازی و یک حساب کاربری است و هر کاربر می‌تواند یک قرارداد را با ارسال یک معامله به بلاکچین ایجاد کند. زمانی که یک قرارداد ایجاد شد، کد برنامه قرارداد ثابت مانده و قابلیت تغییر ندارد. کد قرارداد، هر بار که یک پیام چه از طرف یک کاربر یا از یک قرارداد دیگر دریافت شود، اجرا می‌شود. قرارداد هوشمند همچنین می‌تواند پول را دریافت کند و یا پول را به سایر قراردادها یا کاربران ارسال کند.

قرارداد هوشمند (Smart Contract) چیست؟

لطفا وارد شده یا عضو شوید تا بتوانید دیدگاهی ارسال نمایید

لطفا وارد شده یا عضو شوید تا بتوانید سوال بپرسید

1 پاسخ

لطفا وارد شده یا عضو شوید تا بتوانید دیدگاهی ارسال نمایید

به NazarEx.ir خوش آمدید
در مورد رمزارزها و ارزهای دیجیتال
راحت بپرسید ، پاسخ دهید و امتیاز کسب کنید و جایزه بگیرید !

تمامی حقوق برای پارس رسانه محفوظ است | Nazarex.ir

قرارداد هوشمند چیست و چگونه کار میکند؟

قراردادهای هوشمند با حذف واسط شخص ثالث باعث صرفه جویی در هزینه‌ها شده و به طرف‌های قرارداد امکان معامله‌ی رودررو را می‌دهد. برای بسیاری مردم وجود واسط شخص ثالث تنها مشکل هزینه را به همراه ندارد بلکه امنیت را نیز به خطر می‌اندازد.

به گزارش سایت خبری ساعد نیوز، قرارداد هوشمند ابزاری نوین است که فرآیند انجام معاملات دربردارنده تراکنش مالی را ساده تر می سازد. با قرارداد هوشمند امکان انجام تراکنش بدون نیاز به واسطه و طرف سوم فراهم می شود.قراردادهای هوشمند بر بسترفناوری بلاک چین اجرا می شوند و امکان خودکارسازی فرآیندهای مربوط به اجرای قرارداد را مهیا می کنند. در این میان، قراداد هوشمند چیست؟ پلتفرم اتریوم سبب شده تهیه قراردادهای هوشمند و اجرای آن برای کاربران از سراسر دنیا ساده تر شود.

مزایای قرارداد هوشمند

از آنجا که قراردادهای هوشمند بر اساس فناوری بلاک چین عمل می کنند، امنیت و سرعت بالایی دارند، مقرون به صرفه بوده و در عین حال، تنوع زیادی را نیز در اختیار کاربران قرار می دهند.

• امنیت: قرارداد هوشمند به صورت هوشمند در میان همه گره های موجود در شبکه توزیع می شود. به این ترتیب امکان گم شدن و یا تغییر غیرمجاز آن از بین می رود.
• هزینه پایین و سرعت بالا: این قراردادها به صورت خودکار اجرا می شوند و نیاز به واسطه و شخص ثالث میانجی را از بین می برند.
• تنوع زیاد: طیف بسیار متنوعی از قراردادهای هوشمند وجود دارد که می توانید یکی از آنها را انتخاب کرده و بر اساس نیاز خود، بخشی از بندهای آن را تغییر دهید.

معایب قرارداد هوشمند

اما قراردادهای هوشمند درست همانند هر فناوری دیگر، خالی از عیب نیستند و معایبی دارند.

• عامل انسانی: کدها در قرارداد هوشمند توسط انسان نوشته می شود و انسان نیز ممکن است اشتباه کند! اگر قرارداد هوشمند بر روی بلاک چین قرار گیرد، دیگر نمی توان آن را تغییر داد. یکی از معروف ترین اشتباهات انسانی درباره قراردادهای هوشمند برای The DAO روی داد. اشتباه برنامه نویسان در نوشتن این کد برای کاربران گران تمام شد و برخی هکرها توانستند از اشتباه موجود در آن سوءاستفاده کرده و حدود ۶۰ میلیون دلار را سرقت کنند.
• وضعیت قانونی نامطمئن: هنوز هیچ کشوری تاکنون به وضع قوانین برای قراردادهای هوشمند نپرداخته است. در نتیجه، این امکان وجود دارد که برخی کشورها به زودی یک سری مقررات در این زمینه تهیه کنند که این موجب تغییر وضعیت حقوقی این نوع قرارداد خواهد شد.
• هزینه نگارش: قراردادهای هوشمند را نمی توان بدون برنامه نویسی پیاده کرد. لازم است حتما از یک یا چند برنامه نویس خبره برای نوشتن این نوع قرارداد استفاده کرد و البته ساختار داخلی شرکت های طرف قرارداد نیز باید با فناوری بلاک چین سازگار باشد.

