آپشن یا اختیار معامله


قیمت‌های اعمال تعیین شده برای سکه طلا

قرارداد آپشن (Options Contract)

یک قرارداد آپشن (به انگلیسی Options Contract) توافقی است که به معامله‌گر اجازه می‌دهد یک دارایی را با قیمت از پیش تعیین‌شده پیش و یا در یک تاریخ خاص بخرد و یا بفروشد.

قراردادهای آپشن در ایران با نام اختیار معامله (اختیار فروش و اختیار خرید) شناخته شده‌اند.

قرادادهای آپشن در دارایی‌های مختلف؛ مثل سهام و یا ارزهای دیجیتال قابل تنظیم است.

این قراردادها از شاخص‌های اقتصادی به وجود آمده‌اند و مخصوص کم کردن ریسک در خرید و فروش و معامله بر اساس حدس و گمان است.

نحوه کار قراردادهای آپشن

دو نوع قرارداد آپشن وجود دارد که در فارسی می‌توان به آن‌ها قرارداد اختیار فروش و قرارداد اختیار خرید گفت و همانطور که از نام آن‌ها پیداست به صاحبان قرارداد این اجازه را می‌دهد که یک دارایی را خرید و فروش کنند.

واضح است که اگر معامله‌گران حدس بزنند قیمت یک سهام و یا هرچیز دیگری بالا می‌رود، وارد قرارداد اختیار خرید می‌شوند و بالعکس اگر تخمین بزنند که قیمت پایین می‌آید، قرارداد اختیار فروش تنظیم می‌کنند.

سرمایه‌گذاران ممکن است که با امید پایداری قیمت‌ها وارد این قراردادها شوند و یا ترکیبی از این دو نوع را برای معامله خود به کار بگیرند تا به نحوی بر خلاف و یا در جهت نوسانات بازار شرط‌بندی کنند.

یک قرارداد آپشن حداقل 4 بخش مختلف دارد: اندازه، تاریخ انقضا، قیمت هدف و پاداش.

  • اندازه (Size) به تعداد قردادهایی که قرار است معامله شود برمی‌گردد.
  • تاریخ انقضا (expiration date) تاریخی است که بعد از آن سرمایه‌گذار نمی‌تواند تغییری در آپشن مورد نظرش ایجاد کند.
  • قیمت هدف (strike price یا قیمت معامله) همان قیمتی است که در آن دارایی مورد نظر خریداری و یا فروخته خواهد شد (اگر خریدار قرارداد تصمیم بگیرد قرارداد را اعمال کند)
  • پاداش قیمت (premium) تنظیم یک قرارداد آپشن است و مقدار هزینه‌ای که سرمایه‌گذار برای بستن قرارداد نیاز دارد را مشخص می‌کند.

خریداران قراردادها را از فروشنده‌ها با توجه به میزان پاداشی که برای قرارداد تعیین می‌شود، دریافت می‌کنند و نکته مهم اینجاست که هرچه به تاریخ انقضا نزدیک‌تر شویم، میزان پاداش نیز تغییر می‌کند.

به طور ساده، اگر قیمت هدف معامله یک قرارداد از قیمت فعلی بازار کمتر باشد، یک معامله‌گر می‌تواند دارایی مورد نظر را خریداری کند و با اضافه کردن مقدار پاداش، ممکن است تصمیم به اعمال قرارداد بگیرد تا کمی سود بنماید؛ اما اگر قیمت هدف بالاتر از قیمت بازار باشد، اجرا کردن قرارداد هیچ دلیلی نداشته و قرارداد بی استفاده می‌شود.

اگر قراداد مورد استفاده قرار نگیرد، خریدار مورد نظر تنها میزان پولی که برای پاداش در نظر گرفته شده است را از دست می‌دهد.

این نکته قابل ذکر است که خریداران یک قرارداد قادر به اجرا و یا عدم اجرای یک قرارداد هستند؛ اما سرنوشت فروشنده‌های قرارداد (نویسنده‌ها) به تصمیم خریداران بستگی دارد.

پس اگر یک خریدار قرارداد اختیار خرید (Call option) تصمیم بگیرد که قراردادش را اجرا کند، فروشنده قرارداد مجبور است که دارایی مورد نظر را بفروشد.

به همین شکل اگر یک معامله‌گر یک قرارداد اختیار فروش بخرد و تصمیم به اجرای آن بگیرد، فروشنده موظف به خرید دارایی از دارنده قرارداد است.

این موضوع نشان می‌دهد که فروشنده‌های قرادادها نسبت به خریداران آن در معرض خطر و ریسک بیشتری هستند؛ زیرا خریداران تنها ممکن است مبلغ پاداش را از دست بدهند؛ اما فروشنده‌ها با توجه به قیمت بازار، ضرر بیشتری می‌بینند.

برخی از قراردادها به صاحبانشان اجازه می‌دهند که آن را قبل از تاریخ انقضا اجرا کنند و از آن‌ها با عنوان قرارداد‌های آپشن آمریکایی یاد می‌شود. از آن طرف قرارداد آپشن اروپایی تنها در تاریخ انقضا قابل اجراست.

پاداش آپشن

قیمت و هزینه پاداش توسط فاکتورهای مختلفی تعیین می‌شود.

به طور ساده پاداش یک قرارداد آپشن به 4 عنصر اصلی وابسته است:

  • قیمت دارایی مورد نظر
  • قیمت هدف
  • مدت زمان باقی‌مانده تا تاریخ انقضا
  • نوسان بازار مورد نظر

این 4 عنصر مختلف به اندازه‌های متفاوت رو پاداش یک قرارداد تاثیر می‌گذارند و این تاثیرات بر روی جدول زیر به نمایش در آمده‌اند.

اختیار

طبیعتا قیمت دارایی و قیمت هدف بر روی پاداش قرارداد خرید و فروش به طور برعکس تاثیر می‌گذارند.

زمان کمتر تا تاریخ انقضا به طور مشابه بر روی هردو تاثیر می‌گذارد و آن‌ را کمتر می‌کند؛ زیرا معامله‌گران احتمال بیشتری می‌دهند که اتفاق مورد نظر بیفتد.

زیاد شدن نوسان نیز قیمت پاداش قرارداد را در هر دو پوزیشن افزایش می‌دهد. این 4 عنصر به طور عمده به همراه دیگر موارد مختلف بر روی قیمت پاداس قرارداد تاثیر می‌گذارند.

گریک آپشن چیست

گریک آپشن (Options Greeks) ابزاری است که چند فاکتور مختلف که بر روی قیمت یک قرارداد تاثیر می‌گذارند را اندازه‌گیری می‌کند.

گریک آپشن یک سری آمار است که می‌تواند ریسک یک قرارداد را با استفاده از متغییرهای بنیادین برای ما مشخص کند.

در ادامه برخی از این ابزارها با نام گریک را به شما معرفی کرده و آپشن یا اختیار معامله توضیح مختصری در مورد هریک می‌نویسیم:

  • دلتا (Delta): مقدار تغییر قیمت یک قرارداد را به نسبت قیمت یک دارایی اندازه‌گیری می‌کند؛ برای مثال دلتای 0.6 می‌گوید که پاداش قرار داد به ازای هر 1 دلار تغییر در قیمت دارایی، به اندازه 0.6 دلار افزایش پیدا می‌کند.
  • گاما (Gamma): تغییرات دلتا در طول زمان را مشخص می‌کند؛ پس اگر دلتا از 0.6 به 0.45 برسد، گاما برابر با 0.15 می‌شود.
  • تتا (Theta): قیمت قرارداد را با نسبت یک روز کاهش زمان تا تاریخ انقضای آن اندازه‌گیری می‌کند. این ابزار به ما می‌گوید که قیمت پاداش قرارداد با نزدیک شدن به تاریخ انقضای آن چقدر تغییر می‌کند.
  • وگا (Vega): تغییرات در قیمت قرارداد را به ازای هر 1 درصد تغییر در نوسان بازار مشخص می‌کند. بالا رفتن مقدار وگا معمولا باعث افزایش قیمت پاداش قرارداد در هر دو پوزیشن خرید و فروش می‌شود.
  • رهو (Rho): تغییرات قیمتی مورد انتظار را با استفاده از تغییرات نرخ سود اندازه‌گیری می‌کند. افزایش نرخ سود معمولا باعث افزایش قیمت قرارداد خرید و کاهش قیمت قرارداد فروش می‌شود.

استفاده‌های متداول از قرارداد آپشن

کاهش ریسک (Hedging)

از قراردادهای آپشن به طور گسترده برای کم کردن ریسک معاملات استفاده می‌شود.

یک مثال ساده و ابتدایی از این نوع استراتژی این است که معامله‌گران قراردادهای اختیار فروش مخصوص سهامی که خودشان دارند را خریداری می‌کنند. حال اگر قیمت کلی سهام ریزش پیدا کرد، اجرا کردن قرارداد فروش می‌تواند ضرر آن‌ها را کمتر کند.

برای مثال فرض کنید که محمد 100 سهم از یک شرکت را با قیمت سهمی هزار تومان خریداری می‌کند و امیدوار است که قیمت آن رشد پیدا کند.

با این حال برای کم کردن ریسک او تصمیم می‌گیرد که یک قرارداد فروش با قیمت هدف 800 تومان را خریداری کند که به ازای هر سهم 200 تومان هم پاداش قرارداد تعیین شده است.

حال اگر بازار روند نزولی به خود بگیرد و قیمت سهم او تا 600 تومان کاهش پیدا کند؛ محمد می‌تواند قرارداد فروش خود را فعال کرده و سهام خود را با قیمت 800 تومان بفروشد و اینگونه ضرر خود را کمتر کرده است؛ اما اگر بازار روند نزولی به خود بگیرد، او نیازی به اجرا کردن قرارداد نداشته و تنها 200 تومان به ازای هر سهم از دست می‌دهد.

معاملات حدسی

از قراردادهای آپشن برای معامله با حدس و گمان نیز استفاده می‌شود.

معامله‌گری که حدس می‌زند قیمت یک دارایی بالا می‌رود؛ می‌تواند قرارداد خرید را ثبت کند و اگر قیمت آن دارایی بالاتر از قیمت هدف تعیین شده برود، معامله‌گر می‌تواند قرارداد را فعال کرده و آن را با تخفیف خریداری کند.

استراتژی‌های پایه

در معامله با قرادادهای آپشن، معامله‌گران می‌توانند استراتژی‌های زیادی را به کار بگیرند که بر اساس 4 پوزیشن مختلف طراحی شده‌اند.

به عنوان یک خریدار، فرد می‌تواند قرارداد خرید و یا فروش را بخرد.

به عنوان فروشنده (که اصطلاحا writer یا نویسنده نیز نامیده می‌شود)، فرد می‌تواند قراردادهای خرید و یا فروش را به فروش برساند.

نکته مهم اینجاست که فروشنده‌ها در صورتی که خریدار قرارداد تصمیم به اجرای آن بگیرد، ملزم به اجرای آن هستند.

استراتژی‌های پایه معامله با قرارداد آپشن بر ترکیبی از قراردادهای خرید و فروش استوار است. نام‌هایی که برای این استراتژی‌های انتخاب شده است به همراه توضیحات آن‌ها را می‌توانید در ادامه بخوانید:

1. فروش محافظت شده (Protective put): این استراتژی همان خرید قرارداد فروش سهمی است که در حال حاضر صاحب آن هستید. این استراتژی با عنوان بیمه معامله نیز شناخته می‌شود؛ زیرا از سرمایه‌گذار در برابر یک روند رو به پایین احتمالی محافظت می‌کند و در عین حال در صورت بالا رفتن قیمت، تاثیر چندانی روی سود آن‌ها نخواهد گذاشت.

2. خرید پوششی (Covered call): این استراتژی یعنی فروش قرارداد خرید سهامی است که در حال حاضر صاحب آن هستید.

این استراتژی مورد استفاده قرار می‌گیرد تا سرمایه‌گذاران درآمد بیشتری از سهام خود داشته باشند. اگر قرارداد اجرا نشود، آن‌ها می‌توانند با گرفتن پاداش قرارداد و نگه‌داشتن سهام خود سود کنند؛ اما اگر قرارداد اجرا شود، بدون توجه به قیمت سهم در بازار، آن‌ها مجبور به فروش پوزیشن خود هستند.

3. همگام با بازار (Straddle): این استراتژی شامل خرید قرارداد خرید و فروش یک دارایی بطور همزمان با تاریخ انقضا و قیمت هدف متفاوت است.

این استراتژی به سرمایه‌گذار کمک می‌کند که بدون توجه به جهت حرکت قیمت، تا یک سطحی سود کند. اگر بخواهیم به طور ساده بگوییم، سرمایه‌گذار در این استراتژی بر روی نوسان بازار شرط‌بندی می‌کند.

4. خفه کردن (Strangle): شامل خریدن قرارداد خرید با قیمت هدف بالاتر از قیمت بازار و قراداد فروش با قیمت هدف پایین‌تر از قیمت بازار است.

به طور ساده این استراتژی همان \”همگام با بازار\” است؛ اما هزینه کمتری دارد؛ اما بهرحال \”خفه کردن\” برای سودآوری نیازمند نوسان بیشتری است.