قرارداد هوشمند چگونه کار می کند؟

کارکرد قرارداد هوشمند بسیار شبیه دستگاه های فروش خودکار است. برای استفاده از آن لازم نیست دانش خاصی داشته باشید؛ تنها کافی است مقدار رمزارز لازم را به حساب واریز کنید تا مالکیت خانه، گواهی نامه رانندگی و یا هر چیزی که معامله می کنید به حساب شما واریز شود. تمام قوانین، پاداش ها و جرائم از قبل تعریف شده و توسط قراردادهای هوشمند به صورت خودکار اجرا می شود.

درحالی که اسمارت کانترکت بیشتر مرتبط با اتریوم است اما بیت کوین نیز قابلیت پشتیبانی قرارداد هوشمند پایه را دارد. اما زبان برنامه نویسی محدود بیت کوین امکان ساخت قراردادهای هوشمند مفید را غیرممکن ساخته است.

اما اتریوم براساس زبان برنامه نویسی راحت تر برای کدنویسی به صورت مفیدتری از قراردادهای هوشمند بهره می برد. چند مثال برای این که درک بهتری از قراردادهای هوشمند داشته باشیم:

مثال۱: شما یک کمپین برای ساخت چیزی مشابه Kickstarter مبتنی بر بلاکچین دارید. اسمارت کانترکت به صورت خودکار تمام پرداخت ها را تا زمانی که پول لازم جمع آوری شود ثبت می کند و اگر به اندازه کافی تا فرارسیدن تاریخ ضرب الاجل پول جمع آوری نشود قرارداد هوشمند پول ها را به کسانی که در این کمپین شرکت کرده اند و پول پرداخته اند بازپس می دهد.

مثال۲: سیستم رای گیری ایالات متحده به خاطر ادعای تقلب و هک به طور جدی بررسی می شود. یک سیستم قرارداد هوشمند با استفاده از تکنولوژی بلاک چین تغییرناپذیر از سیستم های رای گیری الکترونیکی کنونی امن تر هستند. Follow My Vote یک پلتفرم رای گیری مبتنی بر بلاک چین است که همه ی مشخصه هایی را که یک سیستم رای گیری صحیح به آن نیاز دارد پشتیبانی می کند: امنیت، دقت، شفافیت، ناشناس بودن، آزادی و عدالت. رای دهندگان با استفاده از کارت شناسایی دولتی، یک وب کم و یک کامیپوتر به صورت از راه دور وارد سیستم شده و رای می دهند.

مثال۳: uPort برای حفظ امنیت هویت کاربران از قرارداد هوشمند اتریوم استفاده می کند. برای مثال اگر شما درحال سفر به یک کشور دیگر باشید و اسناد گذرنامه ی خود را در uPort آپلود کرده باشید می توانید تنها اطلاعاتی را که برای کنترل گذرنامه لازم است ارائه دهید و تنها زمانی اطلاعات را تایید کنید که مسئول این کار از شما بخواهد. این قرارداد هرگونه تلاش را برای دسترسی به این اطلاعات در صورتی که لازم نباشد رد می کند. میزان اطلاعاتی که ارائه می شود نیز محدود است.

مثال ۴: Midasium Contract نمایش دیجیتالی از قرارداد دوطرفه موجود در یک قرارداد املاک است. Midasium قراردادهای خود اجرا ایجاد می کند و شرایط وام های بانکی، اسناد حقوقی و تطبیق پرداخت ها را مشخص کرده و به آن ها رسیدگی می کند. قراردادهای Midasium باعث می شود تا دیگر نیازی به واسطه های شخص ثالث نباشد. علاوه بر آن، کاربران می توانند برای مسائل حقوقی، قراردادهای هوشمند Midasium خود را به قراردادهای کاغذی معمولی تبدیل کنند.