مزایای قراردادهای آپشن یا اختیار معامله

مناسب برای کم کردن ریسک معاملات در بازار
انعطاف بیشتر در معاملاتی که با حدس و گمان انجام می‌شود
ترکیبات مختلف از استراتژی‌های معامله با الگوهای ریسک/سود خاص
استفاده از آن‌ها برای کم کردن هزینه‌های برای ورود به معامله
امکان انجام چندین معامله به صورت همزمان

معایب قراردادهای آپشن یا اختیار معامله

فهمیدن مکانیسم محاسبه پاداش قراردادها آسان نیست
دارا بودن ریسک بالا، به خصوص برای فروشنده‌های قرارداد
سیستم معاملاتی و استراتژی‌های پیچیده‌تر در مقایسه با دیگر روش‌ها
بازار قراردادهای آپشن نقدینگی کمتری دارد و سرمایه‌گذاران کمتری به آن جذب می‌شوند
قیمت پاداش قرارداد بسیار متغییر بوده و نوسان دارد که به قیمت سهام تاریخ انقضای قرارداد وابسته است

تفاوت قرارداد آپشن با معاملات آتی

آپشن و قراردادهای آتی هر دو از ابزارهای مالی هستند ولی با وجود شباهت‌هایشان تفاوت‌هایی نیز دارند.

برخلاف آپشن، در قراردادهای آتی زمانی که تاریخ انقضا فرا برسد قرارداد اجرا می‌شود. به این معنی که در قراردادهای آتی، دارندگان قرارداد موظف به تبادل دارایی موردنظر (یا معادل نقد آن) هستند.

اما از سمت دیگر، اختیار معامله یا آپشن فقط با صلاحدید دارنده قرارداد اجرا می‌شود. اگر دارنده قرارداد آپشن آنرا اجرا کند، فروشنده موظف به معامله دارایی موردنظر است.

سخن پایانی

آپشن به سرمایه‌گذار این امکان را می‌دهد که در آینده بدون توجه به قیمت یک دارایی خاص اقدام به خرید و یا فروش کند.

این قراردادها بسیار تطبیق‌پذیر بوده و در سناریوهای مختلف به کار گرفته می‌شود. از قراردادهای آپشن نه تنها برای معاملات حدسی؛ بلکه اغلب برای کم کردن ریسک معاملات استفاده می‌شود.

لازم به گفتن نیست که قراردادهای آپشن، درست مانند دیگر ابزارهای موجود در معامله و بازارهای مالی، ریسک‌های زیادی را همراه خود دارد.

برای کار با آن نیاز است که به خوبی آن را درک کرده و همچنین ترکیبات مختلف از قرارداد خرید یا فروش را یاد گرفته و همچنین میزان ریسک موجود در هر استراتژی را تخمین بزنید.

علاوه بر تمام اینها باید گفت که سرمایه‌گذاران باید از ابزارهای کنترل ریسک و تحلیل‌های بنیادی و تکنیکال به صورت ترکیبی با این سیستم معاملاتی استفاده کنند تا بتوانند کمترین ضرر و بیشترین سود را از دارایی‌های خود داشته باشند.

این اصطلاح در واژه‌نامه جامع بورسینس منتشر شده است.سایر اصطلاحات و واژه‌های اقتصادی و مالی را ببینید .

قصد شروع سرمایه‌گذاری در بورس را دارید؟ اولین قدم این است که افتتاح حساب رایگان را در یکی از کارگزاری‌ها انجام دهید:

برای سرمایه‌گذاری و معامله موفق، نیاز به آموزش دارید. خدمات آموزشی زیر از طریق کارگزاری آگاه ارائه می‌شود:

معاملات آپشن (Option) یا اختیار معامله چیست؟

معاملات آپشن

زمانی که در بازارهای مالی معاملات انجام می‌شود؛ شخص خریدار در قیمت تعیین شده ملزم به خرید و شخص فروشنده ملزم به فروش است. اما نوع دیگری از قرارداد وجود دارد که معامله‌گران حق خرید این قرارداد را می‌پردازند و معاملات آپشن باز می‌کنند. در این نوع معاملات شخص قادر است در قیمتی که تعیین کرده است سهام و یا ارز دیجیتال را بخرد یا بفروشد و هیچ تعهدی در قبال انجام عمل خریدوفروش ندارد. این نوع معاملات برای کاهش ریسک در یک بازار پرریسک استراتژی مناسبی به نظر می‌آید.

اگر دوست دارید راجع به این نوع معاملات اطلاعات بیشتری کسب کنید و طرز استفاده و انواع استراتژی‌های رایج در این نوع معامله را یاد بگیرید با ما همراه باشید؛ پس از مطالعه مقاله نیز درصورت علاقه‌مندی می‌توانید دوره آموزش ارز دیجیتال پارسیان بورس را بررسی کنید که کاملا جامع بوده و صفر تا صد معامله در بازار کریپتوکارنسی را به شما آموزش خواهد داد!

معاملات آپشن چیست؟ نحوه کار آن‌ها چگونه است؟

در این بخش قصد داریم راجع به این موضوع که معاملات آپشن چیست صحبت کنیم و نحوه‌ی کار آن‌ها را بیان کنیم. درواقع این نوع معاملات که به اختیار خرید یا فروش نیز معروف هستند به معامله‌گر این امکان را می‌دهد بسته به نوع قراردادی که دارد با پرداخت پولی، حق اختیار خرید یا فروش یک سهام را در تاریخی معین داشته باشد. زمان رسیدن قرارداد او می‌تواند معامله را انجام داده یا انجام ندهد (بسته به نوع قرارداد این کار را می‌تواند قبل از رسیدن زمان قرارداد انجام دهد).

این نوع معاملات به دو نوع آمریکایی و اروپایی تقسیم‌بندی می‌شوند (این نوع تقسیم‌بندی ربطی به کشور امریکا و اروپا ندارد). تفاوت این دو نوع این است که در نوع اروپایی قرارداد آپشن فقط در روز معین شده به عمل می‌آید و شخص فقط در همان روز می‌تواند از اختیار خرید یا فروش خود استفاده کند. ولی در نوع امریکایی معامله‌گر می‌تواند حتی قبل از زمان تعیین شده قرارداد را لغو کند.

در این نوع معاملات آپشن یک خریدار و یک فروشنده معامله آپشن وجود دارد. خریدار معامله آپشن پولی در ازای حق اختیار خرید یا فروش به فروشنده معامله آپشن می‌پردازد. در ازای آن بسته به نوع قرارداد، در زمان یا قبل از سررسید قرارداد می‌تواند برخلاف نظر فروشنده از حق اختیار یا آپشن خود استفاده کند یا استفاده نکند. درواقع فروشنده در این نوع معاملات ریسک بیشتری نسبت به خریدار آن متحمل می‌شود. پس این نوع معاملات هم برای پوشش ضرر و یا برای سفته‌بازان کاربرد دارد.

معاملات آپشن چیست

انواع قراردادهای آپشن

قراردادهای آپشن به دو صورت خرید (call) و یا فروش (put) انجام می‌شوند. درواقع خریداران این نوع قراردادها پس از پرداخت کارمزد تعیین شده اختیار خرید و یا فروش را در زمان تعیین شده دارند.

اگر معامله‌گر معاملات آپشن خرید را خریداری کند در موقع مقرر می‌تواند سهم را خریداری کند برای مثال سهمی 50 دلار است معامله‌گر پیش‌بینی می‌کند سهم در یک هفته آینده صعودی خواهد بود. پس اختیار خرید را خریداری می‌کند. اگر در هفته آینده قیمت سهم 65 دلار شود معامله‌گر می‌تواند از اختیار خرید خود استفاده کرده و سهم را 50 دلار بخرد. اگر بر خلاف پیش‌بینی‌اش سهم نزولی باشد او می‌تواند از اختیار خود استفاده نکند و به اندازه کارمزد پرداختی ضرر می‌کند.

اگر معامله‌گر معامله اختیار فروش را خریداری کند در موقع مقرر می‌تواند سهم را بفروشد برای مثال سهمی 50 دلار است معامله‌گر پیش‌بینی می‌کند سهم در یک هفته آینده نزولی خواهد بود. پس اختیار فروش را خریداری می‌کند. اگر در هفته آینده قیمت سهم 35 دلار شود معامله‌گر می‌تواند از معاملات آپشن فروش خود استفاده کرده و سهم را 50 دلار بفروشد. اگر بر خلاف پیش‌بینی‌اش سهم صعودی باشد او می‌تواند از اختیار خود استفاده نکند و به اندازه کارمزد پرداختی ضرر می‌کند.

کاربردها و استراتژی‌های معاملات آپشن

از این نوع معاملات بیشتر برای کم کردن ریسک استفاده می‌شود. در برخی از مواقع معامله‌گران معامله‌هایی انجام می‌دهند که ریسک زیادی دارد که این کاهش ریسک به آنها کمک زیادی می‌کند. درواقع در ازای این کاهش ریسک مبلغی پرداخت می‌کنند و خود را از ضررهای زیاد بیمه می‌کنند. یکی از مواردی که معامله‌گران از معاملات آپشن استفاده می‌کنند پوشش ریسک یا هجینگ است که در ادامه بیشتر به آن می‌پردازیم.

برخی از معامله‌گران برای پوشش ریسک خود از این نوع معامله استفاده می‌کنند. معامله‌گری سهمی را خریداری می‌کند و ترس این را دارد که بازار برخلاف پیش‌بینی‌اش عمل کرده و جهت بازار برعکس شود. در این صورت او یک معامله آپشن برعکس پیش‌بینی که انجام داده باز می‌کند. در این صورت اگر بازار برخلاف روندی که مد نظرش بود پیش رفت با کمک اختیار از معامله آپشن ضرر خود را جبران می‌کند. اگر روند بازار طبق پیش‌بینی او پیش رفت آنگاه میزانی از سود خود را برای باز کردن معامله آپشن از دست داده است.

معاملات آپشن چیست

انواع معاملات خریدوفروش آپشن‌ها

خریدن آپشن کال یا خرید

معاملات آپشن خرید به دارنده این امکان را می‌دهد که یک اوراق بهادار را با قیمت اعلام شده تا تاریخ انقضا به قیمت تعیین شده خریداری کند. دارنده در صورت عدم تمایل به خرید دارایی، تعهدی به خرید دارایی ندارد. ریسک خریدار پول اولیه‌ای که برای خرید آپشن پرداخته است محدود می‌شود. نوسانات سهام تأثیری بر روی ندارد.

خریدارانی باید این آپشن را انتخاب کنند که نسبت به یک سهم خوش‌بین هستند و معتقدند که قیمت سهام قبل از تاریخ انقضای اختیار، از قیمت تعیین شده بالاتر می‌رود. اگر چشم‌انداز صعودی سرمایه‌گذار محقق شود و قیمت بالاتر از قیمت تعیینی افزایش یابد، سرمایه‌گذار می‌تواند از اختیار استفاده کند. در نتیجه سهام را با قیمت تعیین شده که پایین‌تر است خریداری کند و بلافاصله سهام را به قیمت فعلی بازار برای کسب سود بفروشد.

فروش آپشن کال یا خرید

فروش معاملات آپشن خرید به نوشتن قرارداد نیز (writing a contract) معروف است. فروشنده حق اختیار را دریافت می‌کند. به عبارت دیگر، خریدار کارمزد حق اختیار را به فروشنده در ازای دریافت یک اختیار خرید می‌پردازد. حداکثر سود از فروش حق اختیار زمانی است که موعد سررسید فرا می‌رسد. سرمایه‌گذاری که یک اختیار خرید را می‌فروشد، معتقد است بازار نزولی است و قیمت سهام پایه کاهش می‌یابد یا در مدت‌زمان سررسید قرارداد اختیار، نسبتاً نزدیک به قیمت معاملاتی تعیین شده باقی می‌ماند.

اگر قیمت سهم بازار در زمان انقضا برابر یا کمتر از قیمت تعیین شده باشد این گزینه برای خریدار بی‌ارزش به‌حساب آمده و منقضی می‌شود. فروشنده گزینه حق اختیار را به‌عنوان سود خود به جیب می‌زند. خریدار از این اختیار استفاده نمی‌کند؛ زیرا خریدار سهام را آپشن یا اختیار معامله با قیمت بالاتر یا برابر با قیمت رایج در بازار خریداری نمی‌کند.

قیمت اعمال آپشن یا اختیار معامله چیست؟

قراردادهای آپشن (اختیار معامله) از ابزارهای بازار مشتقه در بورس کالا هستند. به دلیل پیچیدگی این موضوع، افراد کمی با آن آشنایی دارند. در این مطلب به تشریح قیمت اعمال‌ آپشن می‌پردازیم که یکی از مشخصات قراردادهای آپشن است.

قیمت اعمال در بازار آپشن

قیمت اعمال (Exercise or Strike price) ‌قیمتی است که در روز راه‌اندازی نماد قرارداد آپشن تعیین و در مشخصات قرارداد آپشن ذکر می‌شود. خرید یا فروش دارایی پایه در زمان معینی در آینده بر مبنای این قیمت انجام می‌گیرد. اگر فروشنده و خریدار با یکی از قیمت‌های اعمال ذکر شده در متن قرارداد آپشن، اقدام به معامله کنند؛ طبق این قرارداد فروشنده متعهد می‌شود تا تعدادی مشخص از دارایی پایه تعیین شده را در روز اعمال با قیمت اعمال توافق شده، به خریدار آپشن تحویل داده یا از وی خریداری کند. همچنین خریدار آپشن در زمان اعمال قرارداد، در صورتی‌که معامله به نفع او باشد؛ می‌تواند از اختیار خرید یا فروش خود استفاده کند و دارایی پایه را به قیمت اعمال توافق شده از فروشنده خریداری کرده یا به وی بفروشد.