مثال ۵: یک مثال دیگر از قرارداد هوشمند قرارداد پرداخت خسارت پروازهای AXA fizzy است. به جای این که مجبور قراداد هوشمند چیست؟ باشید هفته ها منتظر روند کار باشید AXA fizzy خسارت را به طور مستقیم پرداخت می کند. شما از طریق AXA بیمه پرواز ارزان قیمت خریداری می کنید که اطلاعات شما را در fizzy ذخیره می کند. درعوض fizzy خرید شما را در بلاک چین اتریوم ثبت می کند. قرارداد هوشمند شما به پایگاه داده ترافیک هوایی جهانی متصل است در نتیجه همین که پرواز شما دو ساعت تاخیر داشته باشد سیستم پرداخت خسارت به صورت خودکار فعال می شود.

وقتی که قرارداد هوشمند نوشته می شود در ماشین مجازی اتریوم EVM آپلود می شود. EVM به هرگره یا نود اتریوم متصل است که در آن هر نود می تواند چک کند و ببیند که آیا شرایط قرارداد هوشمند اجرا شده اند یا خیر. اگر پاسخ مثبت باشد نودها با توجه به مفاد قرارداد عمل خواهند کرد. البته قراردادهای هوشمند تنها ابزارهای بسیار مفیدی برای قراردادهای خاص نیستند بلکه روشی بسیار عالی برای غیرمتمرکز کردن اپلیکیشن ها هستند.

با کمک قرارداد هوشمند فرآیند ساده تر شده و بار مسئولیت طرفین معامله کم می شود. یکی از مهم ترین ویژگی های قراردادهای هوشمند ایجاد اعتماد است. قرارداد هوشمند به زبان ساده نوعی شرط اگر – آنگاه است.

آیا می توان به قراردادهای هوشمند اعتماد کرد؟

به یاد داشته باشید که یک قرارداد هوشمند:

خود تصحیح گر است

غیرقابل تغییر است.

قراردادهای هوشمند با حذف واسط شخص ثالث باعث صرفه جویی در هزینه ها شده و به طرف های قرارداد امکان معامله ی رودررو را می دهد. برای بسیاری مردم وجود واسط شخص ثالث تنها مشکل هزینه را به همراه ندارد بلکه امنیت را نیز به خطر می اندازد.

اما درمورد قرارداد هوشمند، وقتی که شما کد آن را ننوشته اید چگونه می توانید به آن اعتماد کنید؟ وقتی که قرارداد هوشمند تراکنش خود را در بلاک چین می نویسد همه می توانند آن را مشاهده کنند. این اطلاعات قابل پاک کردن نیست. اما وقتی که قرارداد هوشمند اجرا می شود قواعد را دقیقاً همانطور که نوشته شده پیش می برد و این موضوع کمی مردم را نگران می کند.

به طور کلی قراردادهای مبتنی بر «اگر-درنتیجه» مفید هستند چرا که ورودی های آن ها ثابت و خروجی های قابل تایید قراداد هوشمند چیست؟ می باشند. اما خود تایید نیز به تصدیق نیاز دارند و در بسیاری از مواقع به قضاوت یک انسان نیاز است. اینجاست که عامل انسانی با تمام مشکلات اعتمادی که به همراه دارد دوباره وارد بازی می شود.

قراردادهای هوشمند هنوز اول راه هستند در نتیجه هنوز مشکلات و جای کار زیادی دارند. البته مشکل اعتماد با اتکا متقابل حل می شود. به بیان دیگر ما می توانیم با قراردادهای هوشمند بیشتر در یک قرارداد هوشمند ایجاد اعتماد کنیم. قراردادهای هوشمند می توانند برای تایید شرایط یک قرارداد موجود تنظیم شوند. همچنین سازندگان قراردادهای هوشمند داده های واقعی را برای استفاده در تاییدیه های قراردادهای هوشمند ثبت کنند. وضع کنندگان قراردادهای هوشمند نقش مهمی را در اعتماد در قراردادهای هوشمند ایفا می کنند.