در قراردادهای آپشن سه وضعیت مالی برای قیمت اعمال وجود دارد:

۱- قرارداد آپشن در سود (In The Money):

قراردادی در سود است که اگر معامله‌گر در هر لحظه تصمیم به اعمال آن بگیرد؛ با توجه به قیمت نقدی دارایی پایه در بازار، کسب سود ‌کند.

۱- قرارداد آپشن خرید در سود:

۲- قرارداد آپشن فروش در سود:

قیمت اعمال قرارداد آپشن> قیمت دارایی پایه در بازار نقدی

۲- قرارداد آپشن بی‌تفاوت (At The Money):

قرارداد آپشن بی‌تفاوت، معامله‌ای است که قیمت اعمال آن با قیمت دارایی پایه در بازار نقدی برابر است و معامله‌گر در هر لحظه تصمیم به اعمال آن بگیرد، با توجه به قیمت نقدی دارائی پایه در بازار، سود و زیان ندارد.

قیمت اعمال قرارداد آپشن = قیمت دارایی پایه در بازار نقدی

۳- قرارداد آپشن در زیان (Out of The Money):

قراردادی در زیان است که معامله‌گر در هر لحظه تصمیم به اعمال آن بگیرد، با توجه به قیمت نقدی دارائی پایه در بازار، متحمل زیان شود.

۱- قرارداد آپشن خرید در زیان:

قیمت اعمال قرارداد آپشن> قیمت دارایی پایه در بازار نقدی

۲- قرارداد آپشن فروش در زیان:

نحوه ارتباط بین دارایی پایه و قیمت اعمال قرارداد آپشن
در سود بی تفاوت در زیان
اختیار خرید St>K St=K St
اختیار فروش St St=K St>K

قیمت اعمال قرارداد آپشن (k)

قیمت پایانی دارایی پایه دار در بازار نقدی (St)

نکته: با توجه به اینکه قراردادهای آپشن در بازار مالی ایران از نوع اروپایی هستند؛ امکان اعمال قرارداد تنها در روز اعمال وجود دارد.

برای مثال اگر امروز قیمت سکه در بازار نقد برابر ۱۴ میلیون تومان باشد. با توجه به تصویر زیر از تابلو معاملاتی قرارداد سکه‌ی طلا، اختیار خرید با قیمت اعمال ۱۴ میلیون تومان نمایانگر قرارداد بی‌تفاوت است، قراردادهای با قیمت اعمال پایین‌تر (۱۲ و ۱۳ میلیون تومان) قراردادهای در سود و قرارداد با قیمت اعمال بالاتر ( ۱۵ میلیون تومان) در زیان محسوب می‌شوند.به همین صورت در اختیار فروش، قیمت اعمال ۱۴ میلیون تومان نمایانگر قرارداد بی‌تفاوت است، قیمت اعمال ۱۵ میلیون تومان در سود و قیمت‌های اعمال ۱۲ و ۱۳ میلیون تومان در زیان محسوب می‌شوند.

قیمت‌های اعمال تعیین شده برای سکه طلا

مشخصات قراردادهای آپشن

مشخصات قراردادهای آپشن شامل موارد زیر است:

  • نوع قرارداد(call/put)
  • تاریخ اعمال
  • اندازه قرارداد
  • قیمت اعمال
  • سبک اعمال (اروپایی / آمریکایی)

اهمیت قیمت اعمال

از قراردادهای آپشن می‌توان برای اهدافی چون پوشش ریسک قیمتی، نوسان‌گیری از روند قیمت‌ها و آربیتراژ استفاده کرد. در ادامه به ارائه توضیحاتی در خصوص هر یک از این موارد خواهیم پرداخت.

۱- پوشش ریسک قیمتی (Hedging Price Risk):

تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان کالاها برای گریز از ریسک نوسانات قیمت کالا در آینده از معامله آپشن (خرید یا فروش) استفاده می‌کنند.

۲- نوسان‌گیری از روند قیمت‌ها (Speculating):

نوسان‌گیران افرادی هستند که با خرید و فروش قراردادهای آپشن، صرفا به دنبال کسب سود حاصل از نوسانات قیمت‌ها هستند.

۳- آربیتراژ (Arbitrage):

به معنای کسب سود بدون ریسک از تفاوت قیمت بین دو یا چند بازار است. برای مثال تفاوت قیمت نقدی (قیمت گواهی سپرده کالایی) یک کالا با قیمت قرارداد آپشن آن.

با توجه به استراتژی معامله‌گر و برآورد قیمتی وی از دارایی پایه در روز اعمال قرارداد؛ معامله‌گر می‌تواند نسبت به خرید یا فروش قراردادهای آپشن در هریک از قیمت‌های اعمال اقدام کند.

کاربرد قیمت اعمال به منظور پوشش ریسک قیمتی

تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان کالاها برای گریز از ریسک نوسانات قیمت کالا در آینده می‌توانند برای تهیه آپشن خرید و فروش اقدام کنند و در زمان اعمال، با توجه به قیمت نقدی، در خصوص اعمال آپشن خود تصمیم‌گیری کنند. به این ترتیب در صورتی که تولیدکننده کالا در قیمت اعمال مدنظر خود، آپشن فروش بخرد؛ اگر در روز اعمال، قیمت بازار کمتر از قیمت اعمال او باشد؛ آپشن خود را اعمال می‌کند و در غیر این‌صورت نسبت به فروش کالا در بازار نقدی اقدام می‌کند. همچنین در صورتی که مصرف‌کننده کالا در قیمت اعمال مد نظر خود، آپشن خرید خریداری کند؛ اگر در روز اعمال، قیمت بازار بیشتر از قیمت اعمال او باشد؛ آپشن خود را اعمال می‌کند و در غیر اینصورت اقدام به خرید کالا در بازار نقدی خواهد کرد. در صورت عدم اعمال قرارداد، زیان خریداران آپشن محدود به قیمت آپشن (پرمیوم) خریداری شده است.

کاربرد قیمت اعمال برای خریداران آپشن

برای فروشنده آپشن در صورتی که پیش‌بینی وی کاهش (افزایش) قیمت نقدی دارایی پایه در بازار نقدی باشد؛ اقدام به فروش آپشن خرید (فروش) در قیمت اعمال بالاتر (پایین‌تر) می‌کند. همچنین در صورت تحقق پیش‌بینی وی در صورتی که قیمت دارایی پایه در زمان اعمال بیشتر (کمتر) یا مساوی قیمت اعمال شود، خریدار، اختیار خود را اعمال نمی‌کند و بنابراین فروشنده سودی معادل با قیمت فروش اختیار به خریدار (پرمیوم) خواهد داد. لازم به ذکر است که سود فروشنده آپشن محدود (حداکثر) به مبلغ پرمیوم است.