آشنایی با مفهوم قرارداد هوشمند

قرارداد هوشمند یا اسمارت کانترکت یک قطعه کد است که برای اجرا کردن شرایط یک توافق‌نامه قراردادی خاص از بلاک‌چین استفاده می‌کند. این قرار داد باعث می‌شود که تراکنش‌ها به صورت امن بین طرف‎ قراردادهای ناشناس صورت گیرد. تراکنش‌ها را ثبت می‌کنند که شفاف و قابل ردیابی است و دیگر نیازی به واسط شخص ثالث هم نیست.

قرارداد هوشمند (Smart Contract) چیست؟
درحالی که قرارداد هوشمند به نظر یک تکنولوژی خیلی جدید می‌آید اما اولین بار در سال ۱۹۹۴ توسط یک دانشمند کامپیوتر امریکایی نیک سزابو مطرح شد ( گمان می‏رود که نیک سزابو همان ساتوشی ناکاموتو قراداد هوشمند چیست؟ سازنده‌ی بیت‌کوین است اما او چنین ادعایی را رد می‌کند.) در مقاله‌ای سزابو از قرارداد هوشمند به عنوان « پروتکل تراکنش کامپیوتری» یاد می‌کند که شرایط قرارداد را اجرا می‌کند.

هم اکنون بسیاری از تئوری‌های سزابو به قابلیت‌های اصلی قراردادهای هوشمند تبدیل شده‌اند. قراردادهای هوشمند به قراداد هوشمند چیست؟ مردم کمک می‌کنند تا با استفاده از کدهای کامپیوتری راحت‌تر بتوانند خرید و فروش‌های اینترنتی انجام دهند. قراردادهای هوشمند نوعی پیشرفته از کد « اگر X اتفاق افتاد Y را انجام بده»است.

آشنایی با مفهوم قرارداد هوشمند

قراردادهای مبتنی بر بلاک‌چین کنترل تراکنش‌های تجاری را قراداد هوشمند چیست؟ به دست کاربران و فروشنده‌ها می‌دهد و نه موسسات مالی و اعتباری و بانک‌ها و علاوه بر آن تراکنش‌ها را به صورت دائمی ضبط می‌کند. متاسفانه خود نام قرارداد هوشمند کمی گیج کننده است. وقتی که به قرارداد معمولی فکر می‌کنیم یک تکه کاغذ در ذهن ما نقش می‌بندد که در آن جزئیات یک قرارداد قانونی نوشته شده است. یک قرارداد هوشمند نه تنها شرایط را مشخص می‌کند بلکه با استفاده از کد رمزنگاری متصل به بلاک‌چین آن‌ها را اجرا نیز می‌کند.

۵ مثال در مورد این که قرارداد هوشمند چگونه کار می‌کند
کارکرد قرارداد هوشمند بسیار شبیه دستگاه‌های فروش خودکار است. برای استفاده از آن لازم نیست دانش خاصی داشته باشید؛ تنها کافی است مقدار رمزارز لازم را به‌حساب واریز کنید تا مالکیت خانه، گواهی‌نامه رانندگی و یا هر چیزی که معامله می‌کنید به‌حساب شما واریز شود. تمام قوانین، پاداش‌ها و جرائم از قبل تعریف‌شده و توسط قراردادهای هوشمند به‌صورت خودکار اجرا می‌شود.

درحالی که قرارداد هوشمند بیشتر مرتبط با اتریوم است اما بیت‌کوین نیز قابلیت پشتیبانی قرارداد هوشمند پایه را دارد. اما زبان برنامه نویسی محدود بیت‌کوین امکان ساخت قراردادهای هوشمند مفید را غیرممکن ساخته است. اما اتریوم بر اساس زبان برنامه نویسی راحت‎تر برای کدنویسی به صورت مفیدتری از قراردادهای هوشمند بهره می‎برد. چند مثال برای این که درک بهتری از قراردادهای هوشمند داشته باشیم:

مثال۱: شما یک کمپین برای ساخت چیزی مشابه Kickstarter مبتنی بر بلاک‌چین دارید. قرارداد هوشمند به صورت خودکار تمام پرداخت‌ها را تا زمانی که پول لازم جمع آوری شود ثبت می‌کند و اگر به اندازه کافی تا فرارسیدن تاریخ ضرب‌الاجل پول جمع‌آوری نشود قرارداد هوشمند پول‌ها را به کسانی که در این کمپین شرکت کرده‌اند و پول پرداخته‌اند بازپس می‌دهد.

مثال۲: سیستم رای گیری ایالات متحده به خاطر ادعای تقلب و هک به طور جدی بررسی می‌شود. یک سیستم قرارداد هوشمند با استفاده از تکنولوژی بلاک‌چین تغییرناپذیر از سیستم‌های رای گیری الکترونیکی کنونی امن‌تر هستند. Follow قراداد هوشمند چیست؟ My Vote یک پلتفرم رای گیری مبتنی بر بلاک‌چین است که همه‌ی مشخصه‌هایی را که یک سیستم رای‌گیری صحیح به آن نیاز دارد پشتیبانی می‌کند: امنیت، دقت، شفافیت، ناشناس بودن، آزادی و عدالت. رای دهندگان با استفاده از کارت شناسایی دولتی، یک وب‎کم و قراداد هوشمند چیست؟ یک کامیپوتر به صورت از راه دور وارد سیستم شده و رای می‌دهند.

مثال۳: uPort برای حفظ امنیت هویت کاربران از قرارداد هوشمند اتریوم استفاده می‌کند. برای مثال اگر شما درحال سفر به یک کشور دیگر باشید و اسناد گذرنامه‌ی خود را در uPort آپلود کرده باشید می‌توانید تنها اطلاعاتی را که برای کنترل گذرنامه لازم است ارائه دهید و تنها زمانی اطلاعات را تایید کنید که مسئول این کار از شما بخواهد. این قرارداد هرگونه تلاش را برای دسترسی به این اطلاعات در صورتی که لازم نباشد رد می‎کند. میزان اطلاعاتی که ارائه می‌شود نیز محدود است.

مثال ۴: Midasium Contract نمایش دیجیتالی از قرارداد دوطرفه موجود در یک قرارداد املاک است. Midasium قراردادهای خود اجرا ایجاد می‌کند و شرایط وام‌های بانکی، اسناد حقوقی و تطبیق پرداخت‌ها را مشخص کرده و به آن‌ها رسیدگی می‌کند. قراردادهای Midasium باعث می‌شود تا دیگر نیازی به واسطه‌های شخص ثالث نباشد. علاوه بر آن، کاربران می‌توانند برای مسائل حقوقی، قراردادهای هوشمند Midasium خود را به قراردادهای کاغذی معمولی تبدیل کنند.

مثال ۵: یک مثال دیگر از قرارداد هوشمند قرارداد پرداخت خسارت پروازهای AXA fizzy است. به جای این که مجبور باشید هفته‌ها منتظر روند کار باشید AXA fizzy خسارت را به طور مستقیم پرداخت می‌کند. شما از طریق AXA بیمه پرواز ارزان قیمت خریداری می‌کنید که اطلاعات شما را در fizzy ذخیره می‌کند. درعوض fizzy خرید شما را در بلاک‌چین اتریوم ثبت می‌‌کند. قرارداد هوشمند شما به پایگاه داده ترافیک هوایی جهانی متصل است در نتیجه همین که پرواز شما دو ساعت تاخیر داشته باشد سیستم پرداخت خسارت به صورت خودکار فعال می‌شود.

وقتی که قرارداد هوشمند نوشته می‌شود در ماشین مجازی اتریوم EVM آپلود می‌شود. EVM به هرگره یا نود اتریوم متصل است که در آن هر نود می‌تواند چک کند و ببیند که آیا شرایط قرارداد هوشمند اجرا شده‌اند یا خیر. اگر پاسخ مثبت باشد نودها با توجه به مفاد قرارداد عمل قراداد هوشمند چیست؟ خواهند کرد. البته قراردادهای هوشمند تنها ابزارهای بسیار مفیدی برای قراردادهای خاص نیستند بلکه روشی بسیار عالی برای غیرمتمرکز کردن اپلیکیشن‌ها هستند.

با کمک قرارداد هوشمند فرآیند ساده‌تر شده و بار مسئولیت طرفین معامله کم می‌شود. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های قراردادهای هوشمند ایجاد اعتماد است. قرارداد هوشمند به زبان ساده نوعی شرط اگر – آنگاه است.

آیا می‌توان به قراردادهای هوشمند اعتماد کرد؟

به یاد داشته باشید که یک قرارداد هوشمند:

خود تصحیح‌گر است

غیرقابل تغییر است.