قیمت اعمال توسط چه کسی در بازار تعیین می شود؟

قیمت اعمال با توجه به قیمت نقدی دارایی پایه در روز راه‌اندازی نماد معاملاتی توسط بورس کالای ایران تعیین و در متن مشخصات قرارداد ذکر می‌شود. همچنین با توجه به نوسانات قیمت دارایی پایه، بورس‌کالا نسبت به تعریف قیمت‌های اعمال جدید با نمادهای معاملاتی مجزا اقدام می‌کند. برای مثال اگر امروز قرارداد جدیدی برای سکه طلا توسط بورس اعلام شود و قیمت نقدی سکه در بازار ۱۵ میلیون تومان باشد، بورس کالا با توجه به اینکه فاصله قیمت اعمال سکه را ۱ میلیون تومان در نظر گرفته است؛ قراردادی با حداقل سه قیمت اعمال ۱۴ ، ۱۵ و ۱۶ میلیون تومانی روی تابلوی معاملاتی قرار می‌دهد. در صورتی که نوسانات قیمت سکه بیش از ۱ میلیون تومان باشد، بورس کالا قیمت‌های اعمال بیشتری برای قرارداد آپشن در نظر می‌گیرد.

ملاک تعیین قیمت‌های اعمال در آپشن چیست؟

ملاک تعیین قیمت‌های اعمال، قیمت نقدی دارایی پایه در بازار نقدی در روز راه‌اندازی نماد معاملاتی است. همچنین باید همواره حداقل یک قرارداد «در سود»، یک قرارداد «بی‌تفاوت» و یک قرارداد «در زیان» روی تابلو وجود داشته باشد. فواصل قیمتی بین قیمت‌های اعمال قراردادهای آپشن کالا در گذشته مانند سهام به صورت قیمت‌های ثابت و از پیش تعیین شده نسبت به قیمت هر سهم تعیین می‌شد. در حال حاضر به سبب نوسانات بالای قیمت دارایی‌های پایه مانند سکه طلا، به منظور پیش‌گیری از ایجاد تعداد زیادی قیمت اعمال با فواصل کم، ملاک تعیین حد فاصله قیمتی قیمت‌های‌اعمال، میزان نوسانات قیمتی دارایی پایه در بازه‌های زمانی ۶ ماه تا یکسال است. برای مثال فواصل قیمتی بین قیمت‌های اعمال سکه طلا درگذشته ۲۰ هزار تومان بود و در حال حاضر به مبلغ ۱ میلیون تومان رسیده است. در صورت افزایش نوسانات قیمت سکه فواصل قیمتی، قیمت اعمال قرادادهای آپشن سکه افزایش پیدا می‌کند. در صورتی که نوسانات قیمتی دارایی پایه بیشتر از قیمت‌های اعمال تعریف شده باشد؛ بورس کالا اقدام به بازگشایی نمادهای مجزا با قیمت اعمال جدید می‌کند.

سخن آخر

با توجه به نوپایی بازار مشتقه و پیچیدگی مفاهیم بازار آپشن و همین‌طور آشنایی اندک فعالان بازار سرمایه با این بازار نسبت به بازار نقدی، سعی بر آن است طی سلسله مطالبی، به معرفی قرارداد آپشن و مفاهیم اساسی و ویژگی‌های متمایز این نوع قراردادها پرداخته شود. در مطلب قبلی به وجه تضمین قرارداد آتی و در مطلب جاری به تشریح قیمت اعمال آپشن پرداخته شد. در مطالب بعدی سایر ویژگی‌های قراردادهای آپشن از قبیل پرمیوم، فرآیند تسویه و تحویل و مواردی از این دست تشریح خواهد شد.

آپشن یا اختیار معامله

بازار های مالی، بازار مشتقات

هر چند که معاملات آپشن یا اختیار در نگاه اول پیچیده به نظر می رسند، ولی در صورتیکه شما با نکات کلیدی مربوط به این معاملات آشنا شوید، شناخت این معاملات برای شما آسان خواهد بود. معمولا پرتفوی هر سرمایه گذاری شامل چند گروه از دارایی ها می باشد. این دارایی ها می تواند شامل سهام، اوراق قرضه، ETF ها و حتی صندوق های دو طرفه یا تعاونی باشند.

نکات کلیدی:

  • یک آپشن یا اختیار عبارت از قراردادی می باشد که در آن این حق (نه وظیفه) به خریدار تعلق می گیرد که دارایی مورد نظر را با یک قیمت خاص در یک تاریخ مشخص شده یا قبل از آن تاریخ بخرد (در حالت مربوط به یک کال) یا بفروشد (در حالت مربوط به یک پوت).
  • افراد مختلف بمنظور کسب درآمد، سفته بازی آپشن یا اختیار معامله و پوشش ریسک از آپشن ها استفاده می کنند.
  • آپشن ها به عنوان مشتقات شناخته می شوند، چرا که ارزش آنها مربوط به دارایی مربوطه است.
  • معمولا یک قرارداد آپشن سهام شامل 100 سهم از دارایی مربوطه می باشد، ولی آپشن ها می توانند در مورد هر نوع دارایی (از اوراق قرضه تا ارزها و محصولات) نوشته شوند.

آپشن ها چه چیزهایی هستند؟

آپشن ها چه چیزهایی هستند؟

آپشن ها عبارت از قراردادهایی هستند که به دارنده این حق (نه وظیفه) را می دهند تا یک مقدار از یک دارایی را با یک قیمت از پیش تعیین شده و در روز انقضاء قرارداد یا قبل از آن بخرد یا بفروشد. آپشن ها همانند اکثر دارایی ها می توانند از طریق حساب های سرمایه گذاری کارگزاری خریداری شوند.

آپشن یا اختیار ها قدرت زیادی دارند، چرا که می توانند پرتفوی یک فرد را افزایش دهند. آپشن ها از طریق درآمد اضافه شده، محافظت و حتی اهرم این کار را انجام می دهند. با توجه به شرایطی که وجود دارد، معمولا یک سناریوی آپشن مناسبی برای دستیابی به اهداف سرمایه گذار وجود دارد. یک مثال مشهور در این زمینه عبارت از استفاده کردن از آپشن ها به عنوان یک هج مناسب در یک بازار سهام کاهشی می باشد که به منظور محدود کردن زیان ها مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین آپشن ها می توانند به منظور ایجاد درآمد مداوم بکار گرفته شوند. علاوه بر این آپشن ها در اغلب مواقع به منظور سفته بازی (همانند شرطبندی در مورد نوسانات یک سهم) بکار گرفته می شوند.

توجه!

باید توجه داشت که در مورد سهام و اوراق قرضه هیچ چیزی بدون هزینه نمی باشد. آپشن ها هم از این قاعده مستثنی نیستند. معاملات آپشن ها دارای یک سری ریسک های خاصی است که یک فرد قبل از ورود باید نسبت به آنها مطلع باشد. به همین دلیل آپشن ها دارای ریسک هستند و برای همه افراد مناسب نمی باشند. در واقع معاملات آپشن دارای ماهیت سفته بازی است و ریسک زیان قابل توجهی دارد. تحلیل گر در سطح جهانی شوید

آپشن ها به عنوان مشتقات

آپشن ها به عنوان مشتقات

آپشن یا اختیار ها متعلق به یک گروه از اوراق بهاداری می باشد که به عنوان مشتقات شناخته می شوند. قیمت یک مشتقه بستگی به قیمت یک دارایی دیگری دارد یا از قیمت این دارایی مشتق می شود. آپشن ها عبارت از مشتقات اوراق بهادار مالی می باشند (ارزش آنها بستگی به قیمت دارایی های دیگر دارد). برخی از موارد مشتقات شامل کال ها، پوت ها، فیوچرزها، فورواردها، اوراق بهادار دارای پشتوانه رهنی و سایر موارد می باشند.

آپشن های کال و پوت

آپشن ها یک نوع اوراق بهادار مشتقه می باشند. یک آپشن بدین دلیل مشتقه است که قیمت آن به صورت ذاتی بستگی به قیمت یک دارایی دیگری دارد. در صورتیکه شما یک قرارداد آپشن بخرید، این حق (نه وظیفه) را خواهید داشت که این دارایی را با یک قیمت از پیش تعیین شده و در یک تاریخ خاص یا قبل از آن تاریخ بخرید یا بفروشید.

یک کال آپشن یا اختیار حق مربوط به خرید یک سهم و یک پوت آپشن حق مربوط به فروش یک سهم را برای فرد دارنده آپشن ایچاد می کند. در واقع یک کال آپشن به عنوان یک پیش پرداخت برای یک خرید مربوط به آینده می باشد.

خرید و فروش کال ها و پوت ها

خرید و فروش کال ها و پوت ها

شما در مورد آپشن ها می توانید چهار اقدام زیر را انجام دهید:

  1. خرید کال ها
  2. فروش کال ها
  3. خرید پوت ها
  4. فروش پوت ها

خرید سهام باعث می شود که شما پوزیشن لانگ داشته باشید. خرید یک کال آپشن یا اختیار باعث می شود که شما به صورت بالقوه، یک پوزیشن لانگی را در مورد سهم مربوطه داشته باشید. فروش شورت یک سهام باعث می شود که شما در پوزیشن شورت قرار بگیرید. فروش یک کال بدون پوشش یا دارای پوشش باعث می شود که شما به صورت بالقوه یک پوزیشن شورتی را در مورد سهم مربوطه داشته باشید.

خرید یک پوت آپشن یا اختیار باعث می شود که شما به صورت بالقوه یک پوزیشن شورتی را در مورد سهم مربوطه داشته باشید. فروش یک پوت بدون پوشش یا جفت نشده باعث می شود که شما به صورت بالقوه یک پوزیشن لانگی را در مورد سهم مربوطه داشته باشید. استفاده مناسب از این چهار سناریو اهمیت زیادی برای فعالین حوزه مالی دارد.

تفاوت خریداران و فروشندگان اختیار معامله

افرادی که آپشن می خرند به عنوان دارنده آپشن شناخته می شوند و افرادی که آپشن می فروشند به عنوان نویسنده آپشن در نظر گرفته می شوند. یک سری تفاوت های عمده ای که مابین دارندگان و نویسندگان وجود دارد، عبارتند از:

قرارداد آپشن یا اختیار معامله

قرارداد های آپشن

قرارداد آپشن یا اختیار معامله چیست؟ چه کاربردی دارد؟ و چه زمانی از آن در بازار فارکس استفاده می شود؟ بروکر نیکس در راستای آشنایی کاربران علاقمند به فعالیت در بازار فارکس و انتشار مقالات آموزشی، اینبار مقاله قرارداد آپشن یا اختیار معامله را در اختیار شما عزیزان قرار می دهد.
قرارداد آپشن یا اختیار معامله را می توان یک ابزار مالی دانست و دارایی های پایه ای از جمله انواع کالاهای معاملاتی و جفت ارزها در این ابزار مالی مورد استفاده قرار می گیرند.
قرارداد آپشن یا اختیار معامله همانگونه که می توان از اسم آن تشخیص داد نوعی قرارداد است که به معامله گر اختیار می دهد. این اختیار شامل اختیار خرید یا اختیار فروش کالاهای معاملاتی است که موضوع قرارداد است. البته این قرارداد دارای اجزایی است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت پس تا انتهای مبحث ما را همراهی کنید.

فهرست مطالب

قراردادهای آپشن یا اختیار معامله

قراردادهای آپشن یا قرارداد های اختیار خرید چیست؟

انواع قراردادهای آپشن کدامند؟

قرارداد اختيار معامله چه تفاوت و تشابهي با قرارداد آتي دارد؟

مزایای قراردادهای اختیاری چیست؟

قراردادهای آپشن یا اختیار معامله

قرارداد آپشن یا اختیار معامله به صورت یک قرارداد می باشند. این نوع قرارداد نخستین بار در سال 1973 توسط بورس شیکاگو اجرا شد و در ابتدا زیاد مورد استقبال قرار نگرفت، اما رفته رفته و در طول سالیان سرمایه گذاران زیادی از آن استقبال کردند و امروزه برای بیش از 90 نوع شاخص گوناگون که از جمله آن می توان به NASDAQ و S&p 500 اشاره کرد که قرارداد برای آنها تعریف شده است.

اما ببینیم که قرارداد آپشن یا اختیار معامله به چه معنا می باشد؟

قرارداد آپشن یا اختیار معامله توافقی است که مابین دو طرف معامله صورت می گیرد و جهت تسهیل در معامله کالاهای معاملاتی از جمله ارزهای دیجیتال، سهام و… قابلیت تنظیم شدن را دارند. این نوع معاملات به ویژه جهت پایین آوردن ریسک در معاملات خرید و فروش مورد استفاده قرار می گیرند.

قراردادهای آپشن یا قرارداد های اختیار خرید چیست؟

در این بخش از قرارداد آپشن یا اختیار معامله ببینیم که قراردادهای آپشن یا قرارداد های اختیار خرید چیست؟ اختیار معامله نوعی قرارداد مالی است که بر اساس آن به خریدار حق انتخاب، اما نه تعهد( یعنی الزامی به خرید نخواهد داشت) را می دهد.