قراردادهای هوشمند با حذف واسط شخص ثالث باعث صرفه جویی در هزینه‌ها شده و به طرف‌های قرارداد امکان معامله‌ی رودررو را می‌دهد. برای بسیاری مردم وجود واسط شخص ثالث تنها مشکل هزینه را به همراه ندارد بلکه امنیت را نیز به خطر می‌اندازد.

اما درمورد قرارداد هوشمند، وقتی که شما کد آن را ننوشته‌اید چگونه می‌توانید به آن اعتماد کنید؟ وقتی که قرارداد هوشمند تراکنش خود را در بلاک‌چین می‌نویسد همه می‌توانند آن را مشاهده کنند. این اطلاعات قابل پاک کردن نیست. اما وقتی که قرارداد هوشمند اجرا می‌شود قواعد را دقیقاً همانطور که نوشته شده پیش می‌برد و این موضوع کمی مردم را نگران می‌کند.

به طور کلی قراردادهای مبتنی بر «اگر-درنتیجه» مفید هستند چرا که ورودی‌های آن‎ها ثابت و خروجی‌های قابل تایید می‌باشند. اما خود تایید نیز به تصدیق نیاز دارند و در بسیاری از مواقع به قضاوت یک انسان نیاز است. اینجاست که عامل انسانی با تمام مشکلات اعتمادی که به همراه دارد دوباره وارد بازی می‌شود.

قراردادهای هوشمند هنوز اول راه هستند در نتیجه هنوز مشکلات و جای کار زیادی دارند. البته مشکل اعتماد با اتکا متقابل حل می‌شود. به بیان دیگر ما می‌توانیم با قراردادهای هوشمند بیشتر در یک قرارداد هوشمند ایجاد اعتماد کنیم. قراردادهای هوشمند می‌توانند برای تایید شرایط یک قرارداد موجود تنظیم شوند. همچنین سازندگان قراردادهای هوشمند داده‌های واقعی را برای استفاده در تاییدیه‌های قراردادهای هوشمند ثبت کنند. وضع کنندگان قراردادهای هوشمند نقش مهمی را در اعتماد در قراردادهای هوشمند ایفا می‌کنند.

آشنایی با مفهوم قرارداد هوشمند

مزایای قرارداد هوشمند

قراردادهای هوشمند نیاز به واسطه‌ها و شخص ثالث را از بین می‌برند و کنترل کامل توافق را به طرفین می‌دهند.

اسناد و مدارک ذخیره‌شده در شبکه گم یا دزدیده نمی‌شوند؛ چراکه تمام داده‌ها به‌صورت رمز شده در یک دفتر کل امن و توزیع‌شده ذخیره می‌شود. علاوه بر این نیازی به اعتماد میان طرفین معامله نیست چراکه قرارداد هوشمند یک سیستم بدون تبعیض و جایگزین اعتماد است.

به لطف قراردادهای هوشمند دیگر نیازی به وکلا، مشاوران املاک، مشاوران اقتصادی، دستیاران و دیگر واسطه‌ها و دستمزدهای هنگفت نخواهد بود.

اگر قراردادهای هوشمند به‌درستی پیاده شوند قابل هک کردن نیستند؛ همچنین محیط قرارداد هوشمند با رمزنگاری‌های پیشرفته محافظت می‌شوند که مدارک و داده‌های را امن نگاه می‌دارد.

زمان زیادی که صرف انجام دستی فرایندها و کارهای اداری، کاغذبازی، ارسال و دریافت مدارک می‌شد، با قراردادهای هوشمند حذف می‌شود.

قرارداد هوشمند تصویری از آینده است

قراردادهای هوشمند با گسترش و پیشرفت ارز رمزنگاری شده و بلاک‌چین مفیدتر خواهند شد. درحال حاضر، این تکنولوژی جدید است و مرزهای آن مشخص نیست. کاربران معمولی ( به خصوص کسانی که هیچ گاه از بلاک‌چین و ارز رمزنگاری شده استفاده نکرده‎اند) ممکن است به قراردادهای دیجیتالی که قادر به لمس کردن، حس کردن و تایید آن پس از اجرا نیستند اعتماد نکنند. اما قرارداد هوشمند با گذر زمان قدرت خود را نشان خواهد داد.