در این نوع از قرارداد آپشن یا اختیار معامله خرید کالاهای معاملاتی، اوراق قرضه و… با قیمت تعیین شده و در مدت زمانی که آن هم تعیین شده است انجام می گردد. اقلام و کالاهای نامبرده، کالاهای اساسی نامیده می شوند و در پاسخ این پرسش که خریدار این نوع قرارداد چه زمانی به سود خواهند رسید باید گفت که هر زمان که قیمت آیتم های نامبرده افزایش یابد به سود خواهند رسید.

نکته دیگر که شایان ذکر است در این رابطه دارنده این نوع قرارداد این حق را دارا میباشد که دارایی پایه را با قیمت معین در مدت زمان انقضا یا پیش از آن به فروش رساند.

انواع قراردادهای آپشن کدامند؟

در ادامه بحث در خصوص قرارداد آپشن یا اختیار معامله در این قسمت به بررسی انواع قراردادهای آپشن یا اختیار معامله میپردازیم:

از انواع رایج گزینه هایی که برای انواع قرارداد آپشن یا اختیار معامله داریم: قراردادها به سبک آمریکایی و اروپایی می باشند.

موارد سبک آمریکایی را می توان در هر بازه زمانی قبل از اتمام آن، اعمال کرد. گزینه های سبک اروپایی فقط در تاریخ انقضا قابل اجرا هستند.

جهت انعقاد قرارداد اختیاری معامله باید وثیقه یا وجه تضمین را پرداخت کند(premium).

بعضی از قرارداد آپشن یا اختیار معامله که این اجازه را در هر زمانی پیش از آنکه قرارداد سررسید شود به صاحب آن می دهد که قرارداد را اجرایی کند. این قرارداد قرارداد اختیار آمریکایی نامیده می شود.

نوع دیگری از قرارداد که قرارداد اختیار اروپایی نامیده می شود، تنها در زمان معینی قابلیت اجرا شدن دارند و قبل از آن مجاز به اجرا شدن نمی باشند. شایان ذکر است که انتخاب نام برای این نوع قراردادها به موقعیت جغرافیایی مرتبط نمی باشند و در هرجایی از دنیا میتوانید بنابر خواست و اهداف معاملاتی خود از آن استفاده کنید.

قرارداد اختيار معامله چه تفاوت و تشابهي با قرارداد آتي دارد؟

در این بخش قراردادهای آپشن یا اختیار معامله را با قراردادهای آتی مورد قیاس قرار می دهیم. هر دوی این قراردادها در واقع ابزارهای مشتق شده می باشند. معامله گران بنابر نیازشان از این نوع قراردادها استفاده می کنند. میتوان گفت که مشترکات زیادی بین آنها موجود است اما در عین اینکه مشترکات زیادی دارند یک تفاوت مهم و اساسی در نحوه اجرای این دو قرارداد نیز وجود دارد.

قراردادهای آتی بعد از آنکه سررسید شدند قابل اجرا خواهند بود. به این مفهوم که صاحبان این قرارداد موظف هستند که آیتم ها و یا دارایی های اساسی را مبادله کرده و یا معادل آن وجه نقد دریافت و یا پرداخت نمایند.

اما در مورد قرارداد آپشن یا اختیار معامله تنها در صورتی اجرا خواهند شد که صاحب قرارداد بخواهد آن را اجرا نماید. فروشنده باید آیتم معاملاتی را مبادله نماید.

Call option (کال آپشن):

قرارداد های اختیار خرید است که به خریدار حق انتخاب آیتم معاملاتی مشخص در تایم فریم مشخص و با قیمت مشخص می دهد. از جمله آیتم های معاملاتی می توان به سهام ، اوراق قرضه و هر نوع کالا یا دارایی اساسی اشاره کرد.هنگامی که قیمت افزایش می یابد ،طرف خرید قرارداد های اختیار خرید
Call option سود می کند.

پوت آپشن(put option ) :

بر اساس این قرارداد به صاحب آن این حق داده می شود اما (نه تعهد) که می تواند مقدار تعیین شده از دارایی اساسی در بازه زمانی معین با قیمتس که از پیش مشخص شده به فروش برساند به این قیمتی که از قبل مشخص شده است قیمت اعتصاب گفته میشود(Strike price )

مزایای قراردادهای اختیاری چیست؟

تا به اینجا با مفهوم قراردادهای آپشن یا اختیار معامله آشنا شدیم در این بخش می خواهیم ببینیم که قرارداد آپشن یا اختیار معامله چه مزایایی دارند؟

می توان گفت که قراردادهای آپشن یا اختیار معامله نیز همچون دیگر ابزارهایی که در بازارهای مالی کاربرد دارند دارای نقاط ضعف و قدرتی هستند در اینجا به برخی از نقاط قوت آنها اشاره می کنیم :

  • به عنوان یک دستگاه ریسک مورد استفاده قرار می گیرد و می تواند استراتژی های مربوط به پایین آوردن ریسک را برای سرمایه گذاران فراهم نماید.
  • این نوع قراردادها دارای انعطاف پذیری بالایی هستند.
  • در این نوع قراردادها امکان استفاده از ترکیب راهبردهای معاملاتی و ویژه فراهم می شود.

همچنین به تریدرها و سرمایه گذاران استراتژی های منعطف تر و پیچیده تری از جمله اسپرد و ترکیباتی را می دهند قادرند در هر سناریویی از بازار به معامله گران سود بالقوه بدهند.

  • در تمامی روندها کاربرد دارد.
  • امکان استفاده از چند معامله همزمان با هم وجود دارد.

سخن پایانی

قرارداد آپشن یا اختیار معامله یکی از راهها و شیوه های سرمایه گذاری است. چنانچه می دانید راههای سرمایه گذاری در بازار متفاوت هستند. با این وجود هدف هرکسی از این بازار متفاوت می باشد. اما آنچه که مهم است تمامی معامله گران به دنبال یک هدف واحد در بازارهای مالی هستند و آن کسب سود است.
قرارداد آپشن یا اختیار معامله دارای اجزا و عناصری می باشند از این قرار:
سایز(size): یعنی تعداد قراردادهای مورد معامله،
تاریخ انقضا: که بعد از آن تاریخ قادر به اعمال تغییرات نمی باشد.
قیمت معامله است که در آن کالای معاملاتی خرید یا فروش می شود :Strike price
وجه تضمین یا وثیقه است :premium
همچنین به انواع قرارداد آپشن یا اختیار معامله اشاره کردیم و همینطور مزایای آن را برشمردیم.
در پایان با امید به آنکه مقاله فوق برای شما خواننده گرامی مفید واقع شده باشد ما را از نظرات و تجربیات خود آگاه سازید.شایان ذکر است در صورت نیاز به مشاوره و هرگونه پرسش و پاسخ مشاورین بروکر نیکس از طریق چت آنلاین در اسرع وقت پاسخگوی شما خواهند بود.



اشتراک گذاری

دیدگاه شما

اولین دیدگاه را شما ارسال نمایید.